tag:blogger.com,1999:blog-44811074216132118592024-03-13T06:04:48.515+03:00Umitim teknesi Atlantik ve Akdeniz'deHayatlarinda ilk defa yelkenli tekne ile denize acilan ve alistirma seyrinde
Atlantik gecen iki acemi denizcinin seruvenis-y-umitimhttp://www.blogger.com/profile/18379714080654877613noreply@blogger.comBlogger31125tag:blogger.com,1999:blog-4481107421613211859.post-23821438365231718722012-03-16T23:08:00.001+02:002012-03-16T23:08:57.445+02:0025 Agustos 2008 Licata - SicilyaPozisyon: 37.11.504 N, 13.29.509 E<br />
<div>
Sabah 4.30'da ruzgarin kesilmesini firsat bilip, herseyi neta edip yattik. Sabah 8'e kadar bir guzel uyuduk. Bugun sansimizi denemek istedigimiz yer Licata. Bakalim orada durabilecek miyiz? </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Hafif bir ruzgarla 1 mil kadar aciktan kiyi seyri yapiyoruz. Sicilya kiyilari inanilmaz ciplak gorunuyor. Dogru durust bir cali bile yok gectigimiz yerlerde. Buralara bakinca Turkiye hakikaten cennet. Zaman zaman sera oldugunu sandigimiz yapilar dikkatimizi cekiyor. Turkiye'deki egme plastik seralara benziyorlar. Tepelerde gordugumuz dev ruzgar turbinleri buralarda ruzgarin bol oldugu izlenimi veriyor. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-K_WApyrI308/T2OpRTwhZPI/AAAAAAAAAkE/ekKrxOPhBeU/s1600/DSC04499.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="http://3.bp.blogspot.com/-K_WApyrI308/T2OpRTwhZPI/AAAAAAAAAkE/ekKrxOPhBeU/s400/DSC04499.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Buralara bakinca bizim kiyilarimiz cennet </td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-MnBXxutI0l0/T2OpTnt94NI/AAAAAAAAAkM/Naan38xmo48/s1600/DSC04505.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="http://1.bp.blogspot.com/-MnBXxutI0l0/T2OpTnt94NI/AAAAAAAAAkM/Naan38xmo48/s400/DSC04505.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Hep boyle agacsizdi</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div>
Biraz yelken, biraz motor devam ediyoruz. Hava kararmadan Licata'ya varsak iyi olur. Saat 16.00 gibi nihayet Licata limanina giriyoruz, limanin icine girince ne tarafa gidecegimize karar veremiyoruz. Icerde bir mendirek daha var, sanirim eski limanin cevresine yeniden daha buyuk bir mendirek yapmislar. Eski mendirek ici dev balikci tekneleri ile dolu, iki mendirek arasindaki boslukta bir teknenin diregini gorunce hemen oraya dogru ilerliyoruz. Buranin ne oldugunu tam cozemedik ama nasil olsa birileri demirlemis, biz de durabiliriz herhalde. Hemen demiri atiyoruz. (Pozisyon: 37.05.664 N, 13.56.676 E)</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Biraz kendimize gelip etrafi toparladiktan sonra kiyiya bir kesif gezisi yapmaya karar veriyoruz. Dingiye atlayip, ic limana gittik. Kocaman trol teknelerinin arasinda zar zor rihtima yanastik. Teknelerin arasi tipki Sirkeci'deki yolcu vapurlarinin yanastigi yer gibi(80'li yillar) Yuzen bilumum cop, deniz yuzunu kaplayan yag tabakasi vb. Dingiyi baglayip yuksek rihtima tirmandik. Ama rihtimin basibos ve terkedilmis goruntusu korkularimizi destekledi, ucusan kagitlar, copler, issiz gucsuz serseri gorunumlu birkac kisi, gobekli balikcilar, kabus gorunumlu bir yer. Bir an once buradaki islerimizi halledip, su, yakit ve yiyecek ikmali yapip buradan ayrilsak iyi olur. Sicilya'da durma konusundaki tedirginligimizde hakliymisiz galiba. Ortam hosumuza gitmeyince, dingiyi birakip gitmeye de korktuk, hemen dingiye atlayip tekneye donduk. Ic limandan cikarken mendiregin arkasinda yaklasan bir yelken diregi gorduk, onlara yardimci olmak icin biraz bekledik, iceri girdiklerinde de yanlarina yaklasip bizim teknenin oldugu tarafa gitmelerini, yerin demire musait oldugunu soyledik. Onlar da tesekkur ettiler, daha sonra beraber birseyler icmeye davet ettiler ve bizim yakinimiza demirlediler. Bir sure sonra dingiyle yanlarina gittik. Teknenin adi Twice Eleven, Oyster 435 model, oldukca pahali bir tekne(ortalama 200,000$) . Sahipleri Tamsin ve David, bize icecek soguk bir seyler ikram ettiler, biraz muhabbet ettik. Onlar Karayiplere dogru gitmeyi planliyorlar ve okyanus gecisi icin uygun zamanin gelmesini bekliyorlar. Bizim macerayi duyunca cok sasirdilar, Tamsin yillardir yelken yariscisiymis, ama hic uzun yol yapmamislar, hic durmadan yaptiklari en uzun seyir 400 mil imis, hatta o seyri tamamlayinca cok sevindiklerini ve nasil rahatladiklarini belirttiler ozellikle. Bizim maceraya hayret ettiler, kendilerinin o kadar yelken tecrubesi varken Atlantik gecisi icin hala "dokuz olc bir bic" seklinde davraniyorlar, boyle paldir kuldur hadi gidelim diye yola cikmak onlar icin uzaya gitmek gibi olsa gerek:)) Kendilerine ilham kaynagi oldugumuzu defalarca soyleyip, sezon gelince Atlantik gecisini yapacaklari sozunu verdiler. Nitekim gecmisler, simdi bu yaziyi yazarken merak ettik, google'dan bir bakalim dedik, bizim yariscilar Karayiplerde, orada bir yarisma bile kazanmislar, helal olsun.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<a href="http://www.oystermarine.com/breaking_news/73/Magrathea-and-Twice-Eleven-take-overall-honours-in-Oyster-BVI-Regatta/">http://www.oystermarine.com/breaking_news/73/Magrathea-and-Twice-Eleven-take-overall-honours-in-Oyster-BVI-Regatta/</a></div>
<div>
<br />
<br />
<div style="text-align: -webkit-auto;">
Tamsin ve David bize giderken Ege'de durabilecegimiz bir kac yer de tarif ettiler. Burokrasi ile ugrasmadan demir at, demir al git. Vize ile ugrasmamak isimize geliyor, zaten Tarifa'da acemiligimizi attiktan sonra rahatladik bu konuda, Mallorca'da gayet guzel ciktik, gezdik, kimse birsey sormadi. Burada da oyle yapabiliriz herhalde, cunku hic gumruk ofisine benzer bir yer gormedik. </div>
</div>
<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-cGIkD4AvYvc/T2OpU8Zn13I/AAAAAAAAAkU/43X2IT42EXg/s1600/DSC04510.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="http://1.bp.blogspot.com/-cGIkD4AvYvc/T2OpU8Zn13I/AAAAAAAAAkU/43X2IT42EXg/s400/DSC04510.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Nihayet demirdeyiz</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-iM6Qyxry6IQ/T2OpV6n4phI/AAAAAAAAAkc/WG9hM55i6q8/s1600/DSC04511.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="http://4.bp.blogspot.com/-iM6Qyxry6IQ/T2OpV6n4phI/AAAAAAAAAkc/WG9hM55i6q8/s400/DSC04511.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Kaptan biraz endiseli</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-ChlpxRqKyD8/T2OpXMsq4SI/AAAAAAAAAkk/MG1wVE9RS3I/s1600/DSC04514.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="http://4.bp.blogspot.com/-ChlpxRqKyD8/T2OpXMsq4SI/AAAAAAAAAkk/MG1wVE9RS3I/s400/DSC04514.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">yerimiz bol:)</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-AGqNr2zdblk/T2OpY-mew7I/AAAAAAAAAko/uaCH3wZd9rM/s1600/DSC04517.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="http://4.bp.blogspot.com/-AGqNr2zdblk/T2OpY-mew7I/AAAAAAAAAko/uaCH3wZd9rM/s400/DSC04517.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Liman girisinde balikcilari selamlayan Isa heykeli</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-IZW8YQPE6jk/T2OpcmLadRI/AAAAAAAAAk0/8QEvcN77C08/s1600/eylul2008kash+114.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="http://2.bp.blogspot.com/-IZW8YQPE6jk/T2OpcmLadRI/AAAAAAAAAk0/8QEvcN77C08/s400/eylul2008kash+114.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Balikcilar ag tamirinde</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-Ll-TY5DYigQ/T2OpeSa9iNI/AAAAAAAAAk8/oORevQaltak/s1600/eylul2008kash+116.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="http://2.bp.blogspot.com/-Ll-TY5DYigQ/T2OpeSa9iNI/AAAAAAAAAk8/oORevQaltak/s400/eylul2008kash+116.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Bu goruntu bize cok tekin gelmemisti</td></tr>
</tbody></table>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/--WJeinec3P4/T2Opgob7MQI/AAAAAAAAAlE/j95btDQ9Rhk/s1600/eylul2008kash+118.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="http://3.bp.blogspot.com/--WJeinec3P4/T2Opgob7MQI/AAAAAAAAAlE/j95btDQ9Rhk/s400/eylul2008kash+118.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Rihtim</td></tr>
</tbody></table>
<br /></div>
<div>
<br /></div>s-y-umitimhttp://www.blogger.com/profile/18379714080654877613noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-4481107421613211859.post-87947617001364819222012-02-29T17:03:00.000+02:002012-03-10T08:46:20.749+02:0024 Agustos 2008 - Sicilya'da kararsiz bir gun<div>
</div>
Pozisyon: 37.45.940 N, 12.15.397 E (03.40)<br />
Marsala'ya 9 mil var. Bazi Italyan yemeklerine tat katan meshur Marsala saraplarinin anavatani olan bu sehri merak ediyoruz. Nihayet gece yarisi biraz ruzgar cikti, 2.1 knotla gidiyoruz! Ana yelken kapali ve okuzumuz de yarim acik. Limana sabah mantikli bir saatte varma dusuncesiyle hizimizi bu civarda tutuyoruz. Her zamanki kuralimiz: Bilmedigin bir limana gece girme. Ruzgar 5 dakika esiyor, sonra kesiliyor, bizi oynatiyor resmen, yelkeni surekli ac, sar, ac, sar. Ite kaka biraz daha yaklastik Marsala'ya dogru. Her taraf balikcilarla dolu, bir yandan vizir vizir etrafimizdan gecen irili ufakli feribotlar ve yolcu gemileri. Sagimiz solumuz adalar.<br />
<div>
<br />
Gun isimaya baslayip, gorerek navigasyon yapilabilir duruma gelince, motoru calistirip, Marsala limanina giriyoruz (Pozisyon: 37.46.761 N, 12.26.185 E). Bu arada sunu da belirtelim: Sicilyalilar hakkinda kliselesmis onyargilar yuzunden biraz tedirginiz aslinda. Sanki tum Sicilya bizi bekliyor, malimizi calip tekneye zarar vermek icin. Ne de olsa Mafia'nin dogum yeri! Hal boyle olunca biri bize gunaydin diyecek bile olsa altinda bir kotu niyet arayacagiz sanki. Bizi dusunduren diger bir konu da suydu: Amerika'da marinalarda kictan baglama diye birsey olmadigindan, orada yapilan teknelerde -ozellikle eski teknelerde- kictan inip binmek icin bir duzenek koymamislar. Bizim teknede de ayni dert var. Zaten musait olmayan kic tarafa bir de davit yapip dinginin distan takma motorunu asinca, bize orada hareket alani kalmadi. Bu yuzden marinaya baglanmaktansa demirde durmayi tercih ediyoruz, ustelik isin maddi yonu de var, bos yere niye para verelim. Bu hislerle limana giriyoruz, ama tam bir hayal kirikligi! Marsala oldukca buyuk bir yerlesim yeri. Liman liman dedigimiz, balikci barinaginin biraz daha buyugu. Limanin icinde demir atmaya musait yer var mi diye bir tur atiyoruz. Demirde kimse yok. Limanin bir kosesine bir kac pontonluk ufak bir marina yapmislar, onlarda dolu gorunuyor. Bir kosede balikcilar, diger bir yanda feribot iskelesi. Teknelerin bagli oldugu rihtimda, orada calistigi belli olan gencten birisi, hevesli el kol hareketleriyle bagirarak birseyler soyluyor, bize yanasacak bir yer isaret ediyor. Amma velakin adamin tipini sevmedik, hemen orada bir U donusu yaparak, hic birsey olmamis gibi havaya bakip islik calarak oradan uzaklastik. Liman cikisinda, mendirek yakinina demir atmis bir teknenin yaninda gordugumuz polis botu ve tahmin etmeye calistigimiz konusma da bizi huzursuz etti. Ne bu ya, polis botlari orada burada, bizim icin cok fazla hareket olan bir yer, fazla guvenli gorunmuyor. Nasil olsa yolumuz uzerinde daha cok yer var yakit ve yiyecek ikmali yapabilecegimiz, hos, hic ikmal yapmasak da Turkiye'ye kadar idare edebilirdik o da ayri. Sadece yanindan gecerken Sicilya'yi da gormek istemistik.<br />
<br />
Marsala'da demirleme sansi bulamayinca rotayi yeniden guney doguya cevirerek, baska bir yer aramaya basliyoruz. Daha onceden demirlenebilecek bazi yerleri not almistim. Artik hangisi musait olursa orada duracagiz. Kiyi seyri yaparak yolumuza devam ediyoruz. Bir kac saat motorla seyrettikten sonra 12.15'te Mazara del Vallo limanina giriyoruz... ve girdigimiz gibi hemen cikiyoruz (Pozisyon: 37.38.302 N, 12.35.372 E) Bize gore bir yer degil, demir yeri yok. Devam.<br />
<br />
Granitola Burnu'na (Capo Granitola) dogru yaklasirken guzel, kuvvetli bir ruzgar cikiyor. Burun yuzunden olmali. Daha onceki tecrubelerimizden(ve baskalarinin tecrubelerinden) biliyoruz: Bir yerde burun varsa mutlaka ruzgar da vardir. Bunun gecici oldugunu ve burnu donunce bitecegini dusunuyoruz ama hic olmazsa burnu donene kadar 1-2 saat de olsa ruzgardan faydalanalim diyerek motoru durdurup, emektar okuzu fora ediyoruz. Tek basina bizi cekip goturuyor. Sciacca'da durabilecegimizi umarak devam ediyoruz. Ama cok pahali olabilecegi fikri de aklimizin bir kosesinde duruyor.<br />
<br />
Ruzgar kah yavaslayip kah siddetlenerek esiyor, biz de kiyi seyrimize devam ediyoruz. Kiyi seyri ama cok da yakindan degil, ne olur ne olmaz. Seyrimizi durbunle yapiyoruz:)<br />
Aksam 20.15 gibi Sciacca'ya vardik.(Pozisyon: 37.30.103 N, 13.04.458 E) Limana girerken ufak bir varta atlattik. 5-6 metrelik bir surat teknesi, uzerinde 2 adam ve bir kac cocuk, ipini koparmis gibi hizla limandan cikarken, herhalde dumendeki adam birseylerle mesgul oldugundan olsa gerek, direk ustumuze dogru geldi, son saniyede cocuklarin bagirmasiyla adam bizi gordu ve dumeni kirdi, bir kazayi kilpayi atlattik. Elimiz ayagimiz titredi. Tabii bizim kaptan cogu Turk erkeginin bu durumda verecegi tepkiyi verdi :)<br />
<br />
Sciacca'da da hic demir yeri yok, ama 2 gunun yorgunluguyla bari bu gece durup marinada da olsa yatalim diyoruz. Binbir manevrayla dar alanda hayatimizda ilk defa kictan baglaniyoruz. Megerse boyle yerlerde demir atilmaz, tonoz alinirmis. Biz nereden bilelim. Attik demiri, yanastik, ama yanasamadik, cunku demiri fazla uzaga atmisiz, iskeleye olmamiz gereken noktadan 1 metre uzak kaldik. Hos degil, hadi yeni bastan, demiri cek, demir alirken capaya takilan eski zincir parcalari ve ivir zivir cercople bogus, hadi yeniden at, neyse ikincide zor zahmet basariyoruz. Yanimizda Malta'dan gelen Fransiz bir aile var, biri bebek 3 cocuk oldukca kalabaliklar. Bizim teknenin uzerini cingene cadiri gibi gorunce biraz tirstilar(kim tirsmaz ki) Onlarla konustugumuzda yeni geldiklerini, marina ofisinin kapali oldugunu ve gorevli kimse bulamadiklarini soylediler. Bizi aldi bir dusunce. Ya bu Sicilyalilar yarin gelince bize ucuk bir fiyat soylerlerse???<br />
<br />
Daha once okuduklarimizdan bildigimiz kadariyla fiyatlar fahis olabilir. Biraz dusunup tasindiktan sonra, tekneden karaya hic inmeden(kictan inme sorununu da dusunerek) demir aliyoruz, resmen kaciyoruz:) Hazir guzel ruzgar da varken, gidebildigimiz kadar yol gidelim. Bugunun dersi: nasil kictan baglanacagimizi ogrendik:)<br />
<div>
<br /></div>
<br />
<div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-GFrmZ_MRmSg/T035MRye-zI/AAAAAAAAAgI/ZZLW4bpJATA/s1600/DSC04441.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="http://2.bp.blogspot.com/-GFrmZ_MRmSg/T035MRye-zI/AAAAAAAAAgI/ZZLW4bpJATA/s400/DSC04441.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Liman girisinde onumuzden gecen feribot</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-Yfns-3wdb6c/T035TbdKn-I/AAAAAAAAAgQ/gBVl4bK9nRk/s1600/DSC04447.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="http://2.bp.blogspot.com/-Yfns-3wdb6c/T035TbdKn-I/AAAAAAAAAgQ/gBVl4bK9nRk/s400/DSC04447.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Marsala liman girisi</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div style="text-align: left;">
</div>
<br />
<div style="text-align: left;">
</div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<div>
<div style="text-align: left;">
</div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: left;">
</div>
<br />
<br />
<br />
<div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div>
<div style="text-align: left;">
</div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div>
<br />
<br />
<div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-kX4dXv-P6KY/T04Dbd_QeVI/AAAAAAAAAgo/vukNriimdrE/s1600/DSC04455.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="http://3.bp.blogspot.com/-kX4dXv-P6KY/T04Dbd_QeVI/AAAAAAAAAgo/vukNriimdrE/s400/DSC04455.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Kaptan ruzgarsiz gunleri hic sevmez :)</td><td class="tr-caption" style="text-align: left;"></td><td class="tr-caption" style="text-align: left;"><br /></td><td class="tr-caption" style="text-align: left;"></td></tr>
</tbody></table>
<div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-z9wx8LwCns0/T04DiD3JE1I/AAAAAAAAAgw/_2coImYpn-s/s1600/DSC04457.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="http://1.bp.blogspot.com/-z9wx8LwCns0/T04DiD3JE1I/AAAAAAAAAgw/_2coImYpn-s/s400/DSC04457.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Mazara del Vallo, limandan sehrin gorunusu</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div style="text-align: left;">
</div>
<br />
<div style="text-align: left;">
</div>
<br />
<div style="text-align: left;">
</div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-FZwT_KIBlcA/T04D8-ZxZ8I/AAAAAAAAAhQ/mleLIsDBxDk/s1600/DSC04464.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="http://2.bp.blogspot.com/-FZwT_KIBlcA/T04D8-ZxZ8I/AAAAAAAAAhQ/mleLIsDBxDk/s400/DSC04464.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Mazara del Vallo marinadaki tekneler</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-QlS9csY52Dg/T04EDuCTTWI/AAAAAAAAAhY/BpSskYRYXSQ/s1600/DSC04465.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="http://3.bp.blogspot.com/-QlS9csY52Dg/T04EDuCTTWI/AAAAAAAAAhY/BpSskYRYXSQ/s400/DSC04465.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Sciacca'ya dogru kiyi seyri</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-VCk2Ift1Zug/T04EiNU1HGI/AAAAAAAAAh4/0NAvZO0jlZE/s1600/DSC04471.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://2.bp.blogspot.com/-VCk2Ift1Zug/T04EiNU1HGI/AAAAAAAAAh4/0NAvZO0jlZE/s400/DSC04471.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-Dw2AYl6_rVo/T04F4EmWzHI/AAAAAAAAAjY/f3OBvXCE2Gg/s1600/DSC04496.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="http://1.bp.blogspot.com/-Dw2AYl6_rVo/T04F4EmWzHI/AAAAAAAAAjY/f3OBvXCE2Gg/s400/DSC04496.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Sciacca </td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div style="text-align: left;">
</div>
<br />
<div style="text-align: left;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<object class="BLOGGER-picasa-video" classid="clsid:D27CDB6E-AE6D-11cf-96B8-444553540000" codebase="http://download.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=6,0,40,0" data-thumbnail-src="https://lh5.googleusercontent.com/-X5irDUQoPSE/T04F_xd_KGI/AAAAAAAAAkA/BBM6jPUgW9U/s1600/MOV04482.AVI" height="266" width="320"><param name="movie" value="http://video.google.com/googleplayer.swf?videoUrl=http%3A%2F%2Fv12.nonxt6.googlevideo.com%2Fvideoplayback%3Fid%3D56004e01eabe9859%26itag%3D18%26source%3Dpicasa%26ip%3D0.0.0.0%26ipbits%3D0%26expire%3D1330535008%26sparams%3Did%2Citag%2Csource%2Cip%2Cipbits%2Cexpire%26signature%3DD0E7503B84F0BB51B72591E7DA2E08F96F24EFDC.68F6DA0DB41E8B9180FE25E795279665844ACF6D%26key%3Dlh1" />
<param name="bgcolor" value="#FFFFFF" />
<embed width="320" height="266" src="http://video.google.com/googleplayer.swf?videoUrl=http%3A%2F%2Fv12.nonxt6.googlevideo.com%2Fvideoplayback%3Fid%3D56004e01eabe9859%26itag%3D18%26source%3Dpicasa%26ip%3D0.0.0.0%26ipbits%3D0%26expire%3D1330535008%26sparams%3Did%2Citag%2Csource%2Cip%2Cipbits%2Cexpire%26signature%3DD0E7503B84F0BB51B72591E7DA2E08F96F24EFDC.68F6DA0DB41E8B9180FE25E795279665844ACF6D%26key%3Dlh1" type="application/x-shockwave-flash"></embed></object></div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<br />
<div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>s-y-umitimhttp://www.blogger.com/profile/18379714080654877613noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4481107421613211859.post-62797487079570235382012-02-29T12:06:00.000+02:002012-02-29T16:28:17.922+02:0023 Agustos 2008 Marsala'ya yaklasirken<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
23 Agustos:</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Pozisyon: 37.59.177 N, 11.19.624 E</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Gecemiz sakin gecmekteyken, geceyarisi birden yakinlarimizda biten ve dosdogru uzerimize geliyormus gibi gorunen balikci teknesi yuzunden rahatimiz kacti. Daha once yasadigimiz deneyimler yuzunden, isi sansa birakmak istemiyoruz, bu adamlar calisirken telsiz basinda olmadiklari gibi teknelerinin nereye gittigine de bakmiyorlar pek, onlerinden kacmak en uygun hareket. Biz de 00.15'te motoru fire-up yapip, balikci ile aramiza emniyetli bir mesafe koyuncaya kadar kaciyoruz. Saat 01.30'da motoru durduruyoruz, hic ruzgar yok, deniz carsaf gibi, biz de yatiyoruz (bu yatmalar hicbir zaman horul horul uyumak degil tabii, radarimizin alarmini aciyoruz, her yarim saatte bir havuzluktan etrafi kolacan ediyoruz. Zaten havalar sicak oldugu icin havuzlugu mekan tuttuk, orada uyukluyoruz ikimiz de)</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Bugun ruzgar biraz gecikti, sabah 8'de ancak esmeye basladi, biz de hemen okuzu taktik. Uc saat kadar gittik gitmedik, 11 gibi ruzgar yine kaldi. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Belki gelir diye bekliyoruz, ama 12.40'a kadar ancak dayanabildik, feci sicak bir hava. Yine yakinimizda bir balikci teknesi belirdi, dibimize ag atiyor, hic sevmeyiz biz oyle yakinlarda ag filan olmasini, daha onceden okudugumuz aga dolanan pervane hikayeleri bizi temkinli olmaya zorluyor, hemen motora davraniyoruz. Yedek bidonlardan mazot tankina takviye yaptik, prensip icabi tanki devamli dolu tutmaya calisiyoruz, kac saat motor calistirdigimizi, ne kadar yol gittigimizi, ne kadar mazot harcadigimizi kayit altina aliyoruz boylece. Misal, son koydugumuz 3 galon mazot(11.4 L) motorumuzu 11.4 saat calistirmisiz(Boyle seyirlerde saatte ortalama hizimiz 4.5 knot). Yani saatte 1 L mazotla 4.5 mil yol almisiz. Bunun da gayet ekonomik oldugunu dusunuyoruz. Ama bizim kaptan boyle ekonomik olmasi icin motor devrini 1450'den yukari cikarmiyor.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Deniz ayna gibi dumduz. Marettimo adasini pruvamizda goruyoruz, 36 mil mesafede, ama bir Umitim klasigi, gorsek de yaklasamiyoruz. Bu yolculugun ozeti gibi oldu artik: Orada bir ada var uzakta, gitmesek de...</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Bizim asil gitmek istedigimiz yer Marsala, cunku bu adaciklarda parkedebilecegimiz bir yer var mi pek bilemiyoruz, elimizde Akdeniz'le ilgili detayli bir guide ya da chart yok. Bir tane buyuk genel Akdeniz chart'i var, GPS'te Akdeniz'e uygun kart olmadigi icin sadece pozisyonlari ve isimleri gosteriyor, fazla detay vermiyor. Kisitli bilgilerimizi de daha once internetten indirmis oldugumuz notlardan edindik. O yuzden daha buyuk limani oldugunu dusundugumuz yerlere ugrama plani yapiyoruz. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
6 saat kadar motor calistirdiktan sonra artik Favignana adasi ve arka planda Sicilya kiyilari secilmeye basladi. Etrafimizda ucan balik suruleri hizla geciyorlar. Bu sakin gunun resimleri ve videosunu yuklemeye calistim ama sorun oldu, belki daha sonra tum videolari Youtube'a yukleyecegiz. Biz bloga basladigimizda malum Youtube yasakliydi, o yuzden yukleyememistik.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img border="0" height="480" src="http://1.bp.blogspot.com/-bleh6TPiexU/T031swUrq_I/AAAAAAAAAfg/sXwUoqIUJns/s640/DSC04410.JPG" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" width="640" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Marettimo adasi pruvamizda, deniz cam gibi</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-bleh6TPiexU/T031swUrq_I/AAAAAAAAAfg/sXwUoqIUJns/s1600/DSC04410.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: black;"></span></a></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img border="0" height="480" src="http://4.bp.blogspot.com/-8IGe6j5Tzr8/T0311YMDslI/AAAAAAAAAfo/pEWd4ypJk20/s640/DSC04412.JPG" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" width="640" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">ufuk cizgisi bile kaybolmus</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-8IGe6j5Tzr8/T0311YMDslI/AAAAAAAAAfo/pEWd4ypJk20/s1600/DSC04412.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: black;"></span></a></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img border="0" height="480" src="http://2.bp.blogspot.com/-wP3JHUHoJHk/T032A1OTvHI/AAAAAAAAAfw/BlaffhHGf88/s640/DSC04424.JPG" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" width="640" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Bekle Marsala, biz geliyoruz:)</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-wP3JHUHoJHk/T032A1OTvHI/AAAAAAAAAfw/BlaffhHGf88/s1600/DSC04424.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: black;"></span></a></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img border="0" height="300" src="http://3.bp.blogspot.com/-jjRwRlpHt3g/T032LSrYKdI/AAAAAAAAAf4/1_wU8oP-hDI/s400/DSC04426.JPG" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" width="400" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Adaya yaklasip telefonlar cekmeye baslayinca yuzum guluyor,<br />
hava cok sicak da olsa gece havuzlukta belli bir saatten sonra<br />
serin oluyor</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-jjRwRlpHt3g/T032LSrYKdI/AAAAAAAAAf4/1_wU8oP-hDI/s1600/DSC04426.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: black;"></span></a></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img border="0" height="480" src="http://3.bp.blogspot.com/-qXPFScU_Re4/T032m1qsEsI/AAAAAAAAAgA/t_XKs4IHtQg/s640/DSC04430.JPG" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" width="640" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Yorgun kaptan manzaraya karsi :)</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-qXPFScU_Re4/T032m1qsEsI/AAAAAAAAAgA/t_XKs4IHtQg/s1600/DSC04430.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: black;"></span></a></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>s-y-umitimhttp://www.blogger.com/profile/18379714080654877613noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4481107421613211859.post-73620087353713007372012-02-28T13:44:00.001+02:002012-02-28T13:44:42.166+02:0022 Agustos 2008 Hala Sicilya yollarinda...<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
22 Agustos:</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Pozisyon: 38.22.990 N, 10.08.138 E</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Bir kac saat kestirdikten sonra saat 3 gibi ruzgarin geldigini hissedince kalkip okuzu bagladik hemen, yola koyulduk. Buralarda birkac gundur ruzgar hep ayni donguyle esiyor, biz de alistik, sabaha dogru kalk, yelkeni bas, kusluga dogru yelkeni sar, haydi motor, derken gun geciyor. Ruzgar olmadigi zaman hava gercekten dayanilmaz bunaltici oluyor. Insanin bir is yapasi gelmiyor. Tabii disaridan bakanlara gore teknede keyif catiyoruz, pek bir is yapmiyoruz gibi gorunebilir. Ama gunluk hayati idame ettirmek icin mutlaka yiyecek birseyler hazirlamak zorundayiz, o da basli basina bir is. Karadayken cok mecbur kalmadikca disarida yemek yemeyip her turlu yiyecegi kendisi uretmeye calisan bizim kaptan, teknede (biraz da mecburiyetten) ayni sekilde devam ediyor. Lahmacun, pizza, kek, ekmek, yogurt.. malzemesini bulabildigimiz ne varsa, teknede yapiyoruz. Firinimiz ve ocagimiz verimli calisiyor. Mesela yogurt bizim icin, ozellikle de bu yaz sicaginda olmazsa olmaz yiyeceklerden biri. Okyanustayken sutumuz olmadigi icin yogurdu sut tozundan yapmak zorundaydik. Daha sonra Azorlar'da marina bekcisinin karisindan aldigimiz inek sutuyle yaptigimiz yogurdun yerini hicbiri tutmasa da, Tarifa ve Mallorca'da depoladigimiz kutu sutler de gayet iyi is cikardi. Bolca yogurt ve yaninda ev yapimi misir ekmegi dar anlarda imdadimiza yetisiyor. Bazen mevcut sebzelerden yemek yapiyoruz. Bermuda-Azorlar arasi gecisimizde yasadigimiz kitlik yuzunden(sagolsun Bermuda'nin fahis fiyatlari) daha sonra ugradigimiz yerlerden mumkun mertebe dayanacak sebzelerden bolca depolamaya calistik. Mesela yesil domates(yolda giderken kizariyordu), kavun, karpuz, patlican, biber, envai cesit peynir... Bugun de baharatli patlican ve patates yemegi yaptik, yaninda taze yogurt ve ekmekle tadina doyum olmayan bir ziyafet oldu bize. Kilo almaya devam:(</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Ogleden sonra saat 15.00 sularinda ruzgar tamamen bitti, deniz cam gibi. Biz de biraz serinleyebilmek icin guverteye oturup kova kova su dokunduk, yuzmek kadar olmasa da bir nebze ferahladik. Biraz da camasir yikadik. Nasil olsa Sicilya'ya yakiniz, suyu cok idareli harcama geregi duymuyoruz. Okyanusta iken bir damla bile suyu ziyan etmeye cekiniyorduk, burada kendimizi evde gibi hissetmeye basladik:)</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Coook uzaklarda bir balina gorduk, anilarimiz depresti ama Allah'tan yakina gelmedi. Bir yunus surusu bize eslik etti uzun sure. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<span style="text-align: left;">Hava durumu raporunda bize yakin bazi cepheler gorunuyor, umarim firtinaya yakalanmadan Sicilya'da bir yerlere variriz.</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-c7KuD9gLe-M/T0yOWxpQ6bI/AAAAAAAAAXU/4xrIdgF_HWA/s1600/22agusts1.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-c7KuD9gLe-M/T0yOWxpQ6bI/AAAAAAAAAXU/4xrIdgF_HWA/s1600/22agusts1.JPG" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Bu sakin gunde yakinimizdan gecen bir konteyner gemisi</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: left;">
</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-qp7cNwgR_ik/T0yTGWr-ZLI/AAAAAAAAAXk/wjxxfG1qB9M/s1600/DSC04384.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="http://2.bp.blogspot.com/-qp7cNwgR_ik/T0yTGWr-ZLI/AAAAAAAAAXk/wjxxfG1qB9M/s320/DSC04384.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Cok hafif ruzgarda bile sansimizi deniyoruz, yelkenler acik, <br />
devasa dingi on tarafi tamamen kapliyor</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<br />s-y-umitimhttp://www.blogger.com/profile/18379714080654877613noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4481107421613211859.post-45904636440638171512012-02-27T18:27:00.001+02:002012-02-27T18:32:30.929+02:0021 Agustos 2008 Sicilya yollarinda21 Agustos:<br />
Pozisyon : 38.34.216 N, 09.05.182 E (sabah 9.15)<br />
<br />
Gece pek ruzgar yoktu, o yuzden fazla ilerleyemedik. Sabah 4'ten 9'a kadar 2-3 mil ancak geldik. Saat 9'dan sonra yakitimiz ruzgarin biraz uflemeye baslamasiyla okuzumuzu umutla aciyoruz, ana yelkenimizi de basiyoruz. Okuzumuz cok iyi cekiyor masallah, niye simdiye kadar bunu kesfetmemisiz ki! Bu hafif ruzgarda bile gayet guzel goturuyor tekneyi.<br />
Heyecanimiz cok uzun surmuyor, ruzgar tamamen kesildigi icin saat 12 civari motora kuvvet demek zorunda kaliyoruz. 2 saat calistirdiktan sonra, denizin uzerinde kipirtilar belirince hemen motoru durdurduk, okuzu denemek icin en ufak bir firsati dahi kacirmak istemiyoruz. Butun gun ruzgarin basibos esip surekli yon degistirmesinden dolayi, kavanca atmakla gecti gunumuz. Zaman zaman da ayi bacagi yaparak ilerledik.<br />
<br />
Bilmeyenler icin ayi bacaginin tarifi:<br />
Malzemeler:<br />
-1 adet ana yelken<br />
-1 adet cenova(buyukce olursa daha iyi)<br />
-1 adet spinnaker pole(balon gonderi)<br />
-1 adet yelken diregi<br />
-2 adet halka( yelken direginin iki yanina monte edilmis, balon gonderini farkli kavancalarda uygun tarafa ilistirmek icin )<br />
-Aldigi kadar pupa ruzgari ( yani arkadan gelen ruzgar)<br />
<br />
Tarif:<br />
-Ana yelken ruzgarin durumuna gore bir tarafa basili olmali (sancak ya da iskele)<br />
-Spinnaker pole'un bir ucu direge tutturulur(ana yelkenin acik oldugu yonun zit yonu-cenovayi acmayi planladiginiz taraf) diger ucu ise cenovanin alt arka ucuna (iskota deligi) takilir. Amac yelkenin iskota ucunun mumkun oldugunca direkten uzakta ve gergin kalmasini saglayarak, ruzgar alan yuzeyi arttirmak.<br />
<br />
Bu gonderi kullanma isi hosumuza gitti, cunku gorulur ve hissedilir bir sekilde hizimizi olumlu etkiliyor. Yalniz ufak bir sorunumuz var, bizim halkalardan bir tanesi kirik. Bugune kadar guvertede yatip duran bu gonderle isimiz olmadigi icin halkanin eksikligi bizi rahatsiz etmiyordu. Elimizde tek halka oldugu icin her kavancada(oynak Akdeniz ruzgarinin her yon degistirmesinde)onu yerinden cikarip kullanilacagi tarafa takmak zorundayiz(cok uzun olmasa da sonucta ugrastiriyor, sopayi cikar, vidalari sok, diger tarafa vidala, sopayi tak).<br />
Bizim gonder teleskopik olmasina ragmen icindeki mekanizmasi calismiyordu, kaptan birbiri icine gecen borulari vidalayarak gonderin uzun durumda kalmasini sagladi.(her kullanim sonunda bu vidalar sokulerek(2)sopa kisaltilip yerine konuyor)<br />
<br />
Ayi bacagi bu sekilde arkadan gelen hafif ruzgardan en etkili bicimde yararlanmayi sagliyor ama tekneye biraz yalpa yaptiriyor( ruzgar ve hizimiz gercekten fazla olmadigindan dikkatimizi cekmesine ragmen rahatsiz etmedi bizi). Usta yelkenciler bunun caresini mutlaka biliyorlardir, merak eden olursa Sadun Boro'nun Pupa Yelken kitabini okusun.Pek emin olmamakla beraber saniriz ustadimiz bu konuya parmak basmisti kitabinda. Bu vesileyle kendisine sevgi ve saygilarimizi iletiyoruz.<br />
<br />
Gece 12'de ruzgar kaldi. Butun gun calismayla gectigi icin, biz de bunu firsat bilip bir kac saat yatiyoruz.<br />
<br />
<br />s-y-umitimhttp://www.blogger.com/profile/18379714080654877613noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4481107421613211859.post-21404397827616863372012-02-24T13:31:00.000+02:002012-02-27T16:17:40.201+02:0019-20 Agustos 200819 Agustos:<br />
Pozisyon: 39.31.704 N, 07.16.725 E<br />
<br />
Butun gece tingir mingir, hoplaya ziplaya yol aldik, sabah arkamiza bir baktik, yine bir arpa boyu yol gelmisiz:). Gundogumu yonunde Sardinya'nin silueti hayal meyal gorundu. Ama internetten indirip kaydettigimiz seyir defterlerinden bu ada hakkinda okuduklarimiz cok hosumuza gitti denemez. Adada ugrayip durabilecegimiz en yakin yerlerden biri Carlo Forte adasi idi. Ama marinalarla ilgili cok ucuk fiyatlar yazmislar(geceligi 70-200 Euro arasi degisen) Demir yerlerinden birine gidecek olsak bu sefer yolu iyice uzatmis olacagiz, ama zamanimiz sinirli, okullar acilmadan Turkiye'ye varmak istiyoruz. Zaten ters ruzgarlar yuzunden, surekli iki ileri bir geri, uc asagi bes yukari olmadik rotalarda ilerleyerek Akdeniz'de zigzaglar cizerken cok oyalandik. Yani buralarda demir atip tatil yapacak vaktimiz kalmadi, bir baska sefere bol vakitte daha ayrintili bir gezi fikriyle fazla oyalanmadan yolumuza devam etmek istiyoruz. O yuzden Sardinya'yi teget gecip simdilik Sicilya'nin Marsala sehrine dogru rotamizi degistiriyoruz. (Uc saat sonra ne olacagi bilinmez) Bu arada rotamizi Marsala'ya cevirmeden once havuzlukta yaptigimiz beyin firtinalarinda hem Italya'yi hem Sicilya'yi gorup oradaki bogaz trafigini de tecrube etme sansi verecek olmasina ragmen Messina bogazindan gecmenin bizim icin pek de yerinde bir secim olmayacagini, onun yerine Sicilya'nin guneyinden dolasip, belki Malta'ya da ugrayarak(kim bilir kac kez degisecek olan plan) karar vermistik.<br />
<br />
Daha uc saat dolmadan bizim plan tokezlemeye basliyor. Saat 10.30 gibi ruzgarin kalmasiyla haydi motor diyoruz. Bu arada butun okyanus gecisi sirasinda ve Agustos ayinda olmamiza ragmen aksamustleri Mallorca'da dahi giymek zorunda kaldigimiz montlarla kalin oduncu gomleklerimizi yazliklarla takas edip sandiklara kaldiriyoruz. Hava inanilmaz sicak olmaya basladi, 2 gun icinde Afrikali dostlarimiza benzedik, gunes kremi filan da fayda etmiyor, sudan yansiyan feci Akdeniz gunesi Florida gunesinden eksik kalmiyor. <br />
<br />
Zaman zaman motora yuklenmelerle geciyor gun, bir turlu istenen ruzgar esmiyor. Gece 22.30'da pes ediyoruz, bizim motor calistirmaktan nefret eden(kendine Joshua Slocum'u idol kabul etmis) kaptan motoru kapatiyor. Akdeniz iste!!! Boyle hic ruzgar olmadigi zaman, yelkenli teknelerin haciyatmaz gibi olmasinin dogurdugu kotu sonuc, surekli bir saga bir sola sallanma durumu, dolayisiyla gurultu orkestrasi provaya basliyor. Heave-to(faca flok) yapalim dedik, ama yelkenleri olabildigince gerdirmemize ragmen hic ruzgar olmadigindan bizim heave-to (faca flok) bosa gidiyor. Rock'n rolla devam.<br />
<br />
20 Agustos :<br />
Gece yarisindan sonra (00.45) zaten butun vardiyalari tutan, bu yuzden de uyku duzensizliginden gerilmis kaptan, artik gurultu orkestrasinin provalarina dayanamiyor, motoru fayrap ediyor (fire-up) (Bu kelime bana cok sacma geldi ama Turkce'ye bu sekilde girmis valla). Sabaha kadar motorla devam, bir turlu Sardinya'nin golgesinden kurtulamiyoruz.<br />
<br />
05.30 itibariyla pozisyonumuz 38.56.864 N, 08.04.692 E<br />
<br />
7.30 civari yakinda gordugumuz bir benzin istasyonuna dalip depoyu fulluyoruz (saka tabii, ama doldurma kismi dogru). Ruzgarin hafiften esmeye baslamasiyla rahatlayarak motoru durduruyoruz. Ruzgar guzel ama her zamanki gibi tam bizim gitmeye calistigimiz guneydogu yonunden, yani burnumuza esiyor. <br />
Biz de kendimizi ayarlayarak, once biraz guneye, ruzgarin yon degistirmesiyle de doguya dogru ilerliyoruz, surekli tremolalarla devam etmeliyiz..<br />
VHF 68. kanalda saat basi yayinlanan hava raporuna gore ogleden sonra kuzeybati ruzgari esecekmis, bizim icin super, tam Sicilya'ya dogru gitme havasi.<br />
Bu arada, ac kedilerin etrafta ucan kuslara agzi sulanarak bakmasi gibi biz de iki gundur tekne cevresinden gecen ucan balik surulerine istahla bakiyoruz. Ama balik yakalamaktaki beceriksizligimiz aynen devam ediyor, ne olurdu su ucan baliklardan ucu besi bizim guverteye konsaydi:)<br />
<br />
Ogleden sonra yine mecburen 2 saat motor calistiriyoruz. Mehter takimi gibi Sardinya'ya bir gitsek bir gitmesek havasindayiz, ruzgar o yana goturmeye baslayinca gidelim diyoruz, sonra vazgeciyoruz.<br />
Saat 18.00 gibi bir katamaranin karsimizdan geldigini gorduk, gecerken baktik Amerikan bayrakli, hemen telsizden cagri yaptik, hemsehrim kimsiniz dedik(ne de olsa hemseriyiz). Teknenin adi Cenou, EMYR rallisine katilmislar, Turkiye, Yunanistan, Sicilya derken Balear adalarina dogru gidiyorlarmis, 2006'dan beri coluk cocuk hep beraber denizlerde geziyorlarmis, artik Amerika'ya donus yolundalarmis. "Sail the blue" isimli bir bloglari da var. Yalniz bunu anlatmamizin bir sebebi var: Bu ruzgarsiz havada biz yerimizde sayarken, onlar koca cenovalari acik, keyifli bir yelken seyri yapiyorlardi ( gerci o tekne hem buyuk bir katamaran, hem de ruzgari kic omuzluktan aliyor ama). Bizden uzaklasip giden katamaranin dumen suyunu hayranlikla izlerken bizim de kafada ampul yaniyor: Daha once bir kac kez muhabbetini yapip da tembelligimizden, (ya da benim "kucuk yelken guvenlidir, hava aniden kacak yaparsa-squall- o koca yelken yirtiliverir alimallah"sloganina derin inancimdan) dokunmadigimiz, basaltinda bir cuvalda tikili, bir basina biraktigimiz, daha hafif ve daha buyuk cenovamizi hatirliyoruz. Soyle birbirimize bakip "Faydasi olur mu, denesek mi acaba" diyoruz. Karar vermemiz cok uzun surmuyor. Birkac gundur istedigimiz yere yaklasamiyor olmanin verdigi hayal kirikligi yerini heyecana birakiyor. Bir hevesle kosup o karman corman teknenin icinden yelkeni buluyoruz, palas pandiras guverteye alip, cuvaldan cikariyoruz. On yelkeni indirip furlingden(sarma) cikarip yerine koca yelkeni takiyoruz. Birkac ufak tefek ayardan sonra yelkenin yerinde durusunun hosumuza gittigine karar veriyoruz. Hemen ana yelkeni de basip, gerekli trimleri yapiyoruz, o da ne! Teknenin ileriye dogru yaptigi ani atilimdan dolayi nerdeyse bir yere tutunmamiz lazim( saka tabii ki, bir yere tutunmamiz gerekmedi). Ama ortada kocaman bir gercek vardi ki, bizim bu koca yelken 1 knot ile yerinde sayan teknenin hizini 3.5 knota cikarmisti carsaf gibi denizin uzerinde. Her gun bu yelkenciligi biraz daha ogreniyoruz, bu da bizi mutlu ediyor:) Bizim kaptan gazoz kapaklarini kaybettikten sonra bulan cocugun sevinciyle(bugunlerde cocuklar kaybettikleri neleri bulunca seviniyorlar bilmiyoruz ama) naralar atip "Okuz gibi gucluymus bu yelken yaa!'' derken bizim yeni cenovanin adi da konmus oldu, o gunden sonra "Okuz" kaldi ve yelken degisikliklerinde verilen komutlar gayet acik secik anlasilir oldu:)<br />
<br />
O sevincle ve hazir biraz yol almaya baslamisken Sardinya'ya hic ugramadan Sicilya'ya dogru gitmeye(bir kez daha) karar veriyoruz.<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-VJ_Cd07EYQs/T0uOoeFUZ9I/AAAAAAAAAW0/id_Yh3Z78rw/s1600/eylul2008kash+035.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="http://4.bp.blogspot.com/-VJ_Cd07EYQs/T0uOoeFUZ9I/AAAAAAAAAW0/id_Yh3Z78rw/s320/eylul2008kash+035.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Kaptan yeni kesfine sevincle bakiyor:)</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-VUaNqo3mTGI/T0uPhPk4MbI/AAAAAAAAAW8/Ni2yFHUj9Dk/s1600/eylul2008kash+060.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="http://2.bp.blogspot.com/-VUaNqo3mTGI/T0uPhPk4MbI/AAAAAAAAAW8/Ni2yFHUj9Dk/s320/eylul2008kash+060.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Sardinya gorunuyor, ama gecemiyoruz bir turlu</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-VUaNqo3mTGI/T0uPhPk4MbI/AAAAAAAAAW8/Ni2yFHUj9Dk/s1600/eylul2008kash+060.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a><a href="http://2.bp.blogspot.com/-VUaNqo3mTGI/T0uPhPk4MbI/AAAAAAAAAW8/Ni2yFHUj9Dk/s1600/eylul2008kash+060.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"></a><br /><a href="http://2.bp.blogspot.com/-VUaNqo3mTGI/T0uPhPk4MbI/AAAAAAAAAW8/Ni2yFHUj9Dk/s1600/eylul2008kash+060.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"></a></div>
<br />s-y-umitimhttp://www.blogger.com/profile/18379714080654877613noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4481107421613211859.post-29164404532215747332012-02-22T12:36:00.004+02:002012-02-22T22:37:04.122+02:0018 Agustos 2008 Sardinya'ya Dogru18 Agustos:<div>Pozisyon: 39.15.526 N, 06.08.345 E (09.35)</div><div><br /></div><div>Gecenin bir yarisi makinanin gurultusuyle uyandim. Saate baktim, sabahin 2.30'u. (Pozisyon: 39.32.851 N, 05.50.377 E) <span style="font-size: 100%; ">Neler olup bittigini anlamak icin h</span><span style="font-size: 100%; ">avuzluga cikiyorum. Ne oldugunu sorunca, balina fosurtusu gibi bir ses duydugunu, ruzgar da tamamen durdugu icin, o bolgeden uzaklasmaya karar verip. motoru calistirdigini soyluyor bizim kaptan. Hey Allahim, sen nelere kadirsin:) Azor'daki yuksek basinc alaninda gunlerce ruzgarsiz, carsaf gibi sakin deniz uzerinde otururken nasil olsa ruzgar gelecek diye inat eden adam, can korkusu olunca benim birsey dememe gerek kalmadan nasil da calistirivermis motoru:) Dun yasadigimiz balina vakasinin ardindan surekli diken ustundeyiz. </span></div><div>3.5 saat motor calistirdiktan sonra, olasi balina tehlikesinden yeterince uzaklastigimiza kanaat getirip motoru kapatiyoruz. Zaten hava da aydinlaninca, insan ne olup bittigini goruyor, daha rahat seyir yapiyor. </div><div>Sabah saatlerinde ruzgarin dogudan esmeye baslamasiyla birlikte biz de rotamizi zorunlu olarak guneye ceviriyoruz. Simdi yonumuz Afrika, bakalim Sardinya'ya gidebilme umudumuz ne kadar surecek.</div><div>Ama bu Akdeniz'in ruzgarlari dedikleri gibi cok guvenilmez, her zaman en olmayacak yonden esiyor, ya da tamamen duruyor, surekli yon degistiriyor vs. Bu arada ben Sardunya ve Sicilya hakkinda internetten indirip kaydettigim yazilari tekrar tekrar okuyorum, demir yerleri vb. konularda biraz bilgi biriktiriyorum ki oralara vardigimizda bocalamayalim. Kaptanin balina yuzunden hissettigi korkuyu ben her an ters esebilecek bir ruzgar yuzunden hissediyorum, cunku pek cok seyir defterinde aniden cikan, kisa suren ama bazi teknelere zarar verebilen ruzgarlarla ilgili hikayeler okudum. Ozellikle su gunlerde icinde bulundugumuz bolgenin ruzgarlari olan Mistral beni cok korkutuyor. Iyice kontrol hastasi oldum denebilir, o yuzden yelkenimizin cok acik olmasini hic istemiyorum, her zaman tedbirli gitmek istiyorum. Aslinda bizim kaptanin gecen yazdan beri kullandigi anti-depresanlari(gecen yaz konan panik atak teshisi yuzunden) avuc avuc yutmasi gereken benim, butun seyir boyunca bu korkum yuzunden adama hic dogru duzgun yelken actirmadim, surekli camadanli ana yelkenle ve yari kapasitesindeki on yelkenle (bir kac sefer haric) yolculugumuzun bu noktasina kadar geldik.</div><div><span style="font-size: 100%; "><br /></span></div><div><span style="font-size: 100%; ">Ogleden sonra ruzgarin yon degistirmesiyle rotamizi yeniden Sardinya'ya dogru cevirebildik, bakalim ne kadar musaade edecek.</span></div><div><br /></div><div>Aksama dogru saat 7 sularinda bes mil mesafede alti tane yelkenli gorduk. Ordek surusu gibi bir arada suzulup gidiyorlardi. Herhalde bir ralli olsa gerek. Ardindan devasa bir yelkenli daha, iki direkli, cok guzel ruzgar olmasina ragmen bir tane bile yelkenleri acik degildi, ne hikmet anlamadik. Direkleri sus olsun diye koymuslar herhalde. Karaya cok yakin olmasak da FM radyolari dinleyebiliyoruz, hosumuza gidiyor, cunku okyanustayken tek duyabildigimiz bir kac kisa dalga radyo idi. VHF'de cekiyor, hava durumunu (cok anlasilir olmasa da )dinlemeye calisiyoruz. Italyanca, Ispanyolca, Arapca, artik ne kadar kapabilirsek. </div><div><br /></div><div>Bu arada havuclu kek yaptik, her zamanki gibi nefis oldu, bu gidisle verdigimiz kilolari geri alacagiz:) Aslinda normal olarak yemek ve ekmek yapma isleri hic aksamadan devam ediyor.</div><div><br /></div>s-y-umitimhttp://www.blogger.com/profile/18379714080654877613noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4481107421613211859.post-6284385944018219602012-02-18T10:39:00.003+02:002012-02-18T12:41:10.540+02:0017 Agustos 2008 Balinaaaa !!!Pozisyon: 39.14.871 N, 04.48.985 E<div><br /></div><div>Sakin bir gecenin ardindan yola devam ediyoruz. Planimiz Sardunya Adasi'nin guney ucundaki San't Antioco'ya dogru yol almak, uygun bir yer bulursak durup birkac gun gecirmek. Bu da onlarin Antakya'si olmali:) Bu arada Mallorca'dayken internetten Sardunya ve Sicilya basta olmak uzere Akdeniz'le ilgili bolca seyir yazisi kopyalamistik(okuyacak vakit az oldugundan yolda giderken bakariz diye) Diger denizcilerin izlenimleri, nerede kalinir, fiyatlar nasildir vs. Bunlara bir goz atip ona gore karar verecegiz.<div><br /></div><div>Pozisyon: 39.19.045 N, 05.03.607 E</div><div><br /></div><div>Kaptan anlatiyor:</div><div><br /></div><div>Havuzlugun iskele tarafinda uzanmis, sirtimi ana kabine dayamis dumen suyunu izlerken, cok uykum geldi. Zaten gunesli ve sakince bir gun, ruzgar oldukca az. En son baktigimda hizimiz 2.9 knot idi. Buna da sukur diyip tekrar uzanmistim. Bizim ikinci kaptan da asagi salonda uyuyordu. Yari uyanik uyuklarken, herhalde son birkac saniyesini duydugum ama ne oldugunu algilayamadigim bir sesle irkildim( fosssss.... fossss..) Sanki teknenin hafif hafif sulari yararken cikardigi bas taraftan gelen ses gibiydi. Ama ne o kadar hizliydik, ne de deniz oyle teknenin burnunu kaldirip vuracak kadar cirpintiliydi. 2 saniye icinde bunlar hizla aklimdan gecerken "Aman Allahim, bu ses yunuslarin nefes verme sesine benzemekle birlikte kesin oyle birsey degil, cunku cok daha guclu ve uzun suruyordu (fossssshhhhh........................ fossshhhhhhhh...............) Bunlari 2 saniye icinde dusundum ve yerimden firlayip sesin geldigi sancak tarafa atlarken bir yandan"Allahim ne olur bu sesin kaynagi dusundugum sey olmasin" diye dua ediyordum. Ama denizde 10 metre kadar yakinimizda kocaman bir deligin kapanirken suyun altina dogru yavasca batisini gordugumde duamin kabul olmadigini anlamistim. Cabuk karar vermeliydim, durum hic de eglenceli gorunmuyordu!!! Bizim rotamizi saat 12 gibi dusunursek, onun rotasi daha cok saat 11 gibiydi ve daldiginda onumuze dogru gecmisti. Aklimdan ilk gecen sey balinanin kuyruk darbesiyle bizi havalandiracagiydi. Panik halinde ikinci kaptana "Balinaaaaaa!!!!!!!" diye bagirirken emirleri de arka arkaya siraliyordum:"kamerayi getir cabukkkkk, deniz suyunu ac, kontagi accc, cabukk!!!!" (Deniz suyu: motoru sogutan deniz suyunun vanasi) . O sirada ben de aceleyle tekneyi otopilottan cikarip hem yelkenlerin durumlarini rahatsiz etmeden hem de misafirimizden uzaklasabilecegimiz sekilde tekneyi iskele tarafina cevirdim. Umit kosarak havuzluga geldiginde yaratik yeniden tam onumuzden suyun uzerine cikmisti. Son bir dakikada yasadiklarim ve yaptigim manevradan bihaber ve uykulu halinden dolayi ne oldugunu anlayamamis olan bizim ikici kaptan balinayi tam onumuzde gorunce haykirmaya basladi " Balinaya carpacaksiinnnn, kacsanaaaa!!!!'" Ben zaten kendimizi kuyruktan korumak icin elimden geleni yapiyordum. Eger dusundugum gibi balina capraz bir rotada onumuze dalarak alttan bize dokundurmayi planliyordu ise, bu yaptigim manevra sonrasinda oldukca sasirmis olmaliydi. Simdi 30 metre kadar onumuzdeydi. Umit'e kameraya cekmesi icin bagirirken, motoru calistirip tam yol verip sancak alabanda yapmistik bile. Yeni rotamiza gore biz saat 3 yonunde iken o iskele tarafimizda saat 11 yonundeydi. Bu cok surmedi tabii, adam bizi korkutmaya devam etmekte kararliydi anlasilan. Rotasini bizimle esitleyerek, 30-40 metre iskele tarafimizda tekneye paralel batip cikarak yuzmeye devam etti ( Iste bu batip cikmalar insanin omrunden omur goturuyor. Once havaya fiskiran sular, sonra tren gibi su uzerinde sonu gelmeden gider gibi kayan koca bir nesne... Daha sonra kapanan bir delik ve renk degistiren su girdaplar yaparken icinde kaybolan nesne... Battigi yerdeki suyun kayniyor gibi fokurdamasi ve garip sakinligi ... ve sonraki bekleyis.. acaba simdi nereden cikacak, tam altimizdan mi yoksa???? )</div><div><br /></div><div>Ikinci kaptanin agzindan:</div><div><br /></div><div>"Balinaaaa!!!! diye bir sesle uykumdan firladim. Kaptanin emirlerini duyuyordum ama uyku sersemi algilamakta zorlandim, deniz suyu vanasini actim, ama kamerayi ayni hizla bulabildigimi soyleyemeyecegim. Oysa gozumun onunde asiliydi!!! Motorun kontak anahtarini cevirdikten sonra 3 adimda havuzluga firladim ve firlamamla hayatimin en buyuk korkularindan birini yasadim!! Tam onumuzde turkuaz bir duzluk, beynim gorduklerini hizla islemeye calisiyor ve duyduklariyla birlestirerek balinaya dogru son gaz gittigimiz sonucunu cikariyor!! "Balinaya carpacaksiiiin, cevirseneeee!!!!" diye bagirirken kaptanin sirf macera olsun diye balinanin uzerine tekneyi surdugu yanilsamasina kapilmis olmaliyim. Gercekten balinaya carpacagimizi dusunuyorum ve aklima en kotu senaryolar geliyor. Kaptan bir yandan kameraya cekmem icin bagiriyor, ama o korkuyla kameranin on\off dugmesini bulup da basabilecek yigit beri gelsin. </div><div>Motoru calistirip hizla kacmaya calisiyoruz, benim panikle kamerayi acamadigimi goren kaptan elimden aliyor, bir yandan kameraya cekiyoruz, bize paralel olarak batip cikiyor. Yavasca arayi acmaya calisiyoruz ama gozumuz uzerinde, etrafta fiskiran bir su ariyoruz surekli, hizimi 6.9 knot, bir yandan da insallah arkamizdan gelmez diye dua ediyoruz. O arada gozunu arkamizdan ayirmayan kaptan, bana iceriden zipkini getirmemi soyleyip duruyor(sanki vuracak hayvani:)) Ise yarayacagini dusunmesem de getiriyorum, hazir ediyoruz. Acaip sular fiskirtarak batip cikiyor ama yavas yavas arkamizda kaliyor, anlasilan bizi korkutmaktan vazgecti ya da bolgesinden cikmis olmamizin verdigi rahatlikla yavasliyor, geride kalarak kayboluyor. Ama o korku oyle bir korku ki, saatlerce gozumuz etrafta surekli fiskiran bir su var mi diye bakiniyoruz, kaptan bunun uzerine gunlerce salona inmedi, hep diken ustunde havuzlukta uyukladi ve sesleri dinledi.</div><div>Daha sonra elimizdeki kitaptan baktigimiza gore bu balina fin back whale(sirt yuzgecli balina) imis. Lakabi 'tazi' cunku oldukca hizli yuzebiliyorlarmis(23-24 knota ulasan hizlar), demek istese bize rahatlikla yetisirdi, ucuz atlattik gercekten de. Asagida cekebildigimiz kadariyla videoyu ekledik.</div><div><br /></div><div><br /></div></div><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dyz7vJyVCh9m0DjWnRxUYG8IRPIoUQcPmUc7bNbWO6xe7yR_1wHMAXjLSqmNCdAAuEbEE0gvDVBA1In8nL_Ng' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe>s-y-umitimhttp://www.blogger.com/profile/18379714080654877613noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4481107421613211859.post-91317811497181787662012-02-10T13:34:00.006+02:002012-02-27T16:25:13.607+02:0016 Agustos 2008 Mallorca'dan yola cikiyoruz<div>
<div>
16 Agustos Cumartesi:<br />
<div>
Adios Mallorca!</div>
<div>
Sabah kalktik, yavas yavas yola koyulmak istiyoruz. Ama once kahvalti. Havuzlugun icindeki plastik sogutucunun uzerine tepsimizi yerlestiriyoruz. Ada manzarasi esliginde her zamanki favori kahvalti tabagimizi( klasik bol peynir cesitli, nefis kirmizi domatesin eslik ettigi bol sebzeli) sabah cayimizla birlikte silip supuruyoruz. Gunlerden cumartesi oldugu icin, guzel havayi da firsat bilen adalilar irili ufakli tekneleriyle sanki arkalarindan kovalayan var gibi aceleyle denize aciliyorlar, etrafimizda yogun bir hareketlilik yasaniyor. Biz de ufak ufak toparlaniyoruz. Son rotus olarak devasa dinginin guverteye alinmasi ve motorunun da davitteki yerine takilmasi gerekiyor. Her zaman Cirque de Soleil'deki akrobatik gosterileri animsatan bir sekilde yapildigindan, yerlerimizi aliyoruz. Dingiyi davitin oldugu kic tarafa yanastiriyoruz, kaptan dingide, ben havuzluktaki vincin basinda, kaptanin hazirladigi duzenekle motoru baglayip makara yardimiyla yukseltiyoruz, belli bir yukseklige kaldirinca kaptanin kosa kosa gelip motoru kucaklayip ev yapimi davitin ayaklariyla kupeste demirlerinin arasindan takacagi yere takmasi lazim. Tam cekerken motor bagladigimiz sekilden yan tarafa dogru kaykildi, kaptan panikle tekneye cikarak absurd bir sekilde 55 kiloluk motoru dusmesin diye tutmaya calisirken , ne oldum demeden motorun ust kapagi cuuup denize dustu!! Plastik oldugu icin batmayacagini dusunurken icine su dolmaya ve batmaya basladi. Tam o sirada yanimizdan gecen surat motorundaki iki adam ve iki cocuk olayi gormus olmalilar ki kahkahalar atarak yanimizdan gecerken, zaten cani yanmis ve sinirleri tepesine cikmis olan kaptan bas bas bagirdi: "hey!! you fu.%&#@ .. idiots! come and fu#@&#@ help instead of laughing and running away!! " (hey siz ... ....... sersemler, guleceginize gelin de yardim edin!!!) Duydugu seyleri anlamadigindan emin oldugumuz cocuklardan biri teknedeki adamlara bizi isaret edip birseyler dedikten sonra surat motoru geri dondu. Maalesef is isten gecti dedik, onlar da gaza basip gittiler. Tabii is yine basa dustu, motoru emniyete aldiktan sonra, kaptan maske ve paletle 7 metre derine dalarak otlarin arasindan kapagi bulup cikardi. Yepyeni motorun kapagi kaybolsaydi gercekten uzulecektik. Bu da bize yine iyi bir ders oldu, daha sonraki seferlerde motoru tekneye cikarirken daha saglamci davrandik.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Butun bu heyecandan sonra saat 12 gibi demir aldik, vira bismillah dedik, Sardunya'ya dogru yola koyulduk. Porto Colom'un korunakli limanindan cikinca denizde onlarca balikci kayigi ve piknik yapan insanlar bizi sasirtti.</div>
</div>
<div>
<br /></div>
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-hacWNnKqSxM/TzUTfcWyU0I/AAAAAAAAAWg/yw8dBuRXrvk/s1600/DSC04376.JPG"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5707489533670609730" src="http://3.bp.blogspot.com/-hacWNnKqSxM/TzUTfcWyU0I/AAAAAAAAAWg/yw8dBuRXrvk/s320/DSC04376.JPG" style="cursor: pointer; height: 240px; width: 320px;" /></a><br />
<div>
<br /></div>
<div>
Buyuklu kucuklu tekneler, hepsinin uzerinde basit bir sistemle yerlestirilmis tentelerin golgesinde, bir yandan avlaniyor bir yandan aileleriyle piknik yapiyorlardi. Cok guzel bir havada, tum yelkenlerimiz acik, keyifle devam ettik.</div>
<div>
<br /></div>
</div>
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-qkF8jDAcVs8/TzUUDsr-hkI/AAAAAAAAAWs/gXkLSRCvffs/s1600/DSC04382.JPG"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5707490156529747522" src="http://4.bp.blogspot.com/-qkF8jDAcVs8/TzUUDsr-hkI/AAAAAAAAAWs/gXkLSRCvffs/s320/DSC04382.JPG" style="cursor: hand; cursor: pointer; height: 240px; width: 320px;" /></a><br />
<div>
<br />
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-Wm3x9NdwX68/T0uRWL6h8DI/AAAAAAAAAXE/ynKOEMNZqyo/s1600/DSC04373.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://4.bp.blogspot.com/-Wm3x9NdwX68/T0uRWL6h8DI/AAAAAAAAAXE/ynKOEMNZqyo/s320/DSC04373.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-58XiBeRsw_Y/T0uRj5BO67I/AAAAAAAAAXM/bZrrwg2kTOE/s1600/DSC04381.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://2.bp.blogspot.com/-58XiBeRsw_Y/T0uRj5BO67I/AAAAAAAAAXM/bZrrwg2kTOE/s320/DSC04381.JPG" width="320" /></a></div>
<br /></div>
</div>s-y-umitimhttp://www.blogger.com/profile/18379714080654877613noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4481107421613211859.post-83339265448255593302009-11-16T08:07:00.018+02:002009-11-16T11:58:33.006+02:00Mallorca'da bir gun..<a href="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwD-GyI7r5I/AAAAAAAAATM/aqifl4GRnSM/s1600/DSC04372.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5404598945336504210" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwD-GyI7r5I/AAAAAAAAATM/aqifl4GRnSM/s320/DSC04372.JPG" /></a><br />Kayaliklarin arasinda balik keyfi<br /><br /><br /><a href="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwD6OQ3ZYzI/AAAAAAAAATE/vVZwQiDz6Yk/s1600/DSC04371.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5404594675797025586" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwD6OQ3ZYzI/AAAAAAAAATE/vVZwQiDz6Yk/s320/DSC04371.JPG" /></a><br />Porto Colom feneri<br /><br /><br /><a href="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwD49PhjQBI/AAAAAAAAAS8/_sNs6AaJ6pg/s1600/DSC04362.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5404593283867557906" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwD49PhjQBI/AAAAAAAAAS8/_sNs6AaJ6pg/s320/DSC04362.JPG" /></a><br /><br /><br /><br /><a href="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwD4enY5mtI/AAAAAAAAAS0/fOnhOe0TAyI/s1600/DSC04361.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5404592757697780434" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwD4enY5mtI/AAAAAAAAAS0/fOnhOe0TAyI/s320/DSC04361.JPG" /></a><br />Kiyi boyunca uzanan yol aksamlari canli ve kalabalik<br /><br /><br /><br /><div><a href="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwD37Yh2leI/AAAAAAAAASs/KDkkNnWLtXI/s1600/DSC04360.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5404592152413378018" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwD37Yh2leI/AAAAAAAAASs/KDkkNnWLtXI/s320/DSC04360.JPG" /></a><br />Mallorca'da cok gorduk bu kayiklardan, uzerindeki tenteyi acip golgelik yapiyorlar, haftasonlari ailecek hem balik avliyorlar hem de denizde piknik yapiyorlar<br /><br /><br /><div><a href="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwD3LoAKOyI/AAAAAAAAASk/3QKgYCFIP7g/s1600/DSC04357.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5404591331933305634" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwD3LoAKOyI/AAAAAAAAASk/3QKgYCFIP7g/s320/DSC04357.JPG" /></a><br />Fener ve onunde demirli tekneler<br /><br /><br /><div><a href="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwD2q64Bn3I/AAAAAAAAASc/_rPQaGC0Qpc/s1600/DSC04353.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5404590770063777650" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwD2q64Bn3I/AAAAAAAAASc/_rPQaGC0Qpc/s320/DSC04353.JPG" /></a><br />Evler cok katli degil, goze guzel gorunuyor<br /><br /><br /><div><a href="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwD2ZCuJz0I/AAAAAAAAASU/t_Eq_6CmHUk/s1600/DSC04352.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5404590462932209474" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwD2ZCuJz0I/AAAAAAAAASU/t_Eq_6CmHUk/s320/DSC04352.JPG" /></a><br /><br /><br /><div><a href="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwD2D0JApnI/AAAAAAAAASM/hIxAUdoKjks/s1600/DSC04351.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5404590098241070706" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwD2D0JApnI/AAAAAAAAASM/hIxAUdoKjks/s320/DSC04351.JPG" /></a><br />Tipik piknik kayigi:)<br /><br /><div><a href="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwD1yCQFioI/AAAAAAAAASE/FN4Iu-ReotQ/s1600/DSC04350.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5404589792791202434" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwD1yCQFioI/AAAAAAAAASE/FN4Iu-ReotQ/s320/DSC04350.JPG" /></a><br />Az da olsa denize girilebilecek kumsal var<br /><br /><div><a href="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwD1UwwLcQI/AAAAAAAAAR8/VIj3_nJt10Y/s1600/DSC04341.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5404589289877762306" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwD1UwwLcQI/AAAAAAAAAR8/VIj3_nJt10Y/s320/DSC04341.JPG" /></a><br />s/y Umitim demirde<br /><br /><br /><div><a href="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwD1DHNofmI/AAAAAAAAAR0/ips1Z-SOCMo/s1600/DSC04338.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5404588986669235810" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwD1DHNofmI/AAAAAAAAAR0/ips1Z-SOCMo/s320/DSC04338.JPG" /></a><br /><br />Luks motoryatlar<br /><br /><div><a href="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwD0PzLlEAI/AAAAAAAAARs/t0YDwvqvBKE/s1600/DSC04337.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5404588105118584834" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwD0PzLlEAI/AAAAAAAAARs/t0YDwvqvBKE/s320/DSC04337.JPG" /></a><br />Hava geliyorum diyor<br /><div> </div><div>Porto Colom'da demirleme sirasinda cok dikkatli olmamiz gerekti, etrafimiz karinca gibi yelkenli dingiler, coluk cocuk, egleniyorlar, bazilari yeni yelken ogreniyor, tekneyi kontrol edemeyip fazla yakina geliyorlar, hele bir tanesinin yelkeni bizim ruzgar jeneratorune degecekti neredeyse, odumuz koptu. Yan tarafimizda bir Amerikan teknesi dikkatimizi cekti. Tekne kocaman, ama acaip duzenli gorunuyor. Adam ve karisi dingi ile bir yerden geldiler, hemen dingiyi kasara ustune cekip, ozel yapilmis yerine ters cevirip koydular, guzelce bagladilar, tekneyi neta ettiler. Biz de "Vaaay be iste gercek denizciler, her an hazir ve nazir, derli toplu" diye dusunmeden edemedik:) Kaptan yanlarina gidip biraz bilgi aldi, marketin vs yerini tarif etmisler. 10 senedir dunya turu yapiyorlarmis, Turkiye'ye de gitmisler. Hemen dingiye atlayip hizli bir kesif turu yaparak biraz taze yiyecek aldiktan sonra, zaman kaybetmeden tekneye donduk. Tekneyi uzun sure yalniz basina birakip gidemiyoruz, demir taramak gibi tehlikeli durumlar olabilir.</div><div> </div><div>Etraftan vizir vizir gecip, yaptiklari buyuk dalgalari ile tekneyi surekli sallayan simarik Mallorca'li surat motorlarina ragmen(ah Amerika ah, boyle terbiyesizlikler olmuyor orada, kanunlar calisiyor) ilk gecemiz gayet rahat geciyor. </div><div>Sabah uyandigimizda karadan koy girisine dogru oldukca guclu bir ruzgar esmeye basladigini gorduk. Kaptan guvertede sabah teftisini yaparken yanimiza gece gelip demir atmis koca motoryatin bir kac dakika sonra ayni yerde olmadigini hissediyor. Yanimizda paralel duran motoryat yavas yavas geriye dogru kaymaya basladiginda, Kaptan o sirada motoryatin guvertesine cikan kadina bagirarak demir taradiklarini soyluyor. Kadin sabah mahmurlugunu uzerinden henuz atamamis, anlamiyor "Que? Que?" diyor. En sonunda bizim Kaptan "Your boat is f...ing draggingggg!" diye tum gucuyle bagirinca, kadin kosarak digerlerini uyandirdi, hizla motoru calistirip kactilar. Biz de sagdan soldan kerteriz alip, GPS'i de calistirip havuzlukta bekleyerek tarayip taramadigimizi anlamaya calistik. Etrafa bakiyoruz, herkes tariyor, 15 dakika icinde herkes panikle demir toplayip kacti, bir bizim Amerikalilar, bir de biz kaldik. Onlara bakiyoruz, guvertede bile degiller, biz de kararsizlik icinde beklerken baktik yavas yavas tariyoruz. Daha onceden calistirip hazir ettigimiz motorumuzu tekrar calistirip demiri aldik, kendimizi limanin disina attik. Limanin disinda derinlik en az 30 metre oldugu icin demir atmak mevzu bahis degil. Bir tur atip, ikinci capamizi hazirladik ve tekrar limana girip demir atmaya karar verdik. Bu kez daha sig ve kumu cok olan bir yere demir atayacagiz, nasil olsa fazla tekne kalmadi etrafta, yer daha bol. </div><div>Biz demir hazirligi yaparken, 1-1,5 mil kadar gerimizden yaklasan bir tekne gorduk. Cenovasi acikken on istralyasi dibinden kopmus, cenova devasa bir bayrak gibi dalgalaniyor, saga sola savruluyor, kaptani iskotayi salmis, bu da daha tehlikeli bir durum olusturmus, bostaki cenova deliler gibi dalgalaniyor, iskota da kamci gibi teknenin her tarafinda sakliyor. Bunu yaklastikca farkediyoruz, zavalli adam, belki de diregi kirilacak. Koydaki kesmekesten habersiz, guvenli diye bir an once koya girip demir atmaya calisacak, eminiz ki demiri tarayacak. </div><div>O sirada bizim kendi derdimiz bize yetiyor, ona yardim edebilecek durumda degiliz. Bu zuppe Ispanyollarin da yardim edeceklerini pek sanmiyoruz. </div><div>Once kendi postumuzu kurtaracagiz:) Iceri giriyoruz tekrar, o sirada Amerikalilarin da demir alip bir sonraki maceralarina dogru yavas yavas denize acildigini gorup el salliyoruz. Onceki demir yerimizden daha ileriye gidip, obur teknelerden bosalan alanda 2,5 metre derinlige birinci demirimizi funda ediyoruz. Tekneyi 60 derece kadar sancak tarafa cekip bir kez daha funda bismillah diyerek ikinci demiri de atiyoruz. Yeterince kaloma verip gerdiryoruz, bu sirada yarali teknenin iceri girdigini goruyoruz. O da yuzune beton gibi carpan ruzgardan icerde neler oldugunu anladi herhalde. Ruzgar onun islerini daha da zorlastiryor, kamci seslerini duyuyoruz. Kaptan dingiye atlayip gitmek istiyor ama teknenin emniyetinden yuzde 100 emin degiliz. Bu sirada bir surat motoru icinde kahkalar atarak yarali tekneyi de birbirlerine isaret ederek yakinimizdan gecmekte olan iki kisiye bizim Kaptan anlayabilecekleri(!?#@!!) el kol hareketleriyle yaklasmalarini soyluyor. Adamlar saskin, bizim kaptanin ne dedigini pek anlamiyorlar ama, benim catpat Ispanyolca ile basi belada olan tekneye yardim etmelerini soyluyoruz. O tarafa dogru yoneliyorlar. Biz de hem halatlarimizla ugrasiyoruz, hem de gozumuz ustunde. Adamlar tekneye ulasiyorlar, el kol hareketleriyle yardim isteyip istemedigini soruyorlar. Adam da 'gerek yok' gibisinden bir el hareketi yapiyor. Surat motoru yeniden bizim tarafa dogru yoneliyor, tabii oyle rahatca gecip gidemiyorlar, Kaptan adamlari tekrar durduruyor "Que pasa??" diye sorarak neler oldugunu ogrenmeye calisiyor. Adamin yardima ihtiyaci olmadigini soyluyorlar, ama bizim Kaptan icin dogru cevap bu degil:) Adamlara tekrar oraya gidip, tekneye cikip adama yardim etmelerini soyluyor, adamin ihtiyaci oldugu belli, kibarliktan reddetmistir. </div><div>Yeniden gidiyorlar, bu sefer talimatlari uygulayip sorgusuz sualsiz tekneye cikiyor, kisa bir sure sonra demir attiklarini goruyoruz. Attigi yerde demiri tarayacak ama biraz zaman kazanacak.</div><div>Zaten biz artik teknemizin saglam kaziga bagli oldugundan eminiz,Kaptan dingiye atlayip adamin yardimina gidiyor. </div><div>"Tekneye vardigimda adamin hala sokta oldugunu gordum. "Olan olmus, sakin ol, su anda Kaptan sensin, ben de sana yardim edecegim" dedim. Bulundugumuz yerin eristelik oldugunu ve demirin tarayacagini da belirttim. Bu arada bosta kalan on yelken iskotasi ruzgar jeneratorune dolanmis, gunes paneli kirilmis, hersey yamulmus. Ben bas tarafta demiri aliyorum, adam dumende. Bizim tekneden daha ileriye gidip uygun bir yerde yeniden demir atiyoruz. Orada ruzgar daha az ve kumluk oldugu icin guvenli. Kendisi cok minnettar. Olayin nasil oldugunu anlatiyor. Sarma sistemini tekneye baglayan civata kopmus, Allah'tan diregini kirmamis. "</div><div> </div><div>Kaptan tekneye donunce boyle aktariyor olayi. Iyi ki daha kotu birsey olmamis. </div><div>Biz binbir zahmetle demir attiktan sonra ruzgar yavasladi, ogleden sonra da tamamen durdu. Demir yerinde iken gunlugu 8 euroya wifi baglantisi aldik, rahatca iletisim kurmak icin iyi oldu. Kiyiya alisverise gittik. Burada da Tarifa'dan bildigimiz Eroski zincir marketlerinden biri var. Bizdeki buyuk zincir marketler gibi kendi markalariyla satilan gida urunleri oldukca uygun fiyata. Dingiyi bagladigimiz yere yurume mesafesi cok uzak olmadigindan tasimasi da kolay, iyi bir yiyecek stogu yaptik. </div><div>Etrafta hep tatile gelmis insanlar goruyoruz, gunduz sicak zamanlarda fazla kalabalik olmasa da aksamustu yollar kalabaliklasiyor. Bizim sahil kentlerine benziyor, ama acik ara farkla daha temiz ve yesil. Bizdeki duzensiz beton yiginlari burada yok. Istenirse Palma ve diger buyuk kentlere otobusle veya kiralik arabalarla ulasim mumkun. Ama biz fazla vakit kaybetmek istemiyoruz, Yasmin'in okul zamani yaklasiyor(ve surekli ne zaman gelecegimizi soruyor), daha gidecek yolumuz var. Niyetimiz 16 Agustos'ta yola cikmak. </div><div> </div><div> </div></div></div></div></div></div></div></div></div></div>s-y-umitimhttp://www.blogger.com/profile/18379714080654877613noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-4481107421613211859.post-62634960493077711282009-11-10T22:19:00.022+02:002009-11-16T08:01:07.842+02:006-14 Agustos 2008- Cebelitarik'tan ciktik yola, niyet Sardinia, kismet Mallorca:)6 Agustos: Planladigimiz gibi akintinin en yuksek oldugu(high water) aksamustu 1840'ta Tarifa'dan demir aldik. Kiyiya cok yakin yerlerde akinti hissedilmiyor, ruzgar da cok hafif estigi icin 1 saat kadar motor seyri ile devam ettik. Bogaz'in iclerine dogru girince akinti cok artti, biz de hemen yelkenleri actik, motoru kapattik, ruzgar az olmasina ragmen 6 knot gibi bir hizla cok keyifli bir sekilde ilerledik.<br /><br /><br /><a href="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwBvWftEHqI/AAAAAAAAARk/j7q5qKQOTWw/s1600-h/DSC04273.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5404441985102913186" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwBvWftEHqI/AAAAAAAAARk/j7q5qKQOTWw/s320/DSC04273.JPG" /></a><br /><br />Cebelitarik kayasi sislerin arasindan bir serap gibi gorunuyor.<br /><br /><br />Cebelitarik kayasini uzaktan gorduk, genellikle puslu olurmus zaten, bir de aksamustu olunca basi dumanli bir tepe gorebildik. Aslinda biz onceleri okyanusu gecince direk Cebelitarik'a gideriz diye dusunuyorduk. Sonra baska denizcilerin izlenimlerini okuyunca pek bize gore bir yer olmadigina karar verdik. Cebelitarik da Bermuda gibi Ingiliz topragi. AB haricinde kabul edildiginden vergi avantajli bir yermis, ihtiyaci olanlar gumruk vergisi odememek icin yedek parcalari vs oraya ismarlayip, sonra da gumrukten cekiyorlarmis. Oradan da yuruyerek Ispanya sinirini geciyorlarmis. Cebelitarik'in hemen yani basinda La Linea diye bir demir yeri var, ama orasi ile ilgili okudugumuz ciddi boyutlarda hirsizlik vakalari bizi vazgecirdi. Soyle ki: Dingiyi kiyida birakip bir yere gidemiyorsun, adamlar hemen gelip kilidi 2 saniyede kesiyorlar, dingiyi bir minubuse yukleyip goturuyorlar. Sonra da baska renge boyayip sana geri satabilecek kadar yuzsuzler! Polislerin de bu olaylara goz yumdugu seklinde bazi yorumlar vardi.<br /><br /><br /><p>Bir yanimizda Afrika bir yanimizda Avrupa 'vay be bunu da gormek varmis' hisleriyle bogaz gecisini rahatca tamamladik, sadece Cebelitarik'a Afrika tarafindan gelip giden cok hizli katamaran feribotlar bizi biraz korkuttu. Onumuzden arkamizdan gecerlerken ne olur ne olmaz diye el feneri ile isaret yaptik. Sag salim gectigimize gore gormusler demek ki:)Rotamiz Sicilya, mumkun mertebe Cezayir sularindan uzakta kalarak hedefe varmak istiyoruz. Aslinda haritalardan ve okuduklarimizdan Cezayir kiyilarinda bizim lehimize 1 knot akinti oldugunu biliyoruz ama kotu niyetli insanlardan(korsan vb) dolayi fazla yaklasmak istemiyoruz onlarin kara sularina. Yavas yavas Ispanya kiyi seridinde yola devam.</p><p>Ilk gecemizde sakin sakin ilerlerken, oyle cok dalga da yoktu ustelik, arkamizdan bizi takip eden bir dalga yukunu bizim havuzluga bosaltmaya karar verdi. Bu Akdeniz sakin gorunse de demek boyle hinlikler yapiyor! Oysa okyanus gecerken gayet sert havalarda bile kamaranin kapak tahtalarini cogunlukla kapatma ihtiyaci duymamistik, burda sakin havada guvenilmez gorundu gozumuze, hemen kapattik tahtalari. Isa ve Massimo ile bu konuyu konusmustuk, bizim cok nadir kapaklari kapattigimizi duyunca sasirmislardi, Akdeniz'de farkli oldugunu soyleyip, kapaklari kapali tutmamizi onermislerdi.<br />Bu arada Tarifa da cok soguk olan deniz suyu artik isinmaya basliyor. Orada demirdeyken vanalarin cevresinde ilk kez su gordugumuzde sizinti olmasindan suphelenmistik, megerse disaridaki su soguk, hava da sicak olunca buzdolabindan cikan sise gibi teknenin alt bolumlerinde yogunlasma oluyor, her yer islak gorunuyor. </p><p>7 Agustos:<br />Pozisyon: 36.15.287N, 03.43.912 W<br />Ikinci gunumuz olaysiz geciyor, yavas yavas ilerliyoruz. Guzel yol aldik dun.<br />8 Agustos:<br />Pozisyon: 36.29.997N, 02.20.336W<br />Akdeniz kendini gosterdi, butun gun hic ruzgar yok. Tarifa'dan aldigimiz lahanalardan tursu yaptik, etleri de bozulmasinlar diye hamburger yaptik, pisirip buzluga attik. Hava okyanustakindan cok farkli. Bir saat kadar motor calistirdik ama cok sicak, kapattik, ruzgar bekliyoruz. Bir de bagali polo(Iran'lilarin meshur baklali pilavi) yaptim, kaptan begendi:) Bir arpa boyu yol gidemedik. Guneye dogru seyreden bir tekneyle yakin gecis yaptik, ismi hosumuza gitti "Magic Carpet Ride" :)<br /><br /><a href="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwBuYa27UNI/AAAAAAAAARc/EFQ2qSxsUJ0/s1600-h/DSC04279.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5404440918650212562" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwBuYa27UNI/AAAAAAAAARc/EFQ2qSxsUJ0/s320/DSC04279.JPG" /></a></p>Magic Carpet Ride teknesi ile takin gecistik.<br /><br /><br /><a href="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwBtJS3KDLI/AAAAAAAAARU/N5YbiUj9qkI/s1600-h/DSC04287.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5404439559294028978" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwBtJS3KDLI/AAAAAAAAARU/N5YbiUj9qkI/s320/DSC04287.JPG" /></a><br /><br /><br />Ruzgarsiz bir gun ama keyfimiz yerinde:)<br /><br /><br /><br />9 Agustos:<br />Pozisyon: 36.55.300N, 01.33.438W<br />Ruzgar bir cikiyor bir duruyor, ciktiginda da surekli dogu guneydogu esiyor, biz de kuzey-kuzeybatiya cikalim dedik. Cartegena Burnu'nu gecince ruzgar bulacagimizi umuyoruz. Aksama kadar yelkenleri bir ac bir kapat iyi kotu ilerledik. Aksam 2100 gibi ruzgar yine kaldi. GPS Cartegena Burnu'na 33 mil uzakta oldugumuzu gosteriyor, fener pruvamizda cakiyor, ama bir turlu gecemedik su burnu. Gunduz sicakta motor seyri hic cekilmiyor, ama aksam burnu donene kadar calistiralim diyoruz, yavas yavas tingir mingir gidiyoruz. Hava sicak oldugu icin ikimizde havuzluga birer minder atip karsilikli uzaniyoruz. Pek uyku tutmuyor, arada sirada etrafa bakiniyoruz, balikcilar, gemi isiklari, zaman geciyor. Sabaha karsi 0400 civari, biz boyle rehavet icinde ilerlerken(pozisyon: 37.21.777N, 00.40.494W), birden bire kic tarafimizdan gunes dogdu! Insan bir anda ne oldugunu algilayamiyor, bir saniye icin 'biz farkina varmadan geminin biri bize carpacak kadar yaklasmis' diye dusundum panikle. Uzerimize dogru tutulan kocaman projektorler etrafi gunduz gibi yapti, kendimizi geceleyin arabanin farlarina yakalanmis tavsan gibi hissettik! Megerse koca bir Ispanyol Sahil Guvenlik gemisi arkamizdan sessizce bize yaklasmis, zodyak botunda 3 tane Robocop gibi giyinmis sahil guvenlik elemani, gemi projektorleri yaktigi anda yanimizda bitiverdiler, biz ne oldugunu anlamaya calisirken, kibar bir Ingilizce ile Kaptan'dan tekneye cikmak icin izin istediler. Bizim Kaptan da ayni kibarlikla Amerikan Ingilizce'sini konusturarak adamlari tekneye buyur etti. Iki tanesi tekneye ciktilar. Birisi 'iceri girebilir miyim' dedi ama asagiya dogru bir goz atinca, teknenin icinin kalabalikligindan gozu kesmemis olacak ki, vazgecip havuzluga oturdu, bizden pasaportlari ve tekne belgelerini rica etti. Bu sirada digeri de engelli atlayarak, ziplayarak bas tarafa gitti, on guvertede ters cevrilmis yatan zodyakin altina bir isik tuttu, tekrar atlayip ziplayip bir yerlere takilarak geri geldi(eee kolay degil bizim teknede oyle duz yurumek:)) Pasaportlari ve tekne kagitlarini kontrol ettiler, ana gemiyle telsiz baglantisinda bilgiler kontrol edildi, isimleri kodlamasi biraz zaman aldi tabii, bir suru Yankee uniform vs sonrasi anlasma saglandi, bizim insan kacakcisi olmadigimiza karar verdiler:) Ozur dileyip, iyi yolculuklar dileyerek uzaklastilar.<br />10 Agustos'a devam:<br />Saat 0915'te not aldigimiz pozisyon: 37.17.552N, 00.35.927W.<br />Sabahki sahil guvenligin baskinindan sonra kaydedeger en onemli sey ruzgarin kah o taraftan, kah bu taraftan eserek bizi oyuncak etmesi oldu. Gece boyu sis vardi, hava durgundu.<br /><br /><br /><br />11 Agustos:<br />Ruzgarsiz bir sabah, motor seyri yapiyoruz. Saat 1120'de sifir meridyenini gectik, pozisyonumuz: 37.38.568N, 00.01.149E.<br />Ogleden sonra ruzgar cikti, tum yelkenleri actik. Bir ara hizimiz 6 knota kadar cikti(ben her zamanki gibi gerildim tabii:)) Barometre hizla dusuyor, ne olur ne olmaz diye aksamustu ana yelkene camadan vurduk. Bu arada Kaptan Tarifa limaninda su alirken yasadigimiz atletik atlayislarin semeresini cekiyor, ayrildigimizdan beri belindeki agrilar yuzunden fazla hareket edemiyor.<br /><br />12 Agustos:<br />Pozisyon: 38.07.385N, 01.49.931E<br />Bugun hava dune gore sakin. Bulutlarin sekli bir cephenin ustumuzden gectigini gosteriyor. Nefis bir havuclu kek yaptik, denizde guzel bir seyler yemek insana moral veriyor. Aksam ruzgar kaldi, bir kac saat motor seyri yaptik. Gece ruzgar guneydoguya dogru donunce yelkenleri bastik, ama az esiyor, 2.7 knot hizimiz, olsun, acelemiz yok:) Bugun sintineyi de temizledik, tekne cok yalpalayarak gidince, sintinede kalan su koku yapiyor, belli araliklarla deniz suyu dokup pompaliyoruz.<br /><br /><br /><br />13 Agustos:<br />Pozisyon: 38.26.670N, 03.34.934E<br />Ruzgar geceden beri surekli donuyor, Akdeniz'in meshur halleri. Hep soylenen"Akdeniz'de ruzgar ya hic yoktur, ya da teknenin tam burnundan eser" lafina inanmaya basliyoruz. Ruzgar tam 60-70 dereceden esiyor, yani gitmemiz gereken yonden! Dalgalar kocaman oldu, okyanus dalgasina gore cok dik ve tehlikeli gorunuyorlar. Ogleden sonra hava daha da sertlesince heave-to yapmak zorunda kaliyoruz. Kaptan'in bel agrilari devam ediyor, ustune bir de kotu hava iyi olmadi. Heave-to yaptik ama akinti bizi batiya surukluyor, hic hos bir durum degil.<br /><br /><br />14 Agustos:<br />Niyetimiz Sardinia'ya dogru gitmekti, ama bir laf var: Plan yaptim de, Tanri'yi kendine guldur. Biz de plani yaptik ama, gece boyunca devam eden firtinada suruklenince kendimizi Balear adalarinin en buyugu Mallorca'dan 27 mil uzaklikta bulduk. Bu kadar yaklasmisken hem gorelim, hem de biraz alisveris yapip dinlenelim diye, rotamizi o tarafa ceviriyoruz. Adaya 7 mil kala, Cabrera adasinin yaninda ruzgar yine kaliyor. Kaptan soylenerek motora yol veriyor, kendimize demirleyecek bir yer ariyoruz. Mallorca bizim planlarin icinde yoktu, o yuzden pek detayli arastirma yapmamistik. Daha once bir kac denizcinin blgounda okudugum koy isimleri var, sansimizi deneyecegiz. Ayni Antalya'nin falezlerine benzeyen dik yarlarin goruntusu karsiliyor bizi. Palma buyuksehir oldugu icin o tarafa gitmek istemiyoruz, adanin dogu tarafina dogru yonelerek kuzeye dogru tirmaniyoruz. Kiyi boyunca tarayarak ilerliyoruz, ama elimizde detayli bir chart yok, MaxSea'deki bilgiler guncel degil. Artik bir yer gorene kadar gidecegiz. Neredeyse hic kumsal goremiyoruz, yaliyarlarin ustune kurulmus super luks villalar dikkatimizi cekiyor. Villayi yapmislar, her villanin onunden denize inen merdivenler, kayaliklarin ustunde havuzcuklar, gorsel olarak guzel. Etrafta vizir vizir yelkenliler, motoryatlar, balikcilar, biri gelip biri geciyor. Bir iki tane demir yerine girip cikiyoruz ama, ama vakit aksama yaklastigi icin icin butun tekneler donuyorlar, zaten buyuk olmayan demir yerinde bos yer yok. Biraz hayal kirikligi ile aramaya devam ediyoruz. Bir blogda okudugum Porto Colom aklimda kalmis, haritada da digerlerine gore daha buyuk bir girinti gibi duruyor, yaklasinca feneri goruyoruz, koyun agzindan iceri girmeye karar veriyoruz. Iceri girince oldukca korunakli bir dogal limanda buluyoruz kendimizi. Her yer tekne kayniyor, biraz gezinerek uygun bir yer ariyoruz, butun tonozlar dolu. Biz de demirdeki diger teknelerin yanina, saat 1920'de demirimizi atiyoruz (Pozisyon: 39.25.107N, 03.16.096E)Bu sefer tecrubeliyiz, sari bayragi cekmedik gurcataya, duruma gore davranacagiz, hic arayan soran, belge isteyen yok. Artik guzel bir gunbatiminin tadini cikarabiliriz:)<br /><br /><br />Demir attigimiz yer eristelikmis. Bizden sonra pek cok tekne daha geliyor koya. Her yer tiklim tiklim, super luks motoryatlar, minik yelkenliler, civil civil bir kalabalik. Yanimiza kocaman bir Ingiliz teknesi yanasiyor, herhalde kralicenin teknesi diye egleniyoruz. Klasik hatlari olan, en az 30 metre boyu olan, piril piril ahsap bir bir tekne, 5-6 murettebat var, hicbiri de 60 yasin altinda gibi gorunmuyordu, ayni kiyafetleri giyinmis ciddi ciddi adamlar, bir kac kere demiri atiyorlar, cekiyorlar, bir turlu tutturamiyorlar, olmayinca oradan ayrilip gittiler. Bizim Kaptan pek bi keyifli, bak diyor kralicenin adamlari bile 3-4 kerede tutturamadi, biz acemiler bir kerede tutturduk :)<br /><br /><br /><br /><a href="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwBsjLg0noI/AAAAAAAAARM/zKcoVhvdomw/s1600-h/DSC04299.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5404438904486272642" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwBsjLg0noI/AAAAAAAAARM/zKcoVhvdomw/s320/DSC04299.JPG" /></a><br />Mallorca'ya yaklasinca falezlerle karsilasiyoruz<br /><br /><br /><div><a href="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwBsGVX4J1I/AAAAAAAAARE/4bQvczP65nk/s1600-h/DSC04301.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5404438408916903762" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwBsGVX4J1I/AAAAAAAAARE/4bQvczP65nk/s320/DSC04301.JPG" /></a><br />Villalar<br /><br /><div><a href="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwBrvYygi5I/AAAAAAAAAQ8/xTl4D7W-S4I/s1600-h/DSC04306.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5404438014696917906" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwBrvYygi5I/AAAAAAAAAQ8/xTl4D7W-S4I/s320/DSC04306.JPG" /></a><br /><br /><div>Demirlemek icin girdigimiz ama yer bulamadigimiz koylardan biri<br /><br /><div><div><a href="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwBny_Mtk9I/AAAAAAAAAQk/I9exlD6RH8c/s1600-h/DSC04315.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5404433678500467666" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SwBny_Mtk9I/AAAAAAAAAQk/I9exlD6RH8c/s320/DSC04315.JPG" /></a> </div><br /><div>Porto Colom feneri </div></div></div></div></div>s-y-umitimhttp://www.blogger.com/profile/18379714080654877613noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4481107421613211859.post-3155776114885464932009-10-29T18:18:00.015+02:002009-11-04T13:26:38.799+02:001-6 Agustos 2008 -Viva Espana, Tarifa gunleri:)Tarifa'daki ilk gunumuzde yanimizdaki Manta isimli katamaranin sahipleri <em>Isa(Alman) ve Massimo(Italyan)</em> ile tanistik. Bize Tarifa'da cok iyi rehberlik ettiler. Katamaranlarini kendilerinin yaptigini ogrenince sasirdik ve etkilendik. Manta ile beraber 3 katamaran yapmislar, Manta'yi kendilerine ayirip digerlerini satmislar.<br /><br />Isa ve Massimo bize limanda su bulunabildigini( ama balikcilara ait oldugundan herkes kullanmasin diye vanayi sokup goturuyorlarmis, ancak bilenler alabiliyor), yakit icin ise sehrin icindeki petrol istasyonuna gitmek gerektigi bilgisini verdiler.<br /><br />Ikinci gun dingi ile limana gidip(zaten mendiregin hemen arkasinda demirliydik, cok yakindik)biraz alisveris yapmayi planladik. Marketin yerini, dingiyi nereye baglayabilecegimizi ogrendikten sonra Tarifa'yi kesfetmeye ve alisverise yollandik. Dostlarimiz bizi ogleden sonra saat 1400 civari levante cikacagi konusunda uyardilar, orada demirli tekneler bu ruzgar ciktigi zaman yarimadanin batisina gecip, ruzgaraltindaki kumsala demir atiyorlarmis. Levante konusunda onceden bir fikrimiz vardi. Butun pilot kitaplarda vurgulanan, ozellikle Cebelitarik gecisinde Okyanus'tan Akdeniz'e dogru gecis sirasinda istenmeyen bir ruzgar, biz biraz da bunun icin direk gecis yapmamistik. Dogu-Kuzeydogudan Alboran kanalinda esip Cebelitarik Bogazi'nda tunel etkisiyle siddetlenerek bazen 8-9 bufora kadar cikabilen bir ruzgar (detayli bilgi:<a href="http://www.nrlmry.navy.mil/~medex/tutorial/medex/winds/wind_lev.html">http://www.nrlmry.navy.mil/~medex/tutorial/medex/winds/wind_lev.html</a>)<br /><br />Biz Tarifa ile ilgili ilk izlenimlerimizi edinir ve marketleri kesfederken, saatlerin nasil gectigini farketmiyoruz. Saat 1400 lafi gectigi icin sanki tam o saatte ruzgar artacakmis gibi ayagimizi suruyoruz. 1200'ye dogru limana geri donerken ara sokaklardan okyanusu bir an gorunce "eyvah' diyoruz, beyaz kopuklerle dalgalar havanin hic guzel olmadigini bize mujdeliyor. Alelacele dingiye binip, hizla teknenin yanina gidiyoruz, kaptana kalsa aceleden alisveris torbalarini bile firlatip atacak, 'ya tekne kayaliklara ciktiysa' diye yuregimiz agzimiza geliyor. Tekneyi kiyiya dogru yaklasmis buluyoruz, ama korktugumuz gibi birsey olmamis, son hizla demir toplayip, diger demir yerine dogru dumen tutuyoruz. Deniz cok cabuk kabarmis, binbir guclukle motorla ilerliyoruz. Yarimadayi donunce biraz rahatladik, savasmiyoruz artik. Manta'ya uygun bir uzaklikta Danfort demirimizi atiyoruz. Dip kum, ruzgar henuz 25 knot civari, demir tutunca rahatliyoruz.<br /><br />Bu havada denizde olana Allah kolaylik versin! O kadar guclu esiyor ki, demirdeki tekne yelken yapmaya calisiyor ve ruzgara yan donuyor. Kaptan ana yelkeni birazcik acarak ruzgara kafa vermek, bumbayi da teknenin ortasinda sabit tutarak durumu iyilestirmek istiyor. Ama daha acma girisiminde bulunurken zaten ruzgara yan duran tekne, daha da fazla bayiliyor, ana yelkenle arasi hic iyi olmayan ben yine cigligi basiyorum. Keske sloop degil yawl olsaydi, o zaman bu plan ise yarayabilirdi.<br /><br />Levanteli gunleri teknede dinlenerek(mecburen) gecirdik. Insanin eli kolu baglaniyor, kiyi yakininda ama cikamiyorsun, resmen esaret. Plajdaki butun kumu da ustumuze firlatti. Tekne tepeden tirnaga ince bir toz-kum tabakasiyla kaplandi, tellerin icine isledi. Hersey kirmizi-kahverengi gorunuyor. Kaptan arasira pruvaya gidip kontrol ediyor, ne kadar halatimiz varsa saldik, ayakta bile duramiyor insan, o derece esiyor.<br /><br />Bu arada sahit oldugumuz bir olay bizi korkuttu. Havuzlukta durmus, disariyi izlerken, yarimadanin biraz aciginda cenovasi tam acik, ruzgari arkasina almis bati yonunde seyreden buyukce bir yelkenli goruyoruz. Kendi aramizda "yaa ne cesaret, bu havada ne kadar buyuk yelken acmis' derken, adamin bize dogru dondugunu goruyoruz. 'Buraya gelip demir atacak, ama neden hala cok acik yelken' demeye kalmadan on yelken sarmasi diregin tepesinden kopuyor ve koca yelken sarmasiyla beraber gummm denize. Kaptan kosarak VHF'ten cagri yapiyor, yardima ihtiyaclari var mi acaba diye soruyor. Tabii adamlar o anda VHF'e cevap verecek durumda degiller, zaten bizim yardima gidecek imkanimiz da yok. Tarifa'ya cok yakin olduklari icin, gerekirse sahil guvenlikten yardim isteyebilirler diye dusunerek biraz sakinlesiyoruz. Durbunle bakmaya devam edince, enkazi guverteye aldiklarini goruyoruz. Bizim bulundugumuz yere geleceklerini umarken, nedendir bilinmez, tekrar batiya dogru donup gidiyorar, sasirip kaliyoruz. Bu olay benim icin hep limitlerini ne zaman zorlamamak gerektigine bir ornek olusturuyor, Kaptan'la yelkenin cok acik oldugu konusunda anlasamazsak hemen bunu hatirlatiyorum.<br /><br /><br /><br />Levantenin 3. gununde hava biraz daha sakinliyor, ama henuz demir yerini degistirecek kadar iyi degil. Isa ve Massimo ile VHF'ten haberleserek kiyiya gitmeyi planliyoruz. Kaptan dingiyle bizi kumsala goturecek, geri donecek, biz isimizi bitirince kiyidan alacak yine.<br /><br />Plan guzel isliyor, ruzgar biraz azalinca kumsalda tek tuk insanlar gorunuyor, biz de dalgalarla kumsala yanasmakta biraz zorlansak da, yari islak kendimizi sokaklara atiyoruz.<br /><br />Tarifa yuzyillarca Arap egemenliginde kalmis bir sehir, sokaklarinda hala Araplar zamanindan kalma yapilar var. Karsisinda Fas, bir yani okyanus, bir yani Akdeniz, stratejik bir sehir, genis kumsali ve meshur ruzgarlariyla bir sorf cenneti. Ispanya'nin baska sehirlerinden buraya tatile gelenler oldukca fazla. Fas'in Tanger sehri ile Tarifa arasindaki feribot seferleri sayesinde bol miktarda Arap turist de goruyoruz sokaklarda. Cogunlugu gencler, heryerde bir tatil havasi, belki de bizim orada oldugumuz zaman tam sezon oldugu icin.<br /><br />Alisveris yapilabilecek birkac buyuk market oldugu gibi, bizdekilere benzer balik pazari, ufak bakkal dukkanlari, kasap vb. mevcut. Burada et fiyatlari Azor'daki kadar ucuz degil, ama sebze meyve, balik fiyatlari bize gayet uygun geldi.<br /><br />Isa ile Massimo, birkac yildir Tarifa'da yasadiklari icin sokakta sik sik birileriyle selamlasiyorlar, kucuk yerlerin guzelligi bu, bir sure sonra mahallede gibi hissediyorsun kendini. Beni internet cafenin oldugu sokaga goturuyorlar, pek cok cafenin oldugu bir yer, ama internet cafe oldukca buyuk olmasina ragmen tiklim tiklim dolu, bir sure bekledikten sonra isimi halledebiliyorum.<br /><br />Ayni sokaktaki cafelerden birinde icilen bir kahveden sonra, biraz yiyecek alisverisi yapip kiyiya donuyoruz. Walkie talkie'den cagrimiza cevap alamasak da, ilkel yontemler teknolojiden daha cok ise yariyor, Massimo islik calarak Kaptan'in dikkatini cekmeyi basariyor. Tekneye dondukten sonra kumsalda denize giren insanlara ozeniyorum, butun yaz denizde gecti ve ben daha bismillah ayagimi suya sokmadim. Buyuk bir hevesle merdivenden inmeye basliyorum, ama su, su degil buzzzz!! En iyisi Akdeniz'de denemek, okyanusta yuzulur mu hic, ayaklarimi suya soktum yeter, aninda geri cikiyorum:)<br /><br />5 Agustos'ta levante kuvvetini kaybedince eski demir yerimize geri donmek istiyoruz. Artik hazirliklarimizi tamamlayip, ilk uygun zamanda yola koyulmaliyiz. Yapilacak isler belli: yakit, su, yiyecek alinacak. Manta da o gun gidip su ikmali yapacak, onlar yolu yordami bildiklerinden, peslerine takildik, limanda onlara aborda olarak tanklarimizi doldurmanin daha kolay olacagini dusunduk. Cunku rihtim buyuk balikci ve gezi teknelerinin konuslandigi bir yer. Suyun en yuksek oldugu zaman bile rihtim sudan 2 metre yuksekte . Bir de sular cekildiginde bu mesafe 3 metreye kadar cikabiliyor. Bizimkilerin soylemesine gore, burasi belediye rihtimi olmasina ragmen, balikci ve gezi tekneleri sanki kendilerine tahsis edilmis gibi bir havaya girip, oraya yatlari, teknelerin yanasmasindan hoslanmiyorlar, bu yuzden suyun valfini sokup goturuyorlar. Rihtimda kalabalik etmemek icin Manta demir yerinden ayrildiktan sonra bir sure bekledik, amacimiz onlarin isi bitsin biz o zaman limana varalim. Ama butun balikcilarin limandan cikip gittikleri bir saate denk gelmisiz, hepsi birden karsimizdan geldiler. Yarimadayi donmeye calisirken haldir huldur sagimizdan solumuzdan gecen balikcilarin arasindan biraz gerilerek ilerliyorduk ki, bir tane teknenin tam yol ustumuze dogru geldigini gorduk. Adamlar otopilota takmis, arkada aglariyla ugrasiyorlar, hic onlerine bakmiyorlar. Kaptan islikla bagirip cagirarak adamlara sesini duyurmaya calisti, bir yandan da teknenin yolundan kacmaya calisiyoruz. Neyse ki adam son anda farketti ve dumene kosup yonunu degistirdi, ne gamsizlik!(Tipik balikci davranisi)<br /><br />Limana girdigimizda Manta'dakiler onlerindeki bosluga yanasmamizi isaret ettiler. Oysa bizim Kaptan rihtimdan ayrilirken bizi rihtima dogru ittirerek ayrilma manevrasini zorlastiracak olan levante kalintisiyla basa cikabilmek icin kicimizi ruzgara verip, demiri funda edip, pruvamizi rihtima dayamak dusuncesindeydi(bastan kara), ama el kol hareketleri son anda bizi bu kararimizdan vazgecirdi ve Manta'nin onunde iskele tarafimizdan rihtima aborda olduk. Rihtima cikmak, inmek bir macera. Bizimkilerin suyla isleri bitmis, uzattiklari hortumu alarak kicustundeki bidonlari doldurmaya basladik. Rihtima bir gezi teknesi yanasacagi icin Manta gitmek zorunda kaldi. Canavar rihtima yanasti, gercekten de 35-40 metre boyunda bir canavar. Pruvasi neredeyse havuzlugun ustune geliyordu. Onlar yolcularini almaya basladi, rihtimin ustu anababa gunu, bir harala gureledir gidiyor. Nereye bastiklarini da farketmiyorlar, surekli hortumun uzerine basiyorlar. Iclerinde duyarli olanlar da vardi, bize gunaydin diyenler de oldu. Gezi teknesine binenler tepemizden bakiyor, bir yandan da rihtimda ayakci gibi bir adam, bizi acele etmemiz icin bunaltiyor. Bu kosullar altinda sularimizi doldurduktan sonra bir an once rihtimdan avara olmak istiyoruz. Hatalar: Ruzgar jeneratorunu durdurmamak, bir. Kic tarafimizda bizimle koca teknenin pruvasi arasinda kalan dingiyi sancak tarafimiza almamak; iki.<br />Yapilacak islem: Once teknenin on koltuk halati henuz cozulmemisken, motoru calistirip ileri yol verecegiz, dumeni iskeleye cevirip, teknenin kicinin rihtimdan acilinca koltuk halatini tekneye alacagiz, tornistan yapip cikacagiz. Bu arada tekne rihtima dayanmasin diye mudahele edilecek. Hortum toplaniyor, Kaptan rihtimdan atletik(!) bir sekilde hoplayarak tekneye iniyor(bu atletiklik yuzunden uzun vadeli bir bel agrisina da yol acarak). Motoru calistirip dumeni iskeleye kiran Kaptan, benim tekneyi rihtimdan uzak tutmakta basarisiz oldugumu gorunce kosarak on tarafa geliyor, bana da dumene gecme komutu veriyor. Toparliyorken, vitesi geri takmami ve gaz vermemi soyluyor. Vitesi geri taktigimi saniyorum, bu arada hemen onumuzde bagli baska bir tekne var, ona carpmayalim derken panik diz boyu, meger vites geri takilamamis, ruzgar bizi rihtima dogru ittiriyor, arkamizdaki canavara dogru yaslanmaktan kurtulamiyoruz, dingi arada kalip saga sola surtunuyor, patlayacakmis gibi oluyor, calisir durumdaki ruzgar jeneratorunun pervanesi onlarin pruvasina carparak catirdiyor. Cok sansliyiz ki pervanenin parcalari kopup etrafa sacilmadi, teknenin basustunde durup alik alik asagida gelisen tiyatroyu seyreden yolculara zarar verebilirdi. Kaptanin cabalariyla gucbela rihtimdan avara oluyoruz, Kaptan Amerikalilarin el kol parmak hareketleri ve bol "f"li kelimeleri de cumlelerine serpistirirken ayriliyoruz, mendiregin arkasinda ilk gun demirledigimiz yere demirliyoruz. Dingiyi ve jeneratoru kontrol ettigimizde bir hasar olmadigini gorunce biraz olsun rahatliyoruz.<br />Ertesi gun yola cikmaya niyetliyiz, ruzgar artik bize engel degil. Isa ve Massimo ile Manta'nin guvertesinde kahve icerken, bir yandan da gelgit cizelgesini kontrol ediyoruz ve en uygun cikis saatini belirliyoruz. Cebelitarik'taki akinti cok kuvvetli oldugu icin, akinti yonunun bizim lehimize olacagi suyun yukselme saatlerini tercih etmemiz gerek. Ona gore son hazirliklar tamamlaniyor. Mazot bidonlarimizi benzinciden doldurup Massimo'nun Scooteri ile tasiyoruz. Marketti, manavdi, internetti derken son bir kez Tarifa'yi geziyoruz(hem de Azor'dan aldigim suresi dolmus vize ile, yasasin Schengen'e kazik attim:P) Artik Akdeniz'e giriyor olmanin rahatligi ile, 6 Agustos'ta sularin yukseldigi 1830 civari demir alacagiz.<br /><br /><a href="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SunEL3ggKcI/AAAAAAAAAPo/-rkmnyUpypw/s1600-h/DSC04266.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5398061336538130882" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SunEL3ggKcI/AAAAAAAAAPo/-rkmnyUpypw/s320/DSC04266.JPG" /></a><br />Tarifa Kalesi'nin demir yerinden gorunusu<br /><br /><a href="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SunDwicX7FI/AAAAAAAAAPg/Er9YJeKbBdg/s1600-h/DSC04264.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5398060867027201106" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SunDwicX7FI/AAAAAAAAAPg/Er9YJeKbBdg/s320/DSC04264.JPG" /></a><br /><br />Mendiregin hemen arkasinda, Isla de Tarifa'nin yanibasinda demirde<br /><br /><div><a href="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SunDh2sDZuI/AAAAAAAAAPY/bR1yFvDxPyM/s1600-h/DSC04263.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5398060614763636450" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SunDh2sDZuI/AAAAAAAAAPY/bR1yFvDxPyM/s320/DSC04263.JPG" /></a><br />Tarifa sokaklarinda<br /><br /><br /><div><a href="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SunDUQK89oI/AAAAAAAAAPQ/7ZeZstXCiRk/s1600-h/DSC04262.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5398060381085955714" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SunDUQK89oI/AAAAAAAAAPQ/7ZeZstXCiRk/s320/DSC04262.JPG" /></a><br />Balik pazari<br /><br /><div><a href="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SunC-jwdc9I/AAAAAAAAAPI/tiAo7-S2yAI/s1600-h/DSC04261.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5398060008386425810" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SunC-jwdc9I/AAAAAAAAAPI/tiAo7-S2yAI/s320/DSC04261.JPG" /></a><br />Eski sehrin daracik sokaklari<br /><br /><div><a href="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SunCvhAmgaI/AAAAAAAAAPA/SjJdV4O1Bho/s1600-h/DSC04260.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5398059749950783906" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SunCvhAmgaI/AAAAAAAAAPA/SjJdV4O1Bho/s320/DSC04260.JPG" /></a><br />Ana cadde uzerinde cafeler<br /><br /><div><a href="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SunB-Jp--KI/AAAAAAAAAO4/a6bd9Y1kxfQ/s1600-h/DSC04258.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5398058901868312738" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SunB-Jp--KI/AAAAAAAAAO4/a6bd9Y1kxfQ/s320/DSC04258.JPG" /></a><br />Feribot iskelesi<br /><br /><div><a href="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SunBqIVBgdI/AAAAAAAAAOw/wV0csObxsf0/s1600-h/DSC04255.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5398058557914579410" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SunBqIVBgdI/AAAAAAAAAOw/wV0csObxsf0/s320/DSC04255.JPG" /></a><br />Tarifa-Tanger feribotlari, arka planda tarihi kale<br /><br /><br /><div><a href="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SunBDTOvyYI/AAAAAAAAAOo/XyISzYq6yxk/s1600-h/DSC04252.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5398057890826144130" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SunBDTOvyYI/AAAAAAAAAOo/XyISzYq6yxk/s320/DSC04252.JPG" /></a><br />Demirde camasir gunu:)<br /><div></div></div></div></div></div></div></div></div>s-y-umitimhttp://www.blogger.com/profile/18379714080654877613noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-4481107421613211859.post-11274658597166327462009-10-27T17:11:00.006+02:002009-10-27T18:19:09.252+02:0012-31 Temmuz Better late than never! Cebelitarik'a dogru<a href="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SucT9_9V9ZI/AAAAAAAAAOg/QUf66pf-kfM/s1600-h/agustos17-2008+055.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5397304634288502162" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SucT9_9V9ZI/AAAAAAAAAOg/QUf66pf-kfM/s320/agustos17-2008+055.JPG" border="0" /></a><br />Avrupa göründüüüü!!<br /><br /><strong>12 Temmuz:<br />Pozisyon:</strong> 37.43.846N, 25.38.540W<br />Sabah erken kalkıp hazırlandık, dün George’un bahsettiği dükkanın açılmasını bekledik. Ama hiçbir şey almadan çıktık, fiyatlar hiç de uygun değildi(kullanılmış malzemeler olmasına rağmen).<br />Saat 0930’da marinadan halatlarımızı çözüyoruz, Ponta Delgada limanından çıkıyoruz. Liman dışına çıkar çıkmaz yelkenleri açıp motoru kapatıyoruz. Fazla gidemeden rüzgar kalıyor ve akıntı bizi adaya doğru sürüklemek isteyince yeniden motor çalıştırıp kıyıdan uzaklaşıyoruz.<br />2 saatlik bir seyir sonrası kıyıdan güvenli bir uzaklıkta olduğumuza karar verip yelkenleri, motoru kapatıyoruz. Dün gece saat 0200’a kadar marinadaki diskodan gelen müzik ve çığlıklar bizi uyutmadı. Rüzgârı beklerken biraz kestiriyoruz. Öğleden sonra yeniden yelken açma fırsatı bulduk. Akşam ve gece güzel yelken yaptık.<br /><br /><strong>13 Temmuz:</strong><br />Pozisyon: 37.00.919N, 24.51.487W<br />Rüzgar tam da gitmek istediğimiz Cebelitarık yönünden geliyor, oraya doğru gidemiyoruz, güçlü bir akıntı olduğu için doğu-kuzeydoğuda yapamıyoruz, ya direk kuzeye çıkmamız lazım-ki bize gereksiz- ya da güney-güneydoğu. Herhalde hep böyle esecek değil ya, birkaç gün böyle gidelim bakalım.. Artık yolu kolayladığımızı düşünüyoruz, şimdiye kadar 3000 mil yol yaptık, 960 mil elbette geçer.<br />Bu sefer kilerimiz tıklım tıklım taze sebze meyvelerle dolu, kuru gıdalar, bol ucuz şarap(Azorların üzüm bağları, şarapları da meşhur, 1.5 Euroya ne güzel şaraplar var), süt, envai çeşit içecek, bollll miktarda çikolata, aklınıza ne gelirse.<br />Yiyecekler güzel de rüzgâr berbat.<br />Bu arada bugün Kaptan’ın doğum günü olduğunu ikimiz de unutmuşuz(otomatik olarak intikamımı aldım:)<br /><br /><strong>14 Temmuz:<br />Pozisyon</strong>: 36.15.983N, 23.51.404W<br />Bu, sabah saatlerinde not aldığım pozisyon, sonrasında rotayı biraz kuzeye çeviriyoruz, ve saat 1430 da not aldığımda 36.31.253N, 23.47.782W olduğunu görüyorum. Bir türlü Cebelitarık’a yaklaşamıyoruz! Böyle bir güney bir kuzey gün bitiyor. Bu arada benim en önemli görevim radyodaki fax yayın saatlerini kaçırmadan okyanusla ilgili faxları almak, paranoyak bir şekilde kitaplara bakarak onları yorumlamak ve kaptanın başına ekşimek! Herb’ü buralarda duyamaz olduk, o yüzden başımızın çaresine bakmamız gerek. Ben raporlara göre en azından etrafımızda bir cephe var mı, bize doğru gelen bir şey var mı tahmin edebiliyorum.<br /><br /><strong>15 Temmuz:</strong><br /><strong>Pozisyon:</strong> 35.55.158N, 22.38.916W<br />Sabahın ilk saatlerinde rüzgâr kaldı, birkaç saat mola. 1000 gibi esmeye başladı, ama yine fazla güneye indik, telafi için yine kuzeye çevirdik rotayı. İn, çık derken öğleden sonra hava patladı. Apar topar yelkenleri indirdik, hava raporunda bir fırtına uyarısı yoktu ama beklenenden daha sert. Bu arada kaptan üzerinize afiyet hapşırmalarla soğuk algınlığı belirtileri göstermeye başladı. Okyanusta en korktuğumuz şey profesyonel yardım gerektiren hastalıklar, mesela apandisit patlaması, kalp krizi vs, bir de birinin bir yerinin kırılması, kesilmesi vb.. İlk yardım konularına da çalışmıştım, ‘inşallah başımıza gelmez’ dilekleriyle tabii. Kimsenin başına gelsin istemem. Basit bir grip bile bizi zorladı. Ben yelken açma kapama işiyle uğraşmayı istemediğim için(zaten tek kişinin yapması zor), kaptan da hasta olunca mecburi bir ‘oyalanma’ süreci yaşadık. Hava dersen burnumuzdan geliyor(kelimenin tam manasıyla teknenin burnundan esiyor). Kaptan bütün gün yelkeni bir aç bir kapa, bir küçült şeklinde sürekli efor sarfetti, hastalığın da giderek artması nedeniyle geceleyin çareyi heave-to yapmakta bulduk.<br /><br /><strong>16 Temmuz:<br />Pozisyon</strong>: 35.27.199N, 21.52.300W<br />Hava hala bir acaip. Rüzgar aynı yönden(ESE) esmeye devam ediyor, güney rotasından kurtulamıyoruz, kuzeye gitmeyi denedik olmadı, niyetimiz Madeira olsa kolaylıkla varacaktık herhalde, rüzgâr bizi tam o yöne götürüyor. Kaptan sürekli ilaçlarla, yorgan döşek yatıyor, ben bir şey yapamıyorum, durum vahim.<br /><br /><strong>17 Temmuz:<br />Pozisyon:</strong> 35.16.354 N, 21.50.200W<br />Bütün gün heave-to pozisyonunda 2 mil hızla güney batıya sürüklendik, kaptan parmağını bile kımıldatamıyor, kımıldatsa da yapacak bir şey yok, akşam pozisyonu not alırken (35.11.543N, 22.26.332W) baktık 2 gün önce olduğumuz yere geri gitmişiz, hem de daha güneye inerek, yazık oldu zar zor geldiğimiz millereL<br /><br /><strong>18 Temmuz:</strong><br />Pozisyon bile yazmadık, rüzgar hiç şiddetini kaybetmeden aynı yönden esiyor, heave-to’dayız, kaptan yavaş yavaş toparlanıyor. Elimiz kolumuz bağlı oturuyoruz(yani yatıyoruz) zaman zaman keşke Sao Miguel’de uygun rüzgarları bekleseydik, bu kadar yorulmazdık, marinada oturuyor olurduk diye düşünüyoruz. Bu kadar ısrarla tam da burnumuzdan eseceğini nasıl tahmin edebilirdik ki! Birkaç gün eser geçer diye düşünmüştük. Elimizde bulunan siyah beyaz Pilot Chart of the North Atlantic incelemekten yıprandı, eskidi. Bu, haziran ayının rüzgar haritası ama temmuzda da çok farklı olmaz diye düşünüyoruz, sonuçta okyanusta belli rüzgarlar var, binlerce yıldır aynı şekilde esiyor olması gerek! Bu haritaya göre hakim rüzgarların kuzey-kuzey doğu olması gerek, ve doğu-güneydoğu çook çok az olmalı. Eh, her zaman teoriler gerçekle örtüşmeyebiliyor.<br /><br /><strong>19 Temmuz:</strong><br /><strong>Pozisyon:</strong>34.40.980N, 23.17.580W<br />Acaip güneybatıya sürüklendik. Sabah hava biraz sakinler gibi oldu. Kaptan da ayaklandı. Çok fazla güneye gittiğimiz için rotayı yeniden kuzeye çevirdik. GPS’ten bakınca kuş bakışı topu topu 215 mil gelmişiz gibi görünüyor, ne kadar zaman kaybı! Sao Miguel’in aşağısındaki Santa Maria adasına sadece 160 mil uzaktayız. Kaptan görümcemin bizden haber alamadığı için yeniden hastalanmasından korkuyor, yorulduk, bıktık, bari geri dönüp Santa Maria’da durum değerlendirmesi yapalım, telefonla haber verelim diye düşünüyor. Ben bir türlü ilerleyemediğimiz için çok geriliyorum, daralıyorum, surat asıyorun. Benim gerginliğim Kaptan’ı da geriyor haliyle, sanki gidemememiz onun suçuymuş gibi. Beni uçağa bindirip göndermeyi teklif ediyor, hayır demiyorum(nasıl olsa yapamaz). O adaya doğru yönümüzü çeviriyoruz. Biz bu kararla Santa Maria’ya doğru birkaç saatlik yelken seyri yapıyoruz.<br />Murphy yine kendini gösteriyor, Neptün’le anlaşıp bir hafta canımıza okuduktan sonra tam da biz geri dönmeye karar vermişken, rüzgar kuzeyli esmeye başlıyor. Hemen tremolamızı atarak burnumuzu (nihayet!) Portekiz’e doğru çevirip, iskele kontradan aldığımız rüzgarla, güzel bir geniş apaz seyri yapıyoruz.<br /><br /><strong>20 Temmuz:<br />Pozisyon:</strong> 34.47.500N, 22.10.77W<br />Günler sonra ilk defa güzel bir gece geçirdik, fırtınada kaybettiğimiz milleri biraz geri kazanıyoruz. Kah uyu, kah uyan, radar alarm açık. İkimizin de uyukladığı anlardan birinde kocaman bir geminin bizi geçip gittiğini gördük. Denizde küçük olaylar bile eğlenceli olabiliyor, mesela yüzen objeler, sağda solda görünen deniz anaları, balıklar vs. Dünyada senden başka birilerinin daha var olduğunu anımsatan şeyler. Yüzen objeler bazen yanıltıcı olabiliyor, bugün bir kocaman bir balon usturmaça gördük, önce yüzen kocaman bir can salı zannettik, yanına gittiğimizde baktık işe yarar bir şey, üşenmeden sağından solundan geçip kancayla tekneye almayı başardık. Daha önce de Azor’a gelirken bir tane balon usturmaça bulmuştuk. Haaa kolay sanılmasın, kocaman tekneyle yüzen minik bir cismin yanında manevra yapmak, bir de kancaya takmak, ama eğlenceli vakit geçiriliyor, günün olayı oluyor. Kısa günün karı diye seviniyoruzJ<br /><br /><strong>21 Temmuz:<br />Pozisyon:</strong> 34.51.442N, 21.18.470W<br />Rüzgar kaldı. Teknedeki tangır tungurtuyu önlemek için heave-todayız. Bütün gün bir o yana bir bu yana sallandık durduk. Neyse ki akşamüstü rüzgar çıktı, yelken bastık. Ama yine doğu-güneydoğudan, bizi rezil etti, bir kuzeye bir güneye mekik dokuyoruz sanki ve bir gram ilerleyemiyoruz! Azcık kuzeye çıkabilmek için yaptığımız maymunluklarda bu sefer de batıya gidiyoruz, iki arada bir derede kıvranıyoruz, aşağı tükürsen güney, yukarı tükürsen batı!!!!<br /><br /><strong>22 Temmuz:</strong><br /><strong>Pozisyon:</strong>35.17.302N, 20.56.790W<br />Nihayet güzel bir yelken günü. Biz galiba taktik hatası yapmışız, doğu rüzgarları varken çıkmamamız gerekirdi, uygun rüzgarda direk Portekiz’e doğru gidip ticaret rüzgarlarının kuzeyden gelen bölümünü yakalamalıydık. Portekiz kıyısından da direk güneye sıkıntısız inebilirdik…Eh insan öğreniyor. Böyle Cebelitarık’a doğru gitme amacıyla güney doğu yapmaya çalışınca aralarda kaldık.<br /><br /><strong>23 Temmuz:</strong><br /><strong>Pozisyon:</strong> 35.32.443N, 19.39.174<br />Rüzgarsız bir gün. Yine teknemizin çevresinde bizimle yolculuk eden balıklardan avladık. Önce bir tane yakaladık, küçük diye attık suya, sonra daha büyüğünü yakaladık, keyifli oldu, günler sonra güzel bir yemek. Güneşli güzel bir tatil günü gibiydi, tabii yelken için değilJ Bizim azimli kaptan yine motor çalıştırmamakta ısrarlı. Havanın güzelliğinden yararlanıp bu kez gönüllü olarak okyanusta yüzme hevesine kapılan kaptan, ancak yarı beline kadar inebildi merdivenden, su buz gibi, kös kös geri çıkarak beni kendine epeyce güldürdü.:) <br /><br /><strong>24 Temmuz:<br />Pozisyon</strong>: 35.46.929N, 19.08.273W<br />Gece çok hafif bir rüzgar çıktı, ama yelkeni şişirmeye yetmez, otopilotu da kapattık, bu kez ilk defa doğuya doğru sürüklendik(doğru yön!!). Sabah rüzgar canlanınca ana yelkeni de açıp güzel yol yapıyoruz. Böyle günler keyifli oluyor, ekmek ve fındıklı kek yaptık, bir de nefis patlıcan yemeği. Allah düdüklüyü icat edenden razı olsun, 5 dakikada hazır ediyor yemekleri.<br /><br /><br /><strong>25 Temmuz:</strong><br /><strong>Pozisyon:</strong> 36.01.976N, 18.15.578W<br />Oh be, nihayet Cebelitarık’ın olduğu enleme çıkabildik. Akşama kadar güzel yelken yaptık. Akşam rüzgar kalınca kaptan sağolsun beni kırmadı, biraz motor çalıştırmaya karar verdik, zaman kazanalım istiyoruz, yola çıkalı 10 günü geçti, evdekiler merak etmeye başlarlar. 2 saat motor seyrinden sonra gürültüye daha fazla katlanamıyoruz, motoru durdurup rüzgarı bekliyoruz.<br /><br /><strong>26 Temmuz:<br />Pozisyon:</strong>36.38.516N,16.11.842W<br />Rüzgar doğru yönden esiyor, ama kaptanın deyimiyle ‘acı verecek kadar yavaş’. Böyle yavaş esmesi hoş olmuyor, teknede acaip gürültü çıkıyor. Yelken yaparken tekne bir tarafa yaslanıp gittiği için böyle sallan yuvarlan olmuyor genelde, ama rüzgar az(veya yok) bir de kocaman soluganlar varsa bir o yana bir bu yana sallanıyoruz, üstüne de her çeşit alet edevattan kendine göre bir ses çıkıyor, insanı uykusuz bırakan bir orkestra. Rüzgar olmayınca akülerin şarjı hızlı tükeniyor, özellikle buzdolabı bütün enerjiyi çekiyor. Kaptan 2 tane kocaman balık görmüş bugün, köpek balığı sanmış ama sanırım ton balığı gibi başka bir balık. Bizim ufak balıklar bir gayret yüzmeye devam ediyorlar tekneyle beraber. Yunuslar geldiğinde de çok akıllı davranıp neredeyse tekneye yapışıp gidiyorlar, çünkü yunuslar o kadar dibimize giremiyorlar.<br /><br />Bu sabah elimde çay kupaları ile çok komik bir şekilde düştüm. İki elim dolu olduğu için tutunamıyordum, tekne biraz yalpalayınca bir anda adımım hesapladığım yere gitmedi, bende küt diye yere oturup kaldım, elimde de bardaklar, hala dökmemeye çalışıyorum. İnsan hakikaten böyle basit şeylerden bile yaralanabilir, bardakları tek tek götürmem ve elimin biriyle tutunmam lazımdı her koşulda.<br />Güne böyle başladık ama sonrasında güzel bir rüzgarla Cebelitarık’a doğru güzel yelken yapabildik. Gece rüzgar azaldı, ne olur ne olmaz diye ana yelkene bir camadan vurduk(Ben bu konuda çok ısrarlıyım, havanın ani değişimlerinde gecenin karanlığında ana yelken üzerinde bir işlem yapmaya çalışmak çok zor, biri feneri tutacak, iskotayı ve bumbayı ayarlayacak, öteki direkte küçült, kapat vs, hiç kolay olmuyor-tecrübelerimizden biliyoruz:))En az riskle yolculuk etmek bizim için ilk sırada geliyor.<br /><br /><strong>27 Temmuz:<br />Pozisyon:</strong> 36.21.594N, 14.45.100W<br />Gece boyu rüzgar döndü durdu. Gün boyu güzel yol yaptık. Her gün hava faxını alıp, endişelenecek bir şeyler bulmaya devam ediyorum. Beni bir süre oyalıyor, ama bu kadar çok konsantre olmama kaptan biraz kızıyor. Birkaç gündür yaklaşan soğuk cepheler var, yarınki hava haritasında iki soğuk cephe arasında kalacağımızı görüyorum, sert havalar göreceğiz demek ki, ama DediğimDedikKaptan benim fazla endişeli ve malzemeci olduğumu söylüyor. Adım çıktı malzemecibaşına! Bakalım ak-kara yarın belli olur..<br /><br /><strong>28 Temmuz:</strong><br /><strong>Pozisyon:</strong> 36.26.353N, 12.50.433W<br />Dün gece hava bozmaya başladı. Yelkene zaten bir camadan vuruluydu, havuzluğun köşesine oturup suratımı asınca kaptan ikinci camadanı da vurmak zorunda kaldıJ Böyle durumlarda işe yarayan bir taktik, teknede iki kişi olunca birinin surat asması hiç çekilmez oluyor. Bizim Kaptan da az inatçı değildir ha, otopilot bir sağa bir sola kaçan tekneyi tutmaya çalışmaktan ısınmasaydı benim daha uzun bir süre asık suratla oturmam gerekebilirdiJ Bu hava raporlarını almak iyi oldu diyorum ama öte yandan bana gerçekten çok malzeme çıkıyor, fırtına ha geldi gelecek diye endişeden mide ağrısı çekiyorum zaman zaman. Bermuda’ya gelirken yediğimiz fırtınalar bunlardan kat be kat fazla idi, ama o zaman pek bir şey anlamıyor, ‘bindik bir alamete gidiyoruz kıyamete’ fikriyle gık diyemiyordum, sadece ilk uçakla Türkiye’ye dönmeyi düşünüyordumJ Yattığım yerden korkuyla pencereden bakarken gördüğüm üzerimize doğru gelen kocaman dağlar hala gözümün önünde, kafamı korkuyla batteniyenin altına sokup, güüüüm diye bir sesle dalga bordamızda kırılırken kaptana içimden bildiğim bütün küfürleri az saymadım. Fırtınada teknenin içinde olmak gerçekten tarifi kolay bir şey değil. Bir dergide bir yazı okumuştuk: İnsan iki yerde Tanrı’ya inanmıyorum diyemez; biri dişçi koltuğunda, öteki de açık denizde fırtınada. Yalan değil:) Bermuda’ya giderken atlattığımız fırtınaların birinde salonda karşılıklı yattığımız yerden (seyir sırasında ön kamarayı kullanmıyoruz, salondaki yataklar daha uygun, hem bir gözü dışarıda olabiliyor insanın, hem de havuzluktaki kişi çağırsa duyabiliyor) kah üstümüzden gelen, kah bir sağdan bir soldan bizi yumruklayan dalgaları sayarken (üstelik yattığın yerde bile sürekli tutunacaksın, tam anlamıyla sertçe sallanan bir beşik gibi), gelen bir dalga tam da kaptanın yattığı sancak bordadan güüüüm diye yumruk sallayınca, kaptan anam diyemeden hemen yanı başındaki kapalı masaya öyle bir savrularak çenesini vurdu ki, çenesinin altında minik bir yarık açıldı, siz tahmin edin şiddetini!<br /><br />Gündüz camadanlı yelkenle oldukça hızlı yol yapıyoruz, öğleden sonra dalgalar biraz küçülünce ana yelkeni birkaç saatliğine de olsa açabildik.<br /><br /><strong>29 Temmuz</strong>:<br /><strong>Pozisyon</strong>: 36.15.757N, 10.58.390W<br />Geceleyin rüzgar kuvettli esti, genovayı da küçültmek zorunda kaldık. Buna rağmen güzel yol geldik. Her tarafta pamuk helva gibi bulutlar. Dalgalar giderek büyüyor. Bir ara heave-to yapmak zorunda kaldık, ama minicik genovayla ve iki camadanlı ana yelkenle sallana sallana yola devam ediyoruz. Cebelitarık’a yaklaştıkça gemi trafiği artmaya başladı.<br />Bu rüzgarlar herhalde ticaret rüzgarlarının devamı(Portuguese trade winds), kuzeyden güneye esiyor, ama her zaman böyle sert mi esiyor acaba??<br /><br /><strong>30 Temmuz:</strong><br /><strong>Pozisyon:</strong>36.03.676N, 09.20.273W<br />Rüzgar hız kesmeden esiyor, dalgalar kocaman.Gündüz yalpalaya yalpalaya yol aldıktan sonra akşamüstü her şeyi kapattık, minicik genovayla devam. Heave-to yapmaya çalışırken bir anda gelen bir dalga bizi aniden yan yatırdı, küpeştenin sulara değdiğini görünce çığlığı bastım. Kaptan dümende düşmeden durabildi, ama dalganın üzerimize boşalttığı suyla sırılsıklam oldu. Rüzgarın kuvvetinden tekne heave-to’da bile duramıyor, biz de minicik genovayla yola devam ediyoruz. Hava berbat, koca koca dalgalar sağdan soldan yumruk atıyor yine. Geçenlerde bir kitapta kırılan dalgaların tehlikeli olduğunu okumam hiç iyi olmadı, şimdi sürekli gözüm üstlerinde, kırılıyor mu kırılmıyor mu, sakata gelmeyelim?<br /><br /><strong>31 Temmuz:</strong><br /><strong>Pozisyon:</strong> 36.02.644N, 07.39.331W<br />Fırtına yavaşladı, güzel güzel gidiyoruz. Bizim kaptan dün, gecenin bir yarısı camadanlı yelkeni açacağım diye tutturdu, hiç açtırır mıyım, yapıştım paçalarına, engel oldum. Hiç gece gece ana yelken açılır mı? Akıl var mantık var….(... korkusu da var:P)<br /><br />Bugünkü ‘zihni sinir procemiz’ İspanya bayrağı yapmak. Açıklayayım: Bu bayraklar Amerika’da acaip pahalı satılıyor, benim de aklıma gelmemiş Türkiye’den giderken almak veya kumaştan dikmek. Başka zaman olmadık şeylere para harcanır ama bazen böyle basit bir şeyde ekonomi yapası gelir insanınJ Bir de Akdeniz’de nereye uğrayıp uğramayacağımız belli değil, o yüzden Azorlar’dan biraz kumaş ve spray boyalar aldık, sanırım Sadun Boro ve eşi Oda’nın da buna benzer bir şekilde bayraklarını yaptıklarını okumuştuk. Nereye gidersek oranın bayrağını yapacağız idareten, zaten başka yerlerde bizim Türkler kadar bayrağa önem vermiyorlar. Adamlar kağıttan bile yapıp asıyor(Bizimkiler bayrak solgun olursa değiştirmeni istiyorlar) Neyse, elimizde kocaman bir kumaş (bulabildiğimiz tek renk kumaş kalın bir mutfak peçetesiydi), aklımıza gelmedi eski bir çarşaf vs ince birşeyden yapmak. Kaptan elinde spray boya, sıkıyor da sıkıyor ama kumaş o kadar kalın ki boyanana kadar nerdeyse bir kutu boya bitiyor. Koku dersen insanı öldürebilir, rüzgarda yapmak zor, boya kumaştan başka heryere uçuyor, havuzlukta sprayhoodun korumasında zehirlenmemeye çalışarak İspanya bayrağı boyanıyor. Kuruması için vardavelaya asıyoruz. Artık rahatlıkla İspanya kıyılarına gidebiliriz:)<br /><br />Cebelitarık'a yaklaşınca, nerede duracağımıza karar vermekte zorlanıyoruz, Kaptan’a kalsa hiç durmadan devam edip boğazı geçecek. Ama navigator benim, ben ne dersem o olur:)<br />şaka bir yana, okuduğumuz yazılarda ve klavuzlarda boğazı geçerken akıntı saatleri ve rüzgarın uygun olması gerektiği vurgulanıyor. En iyisi boğaz girişindeki Tarifa kentinde demirleyelim, sonrasında havaya göre karar veririz diyerek hedefimizi belirliyoruz.<br />Gece yarı uyuklayarak geçiyor, vızır vızır gemi trafiğinde her an tetikteyiz.<br /><br /><strong>1 Ağustos:</strong><br /><strong>Pozisyon:</strong> 36.01.243N, 06.00.709W<br />Kara göründü !! Telefonlar çekmeye başladı, evdekilerle haberleştik, herkes iyi. Tarifa'ya yöneldiğimiz sırada, geçen gemilerden biri dikkatimizi çekiyor. Kaptan, geminin tipinden Türk gemisi olabilir diye tahmin ediyor, dürbünle bakınca isminin Atasoylar olduğunu görüp VHF’ten Türkçe çağrı yapıyor. Geminin kaptanıyla bir süre sohbet ediyoruz, bize ‘Hoşgeldiniz’ diyince kendimizi Türkiye’ye gelmiş gibi hissediyoruz.<br />Boğaza yaklaşırken, Kaptan’ın gözü derinlikölçerde. 490 feet, 480, 450, ….290, hoop sancak alabanda, neymiş, çok hızla azalıyormuş derinlik, mutlaka tehlikeli bir şey var buralarda! Eh be adam, 290 feet yani 90 metreye yakın derinlik, ne olabilir ki! Onun paranoyası da karaya oturmak, koskoca Cebelitarık Boğazı bile yeterince derin değil! Ee Florida’da yaşadıklarımızdan sonra normal..<br />Tarifa’ya yaklaşıyoruz, ama burada gümrük vs var mı bilmiyoruz, Maxsea’de fazla detay yok, Manfred’in kitabından aldığımız krokiye göre limana giriyoruz, dikkatlice bakmamıza rağmen gümrüğe benzer bir yer göremiyoruz, daha çok balıkçıların olduğu, aynı zamanda Tanca-Tarifa arasında işleyen feribotların kalkış limanı burası. Rıhtım çok yüksek, kocaman balıkçı tekneleri heryeri işgal etmiş, bağlanmaya müsait bir yer göremeyince tekrar dışarı çıkıyoruz. Limanın hemen dış tarafında iki teknenin demirde olduklarını görüp, biz de oraya demir atıyoruz (36.00.376N, 05.36.398W). Sarı bayrağımız gurcatada sallanmakta, İspanya bayrağımız ise kolalı gibi sert, dimdik duruyor, hiç kımıldamıyor :). Yandaki teknedeki İngilizcesi hayli kıt Polonyalı el kol işaretleriyle sarı bayrağı indirip cebimize koymamızı söylüyor. Anlaşılan buralarda popüler bir yöntem, hemen uyguluyoruz, sarı bayrak iniyor, Kaptan etrafa bakıp hiç bir şey olmamış gibi ıslık çalıyor:)<br />Oh be koskoca Atlantik Okyanusu’nu arkamızda bıraktık. Bizim balıkların kafası karıştı, grup halinde bir sağabir sola kaçışıyorlar, en sonunda bizi terk ederek demirdeki katamarana doğru gittiler. Balıklar da biliyor ağzının tadını!s-y-umitimhttp://www.blogger.com/profile/18379714080654877613noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-4481107421613211859.post-50974446495322627452009-10-25T19:09:00.030+02:002012-02-29T10:12:09.349+02:007-12 Temmuz Sao Miguel AdasiHorta günleri bizim için gerçekten dinlendirici oldu. Bol bol internete bağlanıp kızımla konuşabildim, herkesle haberleştik, resimler yolladık. Kızım da Google Earth’ten olduğumuz yeri takip ediyor, internetten Horta resimlerine bakıyor. Tabii ne zaman Akdeniz’e geleceğimizi soruyor. Çocuk ne bilsin, sanıyor ki Akdeniz’e geldik mi aha şurası iki adım yer, hemen eve geleceğiz:) Denizde en kötü şey zaman baskısı herhalde, insanın bir yere yetişmesi gerekiyor gibi hissetmesi ve geç kalmışlık duygusu fazladan gerginlik kaynağı.<br />
<br />
Faial’da adanın diğer taraflarına gidip gezemedik, ama belediye otobüsüyle gezilebiliyor istenirse. Her yerde balina izleme turları satan ofisler var. Meğerse Azorlar balinaların çok sevdikleri bir yermiş. Eskiden balina avlama tekneleri filan meşhurmuş, tabii doğanın canına okumuşlar, şimdi artık yasak, sadece izlemeye gidilebiliyor. Bir sürü sürat motoruna doluşan can yelekli insanlar uçarcasına bir noktaya doğru gidip bakıp geliyorlar. Adalarda scrimshaw denilen balina dişi üzerine resim yapma sanatı da meşhur, aynı zamanda çok da pahalı.<br />
Adada havaalanı var, Avrupa’dan düzenli uçuşlar bulunabilir. Tourism Information ofisinden aldığımız broşürleri inceleyip diğer adaların şahane resimlerini görünce, Horta için bu kadar yeter deyip, bir an önce Sao Miguel adasına kendimizi atmak istiyoruz. Çok güzel resimler koymuşlar, yemyeşil krater gölleri, termal sular, kuyu kebabı gibi yere gömülüp pişirilen etler vs. Internetten aratılırsa (Horta, Sao Miguel, Azores) güzel resimler görülebilir, biz burada fazla resim ekleyemedik.<br />
Bu arada yola çıkmadan Manfred’in Jimmy Cornell kitabından Cebelitarık geçişi ile ilgili sayfaların resimlerini çektik, rota bilgilerini derledik. Horta’da tekne ile ilgili yedek parçalar satan bir dükkan var, Bermuda’da malzeme bulmakta sıkıntı çekince, bu küçücük yerde böyle çok çeşitli ve zor bulunur ıvır zıvır parçalar olması sevindirmişti bizi, aklınıza gelebilecek binbir çeşit malzeme var, otopilot için 2 yedek kayış ve birkaç ufak tefek şey almayı ihmal etmedik. Harita, bilgiler, hava faksı tamam, artık tecrübeli de olduk ya, Sao Miguel’de bir süre kalıp oradan Cebelitarık’a doğru dümen tutacağız.<br />
<br />
<br />
<a href="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuXG71S8NrI/AAAAAAAAAOY/3yGzg84CIpQ/s1600-h/DSC04072.JPG"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396938459694511794" src="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuXG71S8NrI/AAAAAAAAAOY/3yGzg84CIpQ/s320/DSC04072.JPG" style="cursor: hand; height: 240px; width: 320px;" /></a><br />
Horta'dan Pico Adası ve volkan manzarası<br />
<br />
<strong>6 Temmuz’da</strong> öğleden sonra 1430 gibi çıkış yapıyoruz. Faial’ın hemen karşısında Pico adası var, adada kocaman bir yanardağ, 2351 metre yüksekliğinde, en son 1963’te faaliyete geçmiş. Limandan çıkar çıkmaz ana yelkeni ve genovayı açıyoruz. İki ada arası tünel etkisi, iyi esiyor, oldukça hızlı yol alıyoruz. Ama çok uzun sürmüyor, akşam 1830 gibi adanın rüzgaraltına giriyoruz, rüzgar kalıyor. Gece rüzgar azcık ordan azcık buradan ama çok anlamsız esiyor.<br />
<br />
<strong>7 Temmuz:<br />Pozisyon</strong>: 38.10.031N, 28.10.332W<br />
Pico adası hala iskele bordamızda, bir saat kadar motor çalıştırdıktan sonra boş veriyoruz. Aceleye gerek yok, rüzgar çıkınca gideriz. Nitekim, adayı biraz kurtarınca öğleden sonra rüzgar biraz daha güzelleşiyor. Tıngır mıngır yola devam. Gece rüzgar yine kalıyor, biz de yelkenleri indirip bir güzel uyku çekiyoruz(tek göz açık tilki uykusu)<br />
<br />
<strong>8 Temmuz</strong>:<br />
<strong>Pozisyon</strong>: 38.06.255N, 27.32.950W<br />
Sabaha karşı rüzgar yelken açmaya müsait oluyor, bütün gün çok güzel yelken yapıyoruz.<br />
Gece 21.40 Sao Miguel’in fener ışıkları görünüyor, ama biz gece gece limana varmak istemediğimiz için ana yelkeni kapatıp, genovayı da küçültüp yavaşlıyoruz.<br />
<br />
<strong>9 Temmuz:<br />Pozisyon:</strong> 37.40.921N, 26.09.054W<br />
Nedense bir türlü hız işini ayarlayamadıkJ Gece varmayalım, kıyıya da yakın olmayalım diye yelkeni kapattık, ama fazla yavaşlamışız, öğleye doğru 10.30 gibi ancak varabildik limana. Liman girişinde biraz gerildik, optimistlere kurs varmış, ama tam limanın ağzında çalışıyorlar, teknesini kontrol edemeyen çocuklardan biri bize doğru gelerek(bu arada kaptan tam yol tornistan yaparak durdu) iskele baş omuzluğumdan bize hafifçe dokundu, benim yüreğim ağzıma geldi tabii, çocuğa bir şey olacak diye, ama o birkaç kere ‘sorry sorry’ diyip utanmış ve suçlu bir suratla toparlanıp uzaklaştı. Sanki kursu yapacak başka yer yok gibi, teknelerin girip çıktığı işlek bir limanda, 10 metre ötemizde mendireğin kayaları, hiç mantıklı gelmedi bize. Marina ofisinin olduğu rıhtıma bağlandıktan sonra, optimistçi minikleri izlerken, arkasında iki çocuk olan ve hızla gelen bir jet ski, optimistçilere eşlik eden güvenlik botuna doğru geldi, botun çok yakınında ani bir dönüşle onlara bolca su sıçrattı, kakara kikiri gülmeler ve çığlıklardan bunların arkadaş olduklarını çıkardık. Bizim Amerikalı kaptan bu olayı çok emniyetsiz, gereksiz ve tehlikeli buldu, marina ofisine girerken ‘Türkiye’ye gelmiş gibi olduk’ diyerek epeyce söylendi.<br />
Sao Miguel’in Ponta Delgada limanına girerken ki izlenimlerimiz maalesef Horta gibi olumlu olmadı, çok ticari görünüyor. Burası Azor adalarının en büyüğü ve nüfus yoğunluğunun en çok olduğu yer. Daha detaylı bilgiler ve resimler şu adreste var: <a href="http://www.destinazores.com/en/index.php?region_id=1">http://www.destinazores.com/en/index.php?region_id=1</a><br />
<br />
Sao Miguel’de de giriş işlemlerimiz kolay ve beklemeden hallediliyor. Gümrük ve polis marina ofisinin olduğu binada. Bizdeki gibi sıhhiyeye gitmek vs gereksiz bürokrasi ile uğraşılmıyor, adamlar son derece kibar ve işlerinin ehli. Sorduğun bir sorunun kesinlikle mantıklı bir cevabı bulunuyor (İster istemez insan devletimin memurunu düşünüyor!). Bize marinanın yeni açılan bölümünde yer verdiler, eski marinanın güneybatısında olan yeni bölüm, google'daki görüntüler eski olduğu için boş görünüyor. Yerimize bağlandıktan bir süre sonra gelen yaşlı Fransız kaptan bizi epey güldürdü. 36 foot teknesiyle aynı araba sürüyormuş edasıyla hızlı bir şekilde geldi, keskin bir dönüşle yanımızdaki pontona girip, karısının çığlıkları eşliğinde yine oldukça hızlı bir şekilde teknenin başını jettye büyük bir gürültüyle vurdu ve durdu. O zaman neden teknelerinin her tarafında(burun dahil) pek çok usturmaça olduğunu anladık:)<br />
O günlerde marinanın yeni bölümünün resmi açılışıymış, orada kaldığımız sürede akşamları eğlenceler düzenlendi, gece 2-3lere kadar kulağımızın dibinde bangır bangır müzikler çalındı. İllallah ettik yani:) Bir de dini açıdan önemli bir günleri varmış galiba, şehrin göbeğindeki meydanda kocaman bir kral tacı, ışıklı filan(İsa’nın tacı), süslemeler, ışıklar. Biraz parti havası vardı yani. Zaten Azorlar turizm amaçlı olarak da böyle etkinlikler düzenliyorlar, özel kıyafetlerle resmi geçitler vs. Bu dini seremoniler için uçakla taaa nerelerden geliyormuş insanlar.<br />
Yeni marina fazla dolu değildi, acaip kuş istilasında bir yer, nasıl mücadele ederler bilmem, boş pontonlarda binlerce kuş oturuyor akşamları, her yer kuş pisliği. Ama güzel inşa edilmiş, hakkını yememek lazım.<br />
Marinada yerimize bağlandıktan sonra adet olduğu üzere hemen kendimize bir market aradık. Burası büyükşehir olduğu için manav market bol. Bir markette gezerken benden biraz uzakta olan kaptana ‘bu tarafa gelmiyor musun’ diye seslenmiştim. O sırada baktım 2 kişi bana bakıyor, sonra yanıma geldiler, gayet çekingen bir şekilde ‘Afedersiniz siz Türkçe mi konuşuyor musunuz’ dediler. Ben de(‘Aaa adam ne güzel Türkçe konuştu diye düşünüp) evet Türkçe biliyorum diye yavaş ve anlaşılır bir şekilde tane tane cevap verdim:) Nerden bileyim Türk olduklarını! Bir yerden çat pat Türkçe öğrenmiş Portekizliler sanmıştım:) Meğerse limanda gördüğümüz ve Türk gemisi olabileceğinden şüphelendiğimiz(hatta gidip soracaktık daha sonra) Panama bayraklı ELA gemisinin Kaptanı Alper ve Çarkçıbaşı Abdullah imiş, tanıştık, memleketten o kadar uzakta Türklerle karşılaşmak sanki akrabalarımızı görmüş gibi bizi sevindirdi(abartmıyorum). Bizi gemiye davet ettiler, ertesi gün uğrama sözü verip ayrıldık.<br />
<br />
<strong>10 Temmuz:</strong> Yine alışverişe gittik, burada gayet modern ve büyük bir alışveriş merkezi varmış, oraya gittik. Her şey bulunuyor, fiyatlar da makul. Öğleyin Ela gemisini ziyarete gittik, ufak tonajlı bir gemi, bize çok misafirperver davrandılar, cesaretimiz için tebrik ettiler. Maceralarımızı paylaşıp Akdeniz için biraz fikir alışverişi yaparken, geminin yüklemesi tamamlandı, vedalaşıp ayrıldık, palamarları çözerlerken el salladık. Ayrılırken zorla elimize tutuşturdukları poşetten sucuk, turşu, Türk kahvesi gibi şeyler ve iki karton sigara çıktı(sigara kullanmadığımız halde daha önce lafı geçtiği için, yol üzerinde Tunus’a uğrarsak görevlilere rüşvet vermemiz gerekebilir diye düşünmüşler).<br />
<br />
<strong>11 Temmuz</strong>: Adada gezmek istiyoruz, yine bir turizm bürosuna gidip bilgi aldık. Burada her yere belediye otobüsleri ile ulaşmak mümkün. Hem tur atmış oluruz, hem de resimlerde görülen enfes manzaralı krater gölünü görelim diye otobüsle gideceğiz. Otobüslerin kalktığı yer limanın çok yakınında, turizm bürosundan aldığımız bilgiyle bineceğimiz otobüsü buluyoruz ve adanın kuzeyindeki yerleşim merkezi Ribeira Grande’ye doğru yola çıkıyoruz. Ada gerçekten çok yeşil ve güzel, heryerde yemyeşil uzanan tarlalar, inekler, atlar, otantik evler, hoşumuza gidiyor. Krater gölünün olduğu yere yaklaştğımıza karar verince otobüsten iniyoruz, ama göllerin olduğu yere gitmek için çok yürümemiz gerektiğini fark edip, zamanımız da az olduğu için Ribeira Grande’nin sokaklarında gezmeyi tercih ediyoruz. Denize doğru inen bir yol bulunca biraz resim çekmek için kumsala inmek istiyoruz. Ama gördüğümüz manzara bizi şok ediyor. Sokak bittikten sonra patika bir yoldan, gecekondu gibi evlerin arasından geçerekten, lağımlı dereden sakınarak kumsala iniyoruz. Çok rüzgarlı olan adanın bu yüzü hiç hoş görünmüyor. Dev dalgalar sürekli kumsalı ve kayalıkları dövüyor, havalanan kum ve su zerrecikleri bir sis bulutu gibi sahilin üstünde. Burası adanın çöplüğü sanki. Bu kadar pis olduğu halde güneşlenmeye çalışan birkaç genç var. Biz fotoğraf çekerken uzaylıymışız gibi bakıyorlar. Orada fazla kalmayıp sokaklara doğru çıkıyoruz, biraz gezindikten sonra otobüs durağına kendimizi atıp Ponta Delgada’ya dönüyoruz.<br />
Bu hayal kırıklığından sonra daha fazla orada kalmak istemiyoruz, bir an önce hazırlıklarımızı tamamlayıp Cebelitarık’a doğru yelken açmayı istiyoruz. Akşam pek de yakın olmayan markete birkaç sefer yapıp, ayaklarımıza kara sular inse de eksiklerimiz tamamlıyoruz. Yakınlardaki bir cafede internetten hava durumuna bakıyoruz, birkaç gün doğu rüzgarları gösteriyor, ama fırtına yok, biz de o birkaç günü zigzag yaparak atlatır, rüzgar düzelince de tıngır mıngır gideriz diye düşünüyoruz.<br />
Marinayla hesabımızı kesip ertesi güne yola çıkmaya niyetleniyoruz. Bu sırada köpeğiyle yürüyen George ile tanışıyoruz, Azor’a has bir tür olan Pablo beni korkutuyor, ama Kaptan’ın arası köpeklerle iyidir, Pablo ile hemen samimi oluyor. George’la biraz muhabbet edince, marina kompleksinde tekne parçaları satan(kullanılmışlar da varmış) bir dükkandan bahsediyor, bizim rüzgar dümenimiz olmadığını görünce orada çıkma rüzgar dümeni olduğunu söylüyor. Yola hazırlık sırasında rüzgar dümeni alıp almamak konusunda düşünmüş, sonradan sadece Atlantik geçmek için o paraya değmediğine karar vermiştik. Çünkü bir kere Türkiye’ye vardık mı, öyle uzak yerlere gitmeyip günlük yelkene çıkmayı planlıyorduk, otopilot da bu iş için biçilmiş kaftan(bir tane de yedek otopilotumuz var, kutusunda sıfır). Kaptan yine de bir uğramak ve bakmak istiyor, belki fiyatı uygunsa alabiliriz. Atlattığımız fırtınalarda otopilot tekneyi tutamadığı için çoğuz zaman heave-to yapmak zorunda kalmıştık, rüzgar dümeni böyle havalarda verimli çalışıyormuş. Marinadan da hesabımızı kesmiştik, sabah dükkana uğrayıp, sonra yola çıkma niyetiyle yatıyoruz. Önümüzde 960 mile yakın yeni bir etap var.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<a href="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuW27pNKaDI/AAAAAAAAAOQ/2-xorN8Ha14/s1600-h/DSC04248.JPG"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396920864263006258" src="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuW27pNKaDI/AAAAAAAAAOQ/2-xorN8Ha14/s320/DSC04248.JPG" style="cursor: hand; height: 240px; width: 320px;" /></a><br />
<br />
<br />
Ponta Delgada'da lüx markalarıyla modern bir alışveriş merkezi, eski bir balina avlama teknesini süsü yapmışlar. Varsa yoksa balina!<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<a href="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuVO2GPKx1I/AAAAAAAAAOA/hcfSHkZCH58/s1600-h/agustos17-2008+033.JPG"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396806419767543634" src="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuVO2GPKx1I/AAAAAAAAAOA/hcfSHkZCH58/s320/agustos17-2008+033.JPG" style="cursor: hand; height: 240px; width: 320px;" /></a><br />
Kaptan Pablo ile çok çabuk samimi oluyor:)<br />
<br />
<div>
<br />
<div>
<a href="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuSgNpnRKoI/AAAAAAAAANw/2cORqLfpQKg/s1600-h/DSC04238.JPG"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396614409865996930" src="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuSgNpnRKoI/AAAAAAAAANw/2cORqLfpQKg/s320/DSC04238.JPG" style="cursor: hand; height: 240px; width: 320px;" /></a> </div>
<div>
Ponta Delgada sokakları</div>
<br />
<div>
<a href="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuSZRt2vxMI/AAAAAAAAANo/hoTlghmUxSY/s1600-h/DSC04231.JPG"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396606783142741186" src="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuSZRt2vxMI/AAAAAAAAANo/hoTlghmUxSY/s320/DSC04231.JPG" style="cursor: hand; height: 240px; width: 320px;" /></a><br />
Gemi rıhtımından marinanın görünüşü<br />
<br />
<br />
<div>
<a href="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuSYQJhvcKI/AAAAAAAAANg/6vrBrsHlKOg/s1600-h/DSC04230.JPG"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396605656699465890" src="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuSYQJhvcKI/AAAAAAAAANg/6vrBrsHlKOg/s320/DSC04230.JPG" style="cursor: hand; height: 240px; width: 320px;" /></a> </div>
<div>
Gemilerin olduğu yerden marinaya doğru bakış </div>
<br />
<div>
<div>
<a href="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuSXHYaoD2I/AAAAAAAAANQ/iiNcKwc2ZEY/s1600-h/DSC04228.JPG"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396604406565703522" src="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuSXHYaoD2I/AAAAAAAAANQ/iiNcKwc2ZEY/s320/DSC04228.JPG" style="cursor: hand; height: 240px; width: 320px;" /></a><br />
Ela gemisine ziyaret, Kaptan çarkçıbaşı ile sohbette<br />
<br />
<br />
<div>
<a href="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuSUv-VGy0I/AAAAAAAAANI/9bVcScma5_I/s1600-h/DSC04221.JPG"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396601805402983234" src="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuSUv-VGy0I/AAAAAAAAANI/9bVcScma5_I/s320/DSC04221.JPG" style="cursor: hand; height: 240px; width: 320px;" /></a> </div>
Limanda bulunan S.Bras Kalesi<br />
<br />
<br />
<div>
<a href="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuSShysUKzI/AAAAAAAAANA/mZWr39Ckpzc/s1600-h/DSC04216.JPG"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396599362737679154" src="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuSShysUKzI/AAAAAAAAANA/mZWr39Ckpzc/s320/DSC04216.JPG" style="cursor: hand; height: 240px; width: 320px;" /></a> </div>
<div>
S.Bras Kalesi'ndeki asker büyük bir ciddiyetle nöbet tutuyor<br />
<br />
<a href="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuSRgPHgIzI/AAAAAAAAAM4/noZQB4tP_Q4/s1600-h/DSC04212.JPG"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396598236496536370" src="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuSRgPHgIzI/AAAAAAAAAM4/noZQB4tP_Q4/s320/DSC04212.JPG" style="cursor: hand; height: 240px; width: 320px;" /></a><br />
Marina açılışını ve eğlenceleri duyuran afiş<br />
<br /></div>
<div>
<div>
<a href="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuSQDzvWMjI/AAAAAAAAAMw/WmbK4TEbNo4/s1600-h/DSC04207.JPG"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396596648599499314" src="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuSQDzvWMjI/AAAAAAAAAMw/WmbK4TEbNo4/s320/DSC04207.JPG" style="cursor: hand; height: 240px; width: 320px;" /></a> </div>
<div>
Dini tören için meydana taşınan taç</div>
<br />
<div>
<a href="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuSOY2hGzcI/AAAAAAAAAMo/abl5XjHa7Rc/s1600-h/DSC04206.JPG"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396594811099073986" src="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuSOY2hGzcI/AAAAAAAAAMo/abl5XjHa7Rc/s320/DSC04206.JPG" style="cursor: hand; height: 240px; width: 320px;" /></a> </div>
<div>
Marinanın yeni bölümü, görünen yuvarlak topun içinde sinema ve müzik yayını yapıldı</div>
<div>
<br />
<br />
<a href="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuSMqATzEiI/AAAAAAAAAMg/qiVGcrr0eio/s1600-h/DSC04197.JPG"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396592906762129954" src="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuSMqATzEiI/AAAAAAAAAMg/qiVGcrr0eio/s320/DSC04197.JPG" style="cursor: hand; height: 240px; width: 320px;" /></a> </div>
<div>
Kaptan modern alışveriş merkezinde, burada herşeyde balina teması var, balina resmi, teknesi kuyruğu vs.<br />
<br />
<a href="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuSLri2YJHI/AAAAAAAAAMY/4ypieXQaRqk/s1600-h/DSC04195.JPG"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396591833702212722" src="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuSLri2YJHI/AAAAAAAAAMY/4ypieXQaRqk/s320/DSC04195.JPG" style="cursor: hand; height: 240px; width: 320px;" /></a><br />
Nefis meyveler aldığımız manav<br />
<br /></div>
<div>
<div>
<a href="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuSKb6Pz3dI/AAAAAAAAAMQ/4eQQeoTx7Do/s1600-h/DSC04192.JPG"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396590465593368018" src="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuSKb6Pz3dI/AAAAAAAAAMQ/4eQQeoTx7Do/s320/DSC04192.JPG" style="cursor: hand; height: 240px; width: 320px;" /></a> </div>
<div>
Başka bir sokak, her sokakta farklı bir dizayn</div>
<br />
<div>
<a href="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuSJbdKngDI/AAAAAAAAAMI/NS5_4Z0F_RI/s1600-h/DSC04188.JPG"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396589358275330098" src="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuSJbdKngDI/AAAAAAAAAMI/NS5_4Z0F_RI/s320/DSC04188.JPG" style="cursor: hand; height: 320px; width: 240px;" /></a> </div>
<div>
Yine bir sokak:)</div>
<br />
<div>
<a href="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuSH2Lj0AWI/AAAAAAAAAMA/vqAAUZ9RRXU/s1600-h/DSC04184.JPG"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396587618382381410" src="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuSH2Lj0AWI/AAAAAAAAAMA/vqAAUZ9RRXU/s320/DSC04184.JPG" style="cursor: hand; height: 240px; width: 320px;" /></a><br />
İkinci Kaptan Portekizli kızlara özeniyor:P<br />
<br />
<br />
<div>
<a href="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuSHFPaKZSI/AAAAAAAAAL4/ePo54k02P-Q/s1600-h/DSC04181.JPG"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396586777602057506" src="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuSHFPaKZSI/AAAAAAAAAL4/ePo54k02P-Q/s320/DSC04181.JPG" style="cursor: hand; height: 240px; width: 320px;" /></a> </div>
<div>
Tipik sokak görüntüsü </div>
<div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>s-y-umitimhttp://www.blogger.com/profile/18379714080654877613noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4481107421613211859.post-83958854128157584442009-10-23T19:57:00.040+03:002009-10-24T12:32:19.571+03:001-6 Temmuz Horta'ya karışık bol resimli anlatı<a href="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuKibb-jGRI/AAAAAAAAALw/1xGthe4N7Bo/s1600-h/DSC04091.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396053895793547538" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuKibb-jGRI/AAAAAAAAALw/1xGthe4N7Bo/s320/DSC04091.JPG" /></a><br />Kaptan bu demirden bizim tekneye de yaptırmak istiyor:)<br /><br /><br /><a href="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuKhrnwfZ-I/AAAAAAAAALo/vXl4vEAzvAg/s1600-h/DSC04042.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396053074322089954" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuKhrnwfZ-I/AAAAAAAAALo/vXl4vEAzvAg/s320/DSC04042.JPG" /></a><br />Marinadan Horta'ya bakış<br /><br /><br /><a href="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuKfP8fbZ3I/AAAAAAAAALY/AYvYGx108Nw/s1600-h/DSC04032.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396050399828076402" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuKfP8fbZ3I/AAAAAAAAALY/AYvYGx108Nw/s320/DSC04032.JPG" /></a><br />İkinci Kaptan Marina önünde<br /><br /><br /><a href="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuKeqSP0goI/AAAAAAAAALQ/jtkCdy-V1vI/s1600-h/DSC04176.JPG"><img style="WIDTH: 240px; HEIGHT: 320px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396049752833163906" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuKeqSP0goI/AAAAAAAAALQ/jtkCdy-V1vI/s320/DSC04176.JPG" /></a><br />Adımızı duvarlara yazmadan gitmek olmaz:)<br /><br /><br /><div><a href="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuKd9gdcxtI/AAAAAAAAALI/BpIWqBolXh4/s1600-h/DSC04119.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5396048983554311890" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuKd9gdcxtI/AAAAAAAAALI/BpIWqBolXh4/s320/DSC04119.JPG" /></a><br />Kaptan bizden önce buradan geçen Türklerin logolarını yeniden boyamakta.<br /><br /><div></div><div>Biz Horta’yı çok sevdik. Bermuda’da yaşadığımız hayal kırıklığından sonra, hele 29 gün kara yüzü görmeden geçen günlerden sonra ilaç gibi geldi. Azor adaları Portekiz’e ait. Bu Portekiz’liler zamanında ne biçim sömürgecilermiş, elleri kolları her bi yana uzanmış, ne kadar güzel yer, maddi kaynak varsa sömürmüşler, elmas, altın vs bulamadıklarını vergiye tabii tutmuşlar, milletin canına okumuşlar. Yolculukta okuduğum Jose Saramago’nun Manastır Güncesi kitabında o zamanları eğlenceli bir dille anlatıyor. Uzatmayayım, sömürmüşler zamanında ama şimdiki yönetim gerçekten güzel bakıyor adalara. Horta belediyesi çok çalışkan, sokaklar tertemiz, liman çevrsinde kıyı boyunca belli noktalarda bedava wi-fi bağlantısı sağlamışlar. Adanın toprakları acaip verimli, yağış sıkıntısı da yok, o yüzden heryer yemyeşil. Bir tane göze batacak çirkin bina görmedik, çoğu eski binalar, yenileri de aynı şekilde inşa edilmiş, renkli, göze hoş geliyor. Dar sokaklar çoğunlukla kaldırım taşı döşeli. </div><br /><div></div><div><a href="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuILUvbdwcI/AAAAAAAAALA/yLz5BKPQqZ8/s1600-h/DSC04027.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395887754500227522" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuILUvbdwcI/AAAAAAAAALA/yLz5BKPQqZ8/s320/DSC04027.JPG" /></a><br /></div><div>Horta’da büyükçe bir market var(Modelo). Pek çok tarım ürünü yetişiyor, çok bereketli bir toprağı var, markette ayrıca İspanya veya Portekiz’den (anavatan diyorlar) gelen ürünler ve adalardan gelen yöresel ve çoook lezzetli meyve sebze, peynir, şarap vs bulunuyor. Buradan aldığımız sebze ve meyvelerin, özellikle domateslerin ve kavuların tadı hala damağımızda. Azor’un inekleri de meşhur, marina bekçisinin karısından 1 şişe süt almıştık deneme için, süt süt değil sanki kremaydı, hayatımızda öyle yoğurt yemediğimizi eklemek gerek. Yani Azorların taşı toprağı altın! Çeşmeden akan suyun tadı mineral su diye aldıklarımızdan daha lezzetli.<br /><br />Kaldığımız sürece bol bol dinlendik, alışveriş yaptık. Marina tıklım tıklım dolu, ama fiyatlar uygun. Yakıt ve su bulunuyor. Marina’ya yakın yol üzerinde Peter’s Sport Cafe var, orada biraz dolar bozdurup euro aldık. Bankaları denemeye şansımız olmadı, sanırım biraz kur farkı vardır. Market yürüyüş mesafesinde, ama yol biraz yokuş. Sürüklenebilir pazar arabası(çanta) olmadığı için orta boy bir tekerlekli çantayla gittik her seferinde, ağır şeyleri buna koyup sürükledik. Bütün aramalarımıza rağmen bizim buralarda kolayca bulunan o pazar çantalarından bulamadık(teknede gerçekten lazım oluyor). İlk fırsatta edinmek lazım.<br /></div><div>Liman görevlileri, bazı dükkanlarda çalışanlar gayet güzel İngilizce konuşuyor. İngilizce'nin işe yaramadığı durumlarda Kaptan'ın İtalyancası ile benim İspanyolca'yı karıştırıp, anlaşmaya çalışıyoruz. Eee ne de olsa benzer diller ya, elbette bir kelime tutar! Ama sonunda bu yöntem pek işe yaramıyor. Çünkü yazılışta çok benzemesine rağmen(alışveriş yaparken etiketleri okuyunca anlayabiliyorduk), telaffuz çok farklı, bir kelime bile anlayamıyoruz. Eğlenceli bir varsayımla iletişim çabalarımızı şimdilik bir kenara bırakıyoruz: Bizce bu Portekizce İspanyolcayı doğru dürüst konuşamayan ve ve kelimeleri tuhaf tuhaf telaffuz eden kekeme bir İspanyol'un marifeti :)</div><div><br /><a href="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuH-Kp74PQI/AAAAAAAAAKg/IoGuadkZJi4/s1600-h/DSC04033.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395873287575715074" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuH-Kp74PQI/AAAAAAAAAKg/IoGuadkZJi4/s320/DSC04033.JPG" /></a><br />Marinada bulunan cafe, duş ve çamaşır yıkama yerleri, arkada Horta manzarasıyla beraber.<br /></div><div><div><div><a href="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuH72epzIhI/AAAAAAAAAKY/pizI-yHYAng/s1600-h/DSC04102.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395870741926453778" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuH72epzIhI/AAAAAAAAAKY/pizI-yHYAng/s320/DSC04102.JPG" /></a> </div><div>MAT10 teknesinin logosu...Ayrıca başka Türk denizcilerden TAY(Merdinler), Cumhur-Handan Gökova ve PIA teknesinin logosuna rastladık. Ne kadar az sayıda tekne değil mi:(<br /><br /></div><div><a href="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuH5R4qIT9I/AAAAAAAAAKQ/Lc4ZY-FFiJc/s1600-h/DSC04063.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395867914228748242" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuH5R4qIT9I/AAAAAAAAAKQ/Lc4ZY-FFiJc/s320/DSC04063.JPG" /></a> </div><div>Horta'da belediye gerçekten çok iyi çalışıyor. Burası kocaman ve yepyeni kitaplarla dolu bir kütüphane. Bedava internet kullanabildiğimiz bir kaç bilgisayar da var. Horta'da internet konusunda sıkıntı çekmedik, birkaç internet cafe de var, fiyatlar daha uygun.<br /></div><div><br /></div><div><a href="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuH3-alBEDI/AAAAAAAAAKI/m4iGQX1aTHk/s1600-h/DSC04069.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395866480225095730" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuH3-alBEDI/AAAAAAAAAKI/m4iGQX1aTHk/s320/DSC04069.JPG" /></a><br /></div><div>Horta sokakları eski binalar olduğu gibi korunmuş<br /><a href="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuH2wLK5EPI/AAAAAAAAAKA/QGHAGYH0zxQ/s1600-h/DSC04068.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395865136059191538" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuH2wLK5EPI/AAAAAAAAAKA/QGHAGYH0zxQ/s320/DSC04068.JPG" /></a> </div><div>Bolca bulunan kiliselerden biri<br /></div><div><a href="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuH1idG1ZbI/AAAAAAAAAJ4/tVSb5ZZp2Cw/s1600-h/DSC04076.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395863800844215730" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuH1idG1ZbI/AAAAAAAAAJ4/tVSb5ZZp2Cw/s320/DSC04076.JPG" /></a></div><div>Horta sokakları genelde böyle daracık ve kaldırım taşlarıyla döşeli<br /></div><div><a href="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuHz8Q_snaI/AAAAAAAAAJw/CoBMNQMsLqs/s1600-h/DSC04074.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395862045246397858" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuHz8Q_snaI/AAAAAAAAAJw/CoBMNQMsLqs/s320/DSC04074.JPG" /></a> </div><div>Marinaya doğru uzanan yol boyunca belediyenin koyduğu 'hot spot'larda bedava wi-fi bağlantısı var.<br /></div><div><br /></div><div><a href="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuHzHAyojhI/AAAAAAAAAJo/XcC0OYvYbsM/s1600-h/DSC04051.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395861130363571730" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuHzHAyojhI/AAAAAAAAAJo/XcC0OYvYbsM/s320/DSC04051.JPG" /></a> </div><div>Marinanın hemen yanındaki antik kale, volkanik taşlardan yapılma, çok iyi korunmuş<br /></div><div><br /></div><div></div><div><br /></div><div><a href="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuHwiR37O5I/AAAAAAAAAJY/v69gHFm1YxQ/s1600-h/DSC04035.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395858300270754706" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuHwiR37O5I/AAAAAAAAAJY/v69gHFm1YxQ/s320/DSC04035.JPG" /></a> </div><div>Marinadan genel görünüş </div><div><br /><a href="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuHtxapAz6I/AAAAAAAAAJA/M_rAPux7R5s/s1600-h/DSC04019.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395855261787279266" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuHtxapAz6I/AAAAAAAAAJA/M_rAPux7R5s/s320/DSC04019.JPG" /></a> </div><div>Marina duvarlarında ve zeminde 1 santimetrekare bile boş yer yok, her yer buraya uğrayan </div><div>denizcilerin bıraktıkları izlerle dolu<br /></div><div>. <a href="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuHnip9hfqI/AAAAAAAAAI4/c4DqkZxw9CM/s1600-h/DSC04177.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395848411132034722" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuHnip9hfqI/AAAAAAAAAI4/c4DqkZxw9CM/s320/DSC04177.JPG" /></a> </div><div>Duvarlardaki boyamalardan hoşumuza giden bir çalışma:)<br /></div><div><a href="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuHmuLKA3CI/AAAAAAAAAIw/mN0A_NRlSzA/s1600-h/DSC04012.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395847509509725218" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuHmuLKA3CI/AAAAAAAAAIw/mN0A_NRlSzA/s320/DSC04012.JPG" /></a> </div><div>Ne olursa olsun panik yok! :)<br /></div><div><a href="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuHk4yPY9pI/AAAAAAAAAIo/2OfI7EPu35w/s1600-h/DSC04007.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395845492776695442" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuHk4yPY9pI/AAAAAAAAAIo/2OfI7EPu35w/s320/DSC04007.JPG" /></a><br />Horta'ya denizden bakış<br /></div><div><a href="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuHkTXrEujI/AAAAAAAAAIg/PXj6a4mRKAA/s1600-h/DSC04001.JPG"><img style="WIDTH: 320px; HEIGHT: 240px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395844849989892658" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SuHkTXrEujI/AAAAAAAAAIg/PXj6a4mRKAA/s320/DSC04001.JPG" /></a> </div><div>Limana yaklaşırken genel görünüş </div><div></div></div><div><div><br /></div><div>Bu arada Momo'dakilerle tanışıp teknemize davet ettik(<a href="http://www.sy-momo.de/wir/wireng.html">http://www.sy-momo.de/wir/wireng.html</a>) . 10 yıldır teknede yaşayıp, dünyayı dolaşıyorlar. Teknelerini ilk aldıkları zaman Türkiye'ye gelmişler, 2 yıl kadar Marmaris civarında kalmışlar, tekneyi elden geçirmişler. Sağolsunlar bize bedava MaxSea programı verdiler, ayrıca onlardan hava faksı alabilmek için bilgisayar ve SSB radyo alıcısından nasıl yararlanılacağını öğrendik. Aslında çok basitmiş ama bizim önceden bu konuda bir fikrimiz yoktu. Merak edenler için şu adreste bilgi var: <a href="http://www.jvcomm.de/index_e.html">http://www.jvcomm.de/index_e.html</a> , bu programı bilgisayara kurup, iki ucu da kulaklık girişine uygun yapılmış bir kabloyla SSB alıcı radyonun kulaklık çıkışını PC'nin mikrofon girişine bağlıyoruz. Sonra tek yapılması gereken hangi bölgenin faxını istiyorsan ona göre hazırlanmış listeden bulup, saatinde belirtilen frekansı açmak ve sesin bilgisayarda görüntüye dönüşmesini izlemek. Şu teknoloji ne güzel şey:) Keşke daha önceden böyle birşeyden haberimiz olsaydı. Bakalım yolun geri kalanında yeni oyuncağım bana ne kadar endişelenecek malzeme çıkaracak:)</div><div>MaxSea de Cebelitarık ve Akdeniz'i geçerken çok işimize yarayacak.<br /></div><div>Bir Alman'la daha tanıştık, bizi teknesinde spagetti yemeğe davet etti. Biz de biraz şakşuka götürdük, çok hoşuna gitti. Onlar genelde hep konserve etler vs yiyorlar. Makarnanın üzerinde konserveden(corned beef) yaptığı kıyma sosu bana ODTÜ kafeteryasındaki yiyemediğim etli yemekleri (ve bunlarla ilgili 2. Dünya savaşından kalma et stokları olduğu dedikodusunu) hatırlattı :) Eh, siz tahmin edin tadını. Ama akşamın en büyük gafı adam bize eşinin resmini gösterirken 'Hangisi eşiniz?' diye sormam oldu. Ne var bunda demeyin, gösterdiği resimde 2 kişi vardı, diğeri kendisiymiş!!!! Ama benim suçum değil, adam bana 30 yıl öncesinden uzun saçlı bir resim gösteriyor, üstelik de loş ışıkta! Manfred teknesini kendisi yapmış. Bu Almanlar ne acaip millet ya...Adamın teknesi tekne değil sanki tank. Kendisi kimyagermiş, tatil günleri ve boş zamanlarında hobi olarak inşa etmiş, emekliliğine kadar yavaş yavaş bitirmiş. Ama bütün malzemeler, en iyisi, en dayanıklısından, en en en....<br /></div><div>Ona diğer Alman arkadaşlardan bahsettik, ama bu gavurlar birbirleriyle pek ilgilenmiyorlar. Oysa orda başka bir Türk teknesi olsa biz mutlaka tanışmak isterdik. Maalesef Akdeniz'de bile hiç Türk teknesi ile karşılaşmadık. Horta'dan bizden önce geçen Türklerin yaptığı logoların yıpranmış olanlarını boyadık. Kendi adımızı da marina duvarına parlak kırmızı Türk bayrağı eşliğinde yazmayı ihmal etmedik:)<br /></div><div>Biraz da diğer adaları görmek için diye Horta'da daha fazla oyalanmadan 6 Temmuz'da yelken açmaya karar verdik. Taze yiyecek stoku yapmamiza gerek yok, cunku gitmeyi planladigimiz Sao Miguel adasi daha buyuk, orada fiyatlarin daha ucuz oldugunu soyledirler. Ama un, makarna gibi kuru gida stoklamayi ihmal etmedik. </div><div>6 Temmuz'da butun mazot ve su bidonlarimizi doldurup, ogleden sonra 1430 gibi yola ciktik.</div></div></div></div>s-y-umitimhttp://www.blogger.com/profile/18379714080654877613noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-4481107421613211859.post-26165296700235220832009-10-21T11:59:00.029+03:002009-10-22T21:43:51.015+03:0021-30 Haziran 2008 sayılı mil çabuk geçer, land hooo!<a href="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/St8z2QNro8I/AAAAAAAAAGw/XKVw6BRswAI/s1600-h/DSC03990.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395087885771449282" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/St8z2QNro8I/AAAAAAAAAGw/XKVw6BRswAI/s320/DSC03990.JPG" border="0" /></a><br />Azor adalarından Faial'a varmak üzereyken<br /><br /><a href="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/St8JVacJH4I/AAAAAAAAAGo/PK5mjQmXh-U/s1600-h/DSC03949.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395041142092406658" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/St8JVacJH4I/AAAAAAAAAGo/PK5mjQmXh-U/s320/DSC03949.JPG" border="0" /></a><br />Rüzgar var, dalga yoksa, tekne sallanmıyorsa ve bayılmıyorsa<br />ikinci kaptan hiç şikayet etmez:)<br /><br /><br /><a href="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/St8IcjLnljI/AAAAAAAAAGg/gRLIVbqPxtQ/s1600-h/DSC03942.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395040165186475570" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/St8IcjLnljI/AAAAAAAAAGg/gRLIVbqPxtQ/s320/DSC03942.JPG" border="0" /></a><br />Kaptanın mutlu yelken anlarından biri:)<br /><br /><br /><br /><a href="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/St8H25415fI/AAAAAAAAAGY/MK5AmduLzA4/s1600-h/DSC03928.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395039518446708210" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/St8H25415fI/AAAAAAAAAGY/MK5AmduLzA4/s320/DSC03928.JPG" border="0" /></a><br />Çok rüzgarsız bir günde uçsuz bucaksız uzanan okyanus<br /><br /><br /><br />Seyir defteri tutsak da genel durum notlari disinda günlüge benzer birsey tutmamistik(keske tutsaymisiz) Ama inanin o mide bulantilariyla, firtinayla, sallantiyla ugrasirken, pozisyonu not almak bile cok zor. Birak duygularini filan yazmayi.<br /><br />Mesela firtinadasin. Heave-to(favori pozisyonumuz:)), yatip bekliyorsun zaman gecsin diye. Gun icinde surekli pozisyon kontrolu var. Kaptan yataktan kalkar, kapak tahtalarini acar, disari cikar tutuna tutuna, GPS'i acar, bu arada ben de yataktan tirman yuvarlan iner, defteri el yordamiyla bulur, kaptan disardan pozisyonu soyler, ben not alirim. Suruklenmismiyiz, ne olmus bir durum degerlendirmesi yapar, yapacak birsey yok, yine yatariz. Gece ise daha da zor. Aslında bir el GPS'i de var ama kutusunda yepyeni, acil durum olursa diye yedek olarak aldık, o yüzden onu pek kullanmak istemiyoruz. Bir kaç kez gece şiddetli fırtınada dışarı çıkmak ve havuzluğa gidip GPS'ten bakmak zor göründüğünde onu açıp baktık. Öyle hep yatıyoruz sanılmasın, her yarım saatte bir kafamızı delikten çıkarıp etraftan gelen gemi var mı, yelkenlerde bir anormallik görünüyor mu mutlaka kontrol ediyoruz. Radar da bir hayli işe yarıyor, yattığın yerden kafanı kaldırıp bakınca bir cisim vs varsa görünüyor.<br /><br /><br /><p>Bir de şu meşhur 'squall'lar var. Okyanus yolculuğundan önce 'White Squall' (<a href="http://www.imdb.com/title/tt0118158/">http://www.imdb.com/title/tt0118158/</a>) diye bir film izlemiştim ve bayağı moralim bozulmuştu, güzel havada giderken birdenbire oluşan bir sağanak(ya da havanın kaçık yapması mı denir) yüzünden bir eğitim teknesi batıyor, kaptanın eşiyle birkaç öğrenci hayatını kaybediyordu. Ne kadar tecrübeli de olsan kaçması zor bir olay! Eeee bizim gibi acemiysen düşüncesi bile çok ürkütücü. Bu squallerin radarda göründüğünü okumuştum bir yerlerde. Böyle şüpheli havalarda gözüm hep radarda, ha geldi gelecek benim öcü:) Kaptanı da kaç kez 'aha işte geliyor' diye yerinden zıplatmışlığım vardır. Biz hep tedbirli gitmeyi tercih ettik. Denizde yapılan planlar her zaman yüzde yüz uygulanamıyor, havaya ve şartlara göre yeniden şekil alıyor çoğu zaman. 'When you are in doubt...(reef) '(Şühelendiğin zaman camadan vur..ya da tedbir al) Bu Amerikan kuralı, ama Türk yelkencilerin başka fikirleri olabilir. Çünkü Türkiye'de can yeleği takmak vb. ayıp karşılandığı için, bu tür kurallar bizim sert denizciler tarafından yumuşaklık(!) olarak görülebilir. Okyanusun ortasında, civata somun alacak dükkan hemen köşebaşında olmadığı için elindeki malzemeyi kırmamaya çalışıyorsun. Bazen hazırlıksız yakalanıp, yelken açıkken açıkken havanın birden kaçık yaptığı bir iki durumu da hemen rüzgara dönüp yelkenleri küçülterek veya tamamen kapatarak atlattık. </p>Hep kötü şeylerden bahsedince sanki bütün yolculuk kötü geçmiş gibi görünmesin. Denizde olmak genel olarak güzel zaten, yakamozlar, ay ışığında yolculuk, gün batımları, şafak vakti güneşin doğuşu, sık sık ziyaretimize glen yunuslar, teknemizin dibinden ayrılmayıp binlerce mil bizimle yüzen balıklar...buna benzer pek çok güzelliği yol boyunca yaşadık, ama her dakika çiçekler böcekler diyerek yazmanın okuyucular için sıkıcı olacağını düşünüyoruz. Amacımız bu konuda bir fikri olmayan okuyucuların okyanus geçmenin dere geçmek gibi basit birşey olmadığını algılaması:)<br /><br /><br /><p>-----</p><br /><br /><p><strong>21 Haziran:</strong> </p><p><strong>Pozisyon:</strong>36.41.240N, 40.45.538W</p><br /><br /><p>Gece rüzgarın azalmasıyla yelkenleri indirdik, 1 knot hızla batıya doğru sürükleniyoruz. Hiç hoşumuza gitmiyor bu durum, dişimizden tırnağımızdan arttırdığımız miller bozuk para gibi harcanıyor:(</p>Çok rüzgarsız bir gün, çok sık rastlamıyoruz böyle bir havaya. Deniz dümdüz. Herhalde artık Azor yüksek basınç alanının etkisine girmeye başladık. Böyle günleri genelde banyo, çamaşır gibi işlerle, varsa tamir işleri ile dolduruyoruz. Yani duş şu oluyor: teknenin üzerine otur, 1 kova su çek, deniz suyunda köpüren mentollü şampuanla yıkan, üşüme sesleri çıkart, deniz suyu ile durulan, üstüne bayanlar 1 litre erkekler 1 tas tatlı su ile durulan:) Mis gibi mentollü ve dimdik saçların oluyor, zaten resimlerde ve videolarda görülüyor herhalde. Saçımı da (isabetli bir kararla)sırf bu yolculuk için kısacık kestirmiştim, kaptan bazen beni asker arkadaşı sanıyor bu yüzden:) Şaka bir yana, biryerlerde okuduğumuz yazıya göre bir teknede uzun saçlı bir kadın varsa muhtemelen kısa süreliğine oradadır, uzunca bir süre denizde yaşayan için uzun saç zor, su sınırlı, öncelik hayatta kalmak, kozmetik en son akla geliyor.<br /><br /><br /><p>Bu arada Herb'ü dinlemeye devam ediyoruz, ama çok kafa karıştırıcı. Bizim içinde bulunduğumuz 500 mil kare içindeki 3-4 teknenin hava tahminlerine göre kendi havamızı tahmin etmeye çalışıyoruz. Adam lafı geveledikçe bizim kaptan radyoyu denize atmak istiyor, zor elinden alıyorum. Neyse fırtınalı günler geride kaldı, şimdi rüzgar kovalamaya başlayacağız. Bu nedenle rotayı biraz daha kuzeye çeviriyoruz, artık yavaş yavaş Azor'a doğru çıkmalıyız.</p><br /><br /><p><strong>22 Haziran:</strong></p>Pozisyon: 37.04.529N, 39.33.800W<br /><br /><br /><p>Gece rüzgar çıktı, ana yelkeni açtık, bri camadan vurduk, ne olur ne olmaz karanlıkta. Oldukça iyi gidiyoruz. Radarda bir gemi gördük, Mısır'lılarmış, VHF'ten sohbet ettik, radarlarında bizi görmüyorlarmış, reflektörümüz var ama böyle 'görünmez' olmak bizi biraz huzursuz ediyor. Rüzgar varsa ve gidebiliyorsak keyfimiz iyi, duraklamak zorunda kaldığımızda elim ayağım bağlı gibi hissediyorum, geriliyorum. Mayıs başından beri görmediğim, 21 gündür de sesini duymadığım kızım sürekli aklımda, bu yüzden duygusal tepkiler fazla, hani insan sağ ve iyi olduğunu bilse özlemeye dayanıyor bir yere kadar, ama hiç haber alamamak çok kötü bir his. Maliyeti çok fazla olduğu için SSB radyo veya uydu telefon almadık. Sabır, sabır ya sabır....tam bir nefis terbiyesi. Teknede en iyi zaman geçirme aracı kitaplar. Bir sürü kitap vardı, hepsini hatmettim. Okuyacak birsey kalmayınca teorik denizcilik kitaplarına giriştim, ama onları okumak daha fazla malzeme bulmama yarıyor( Kaptaaan, bu teknenin çarmıhları doğru açıda mı ??? vıdı vıdı vıdı...) </p>Geceleri ise elektrik tasarrufu için okuma eylemine ara verdiğimiz, insanın tamamen kendisiyle kaldığı, içsel yolculuklar için çok uygun bir zaman. Beyninin derinliklerinde bunca yıllık hayatında ne var nok iyice didikliyorsun, kızgınlıklarını affediyorsun, tam bir meditasyon.<br />Elektriğimizin baş tüketicisi otopilot, ikincisi buzdolabı. Geceleri seyir feneri yerine direğin tepesindeki lambayı(demir feneri) yakıyoruz, bunun daha uzaktan veya iyi görüldüğünü düşünüyoruz. Ancak yakınımızdan geçecek bir gemi olursa seyir fenerlerini yakıyoruz ki, onlar da ne yöne gittiğimizi bilsinler. Rüzgar olduğunda rüzgar jeneratörünün ürettiği elektrik bize yetiyor, çok rüzgarsız günlerde tüm elektronikleri kapatıyoruz, çok sıkışırsak yanımızdaki Honda jeneratörü çalıştırıp aküleri şarj ediyoruz(kaptan çok azimlidir motor çalıştırmamakta:))<br /><br /><br /><p><strong>23 Haziran</strong>:</p><p><strong>Pozisyon:</strong> 37.40.403N, 37.54.403W</p><p>Bol sağanaklı bir gece. İki camadan vurulmuş ana yelken ve minicik ön yelkenle sabah oluyor. İlerleyen saatlerde hava efendileşiyor, ana yelkeni tamamen açıyoruz. Öğleyin iskele kıç omuzluğumuzda bir yelkenli gördük. Arasıra okyanusta bizden başka birilerini görmek güzel oluyor. Onlar Azor'un Faial adasına değil daha kuzeybatıdaki Flores'e gidiyorlarmış. Teknenin adı Arcenciel, bizden 11 gün sonra yola çıkmışlar, ön yelkenlerinin sarması birkaç gün önce bozulmuş, yoksa bizi daha önce geçerlerdi:) Sadece ana yelkenle gidiyorlardı, bizi yakalayıp geçmeleri 6-7 saat sürdü. 'Kesin motor desteğiyle gidiyorlar' diyor kaptan, yoksa bu rüzgarda sadece ana yelkenle nasıl o kadar hızlı uzaklaşabilirler.</p>Yiyecek stoklarımız iyice azaldı. Artık bakliyat türevlerinden tiksinecek durumdayız, sebze yemekleri burnumuzda tütüyor. Şöyle bir patlıcan yemeği olsa da yesek. Sürekli yemek hayali kuruyoruz, Azor'a varır varmaz nefis bir salata, bol bol meyve bir de dondurma yiyeceğiz. Kaptan biftek de yiyecekmiş, adam günlerdir hayvansal protein almadı ya, gözü dönüyor, durum vahim yani! Menüde sık sık mayalanmış hamur kızartması oluyor. Kolay ve şişirici. Patateslerimiz 3-5 tane kaldı, yumurtamız varken bazen kek yapıyorduk, artık o da bitti. Açlıktan ölmeyiz herhalde, hala 1 çuval pirinç ve bol un var. Çinliler gibi olduk. Suyumuzu çok idareli kullandık, onda sorun yok. Hiç balık tutamıyor olmamız şanssızlık mı, üşengeçlik mi, yöntem bilmemek mi bilemiyorum, ama 1-2 kez fırtına sırasında güvertemize düşüp can veren uçan balıklar dışında okyanusta balığın b'sini görmedik. Oysa Bermuda'da tanıştığımız iki denizci bize yolda iğneye taktıkları beyaz poşet parçasıyla sırtı attıklarını ve kocaman 2 tane ton balığı yakaladıklarını anlatmışlardı. Kuyruklarını da ibret olsun diye çarmıha çekmişlerdi:) Bizde ne güzel ne biçim rengarenk yemler var, bizim bile balık olsak yiyesimiz gelir, nerde bu balıklar ???<br /><br /><br /><p><strong>24 Haziran</strong></p><strong>Pozisyon:</strong> 38.03.148N, 35.59.220W<br /><p>Sabah rüzgar kaldı, ana yelkeni indirdik.Öğlene kadar doğru dürüst esmedi. Öğleden sonra azıcık kıpırdanınca ana yelkeni tekrar açtık, ama çok hafif rüzgar. Çok dengesiz hava, akşam 2200 gibi arttı, camadan vurduk, sonra gece yine kaldı.</p><br /><br /><p><strong>25 Haziran</strong>:</p><strong>Pozisyon</strong>:38.22. 342N, 35.05.402W<br /><br /><br /><p>Bütün gün hiç rüzgar yok:( Denizin üstü dümdüz. Kocaman mavi bir tarlada gibiyiz, alabildiğine uçsuz bucaksız.</p>Ufak tefek tamir işleriyle uğraştık. Bir süredir teknemizin altında bizi takip eden zebra gibi çizgili ve 2 tane olduğunu sandığımız balıklar vardı. Hatta fırtınalı günlerde bile yılmadan peşimizden yüzdüler(Kaptana göre böyle hızlı yüzmekten zayıfladılar bile:)). Biz durunca onlar da durdular, etrafımızda geziniyorlar. Meğerse iki değil dört taneymiş. Önce duygusal davranıp balıkları yakalamak istemeyen kaptan, temel ihtiyaçlarına yenik düşüp hemen oltayı salladı. Aksi gibi taze yem yapacak birşey de yok. Bu balıklar çok akıllı, sahte yemlerle hiç ilgilenmiyorlar. Biraz eskimiş ve bayatlamış sert peynir taktık, bir tanesini yakalayabildik. 2 tanesi ise (demek ki yemi tam yutmamışlar) tam yakaladık sanırken güverteye çekemeden oltadan geri denize düşüp kurtuldular.<br /><br /><br /><p>Bütün gün böyle avarelikle geçti, kaptan balığı pek isteyerek yemedi, insanın evinde beslediği kedi köpeği yemesi gibi diyor(bizim evcil balıklar güya) pek tatsız, yağsız ve kaslıydı(eee günlerce hiç durmadan ben yüzsem ben de öyle olurum), ben sadece bir lokma aldım. </p>Gece yarısından sonra rüzgar çıktı, sevinçle yola koyulduk:)<br /><br /><br /><p><strong>26 Haziran:<span style="font-size:0;"></span></strong></p><br /><br /><p><strong>Pozisyon</strong>:38.31. 648N, 34.05.961W</p><br /><br /><p>Güzel gidiyoruz, yolumuz az kaldı. Kaptan yaratıcılıkta kendini aşıyor, bezelyeli gözleme(ee bir tek bezelye konservesi ve soğan var), yassı kadayıf gibi yiyeceklerle beni biraz neşelendirmeye çalışıyor. Ama hala yol bitmediiii!</p><br /><br /><p><strong>27 Haziran:</strong></p><strong>Pozisyon</strong>: 38.35.369N, 32.17.156W<br /><br />Bizi geçen geçene. Canımız sağolsun, bu kadar dayandık, herhalde bir kaç gün daha dayanırız diye birbirimize moral veriyoruz. Rüzgarsız günlerde kendimize eğlence yaratıyoruz. Artık yüksek basınç alanı iyice kendini belli etmeye başladı, sık sık rüzgar kalıyor, neredeyse fırtınaları özleyeceğiz!!! Bugün Azorlara yaklaştığımızı iyice hissetmeye başladık. Gemi trafiği arttı. Bir balıkçı gördük, önce ne olduğunu anlayamadık, rengarenk boyanmış bir tekne, direk üzerimize doğru geldiler, bu Portekizliler de bizim gibi meraklı mı ne?? Kaptan biraz kızdı, başka geçecek yer yok gibi 20 metre ötemizden geçtiler, ne gerek var böyle yakın geçişe. Horta limanına kayıtlı bir tekne, bir sürü oltalarla dolu güvertesi, bize el salladılar(ne bilsinler kaptanın ağzına geleni saydığını:))<br /><br /><br /><p><strong>28 Haziran</strong>:</p><strong>Pozisyon:</strong> 38.11.280N, 30.59.129W<br /><br /><br /><p>Bizden sonra yola çıkan, Herb'le radyo bağlantılarını dinlediğimiz Momo teknesi yakınlarımızda. Onlar da acele etmiyorlar, motor çalıştırmadan bekliyorlar. Rüzgar çıktıkça yola devam, durdukça biz de duruyoruz. Gece bir yelkenlinin ışıklarını gördük, VHF'ten temas kurduk, tahmin ettiğimiz gibi Momo imiş, biraz muhabbet ettik, Türkiye'de 2 yıl kadar kalmışlar, güzel anıları varmış. Horta limanında görüşmek üzere iyi yolculuklar diledik.</p><br /><br /><p><strong>29 Haziran</strong>:</p><strong>Pozisyon</strong>: 38.29.090N, 30.09.322W<br /><br /><br /><p>Artık iyice yaklaştık, Faial adası burnumuzun dibinde. Yavaş yavaş ilerliyoruz, rüzgar çok az. Öğleden sonra artık çok yaklaştığımız için kaptan baskılarıma dayanamayarak motoru çalıştırıyor. 4 saatlik motor seyrinden sonra hayal meyal adayı görmeye başlayınca sevinçle güverteye fırlayıp 'Land hooooooooo!' diye bağırıyorum:) Bunu yapmayı hep istemiştim:)</p><p>Kaptan adayı görmemizin şerefine barbunya fasulyeli pizza yaptı. Portakallı ördekten daha lezzetliydi, büyük bir zevkle yedik, mutluyuz:)</p><p>Gece boyunca yavaş yavaş yaklaştık, zor bir işi başarmış olmak içimizi kıpır kıpır yapıyor. Telefon kapsama alanına girer girmez (genelde karaya 30 mil uzaktan çekiyor) hemen sms'ler gönderildi. Görümcem bir gün önce meraktan hastanelik olmuş, 'Bunlara kesin birşey oldu' diye sinirleri bozulmuş ateşi çıkmış, sakinleştirici iğnelerle zor toparlamışlar. Çok sevindi tabii haber alınca.</p><br /><br /><p><strong>30 Haziran:</strong></p><strong>Pozisyon:</strong> 38.29.835N, 28.50.913<br /><p>Limana gece varmamak için ana yelkeni indirip, genovayla yavaş yavaş ilerledik, sabaha doğru artık kıyıya iyice yakın, adaya paralel, liman tarafına doğru ilerliyoruz. Portekiz bayrağımızı ve sarı karantina bayrağımızı gurcataya çektik. Çok güzel görünen bir ada, yemyeşil, tepesinde asılı bulutlar, biz bu Azor adalarını görür görmez sevdik:) Kaptan sabaha kadar nöbette olduğu için azcık kestirmeye gitti, ben sevinçle güvertede otururken, yakınlarda bir balina gördüm, tam dalmış olan kaptanı yukarı çağırdım, tabii o uyanıp gelene kadar balina suya gömüldü gitti. Zaten sadece sırtını görebildim. Meğerse Azor adaları balina izleme turlarının bolca olduğu yerlermiş, bunu sonradan öğreniyoruz. Eh, kaptandan daha şanslıyım! :) (Kaptan Akdeniz'deki balinayı gördüğünde kendini hiç de şanslı hissetmedi, ilerde göreceğiz)</p><p>Elimizde Azor chartı ve GPS yardımıyla Horta Marina'ya gidiyoruz. Azor adaları volkanik olduğu için Faial adasında öyle demirlenecek bir koy vs yok, marinaya bağlanmak zorundayız. İyi güzel de, neresi yeni gelenlerin rıhtımı?? Zaten ufak olan limanın ortasına bir tekne demir atmış, bakıyoruz, Momo, vay be biz olsak gece gece gelip hem de volkanik bir adada öyle pat diye dibini sapını bilmediğimiz liman ortasına hayatta demirleyemeyiz.</p><p>Sağa sola bakınıyoruz, nereye yanaşsak acaba, her yer tıklım tıklım teknelerle dolu. Sonunda 'Customs' yazısının önündeki rıhtıma yaklaşıp, orada bağlı teknelerden birine aborda oluyoruz. Teknede bir bebek sandalyesi, ufak bebek, 3-4 yaşlarında başka bir çocuk..ya millet ne güzel geziyor ailesiyle, küçük bebek filan demeden okyanus geçiyor, dünya turu atıyor. Bermuda'da da görmüştük böyle boy boy çocuklarıyla denize açılanları. Ama yine de hiç kolay değil, kendine bile bakamadığın fırtına anlarında bir de küçücük bebek için endişelenmek, ihtiyaçlarına cevap vermek...Karada bile zor çocuk bakmak, o yüzden ben şimdilik kendim geçeyim yeter diye düşünüyorum:)</p><p>Yaşasın artık ayaklarımız toprağa basıyor:) Bu sefer korktuğum gibi kara tutmuyor, hafif bir sendeleme var ama, demek ki bir seferlik olduğu tezi doğruymuş.</p><p>Gümrük binasına gidiyoruz. Ne güzel medeni ülkeler. Hiç uğraştırmıyorlar bizi, giriş işlemlerimiz aynı bina içindeki 3 ofiste hemencecik hallediliyor. TC pasaportlu olduğum için vize almam gerek, görevli pasaportunuzu bırakın 2 saat sonra gelin alın diyor. Deniz yoluyla gelince başvurmaya gerek kalmadan 15 günlük schengen vizesi veriyorlar. Marina ücretlerinin günlük 10 euro olduğunu öğrenince rahatlıyoruz, çünkü demirde durma şansı yok, 100 euro da deseler mecburen marinaya bağlanacağız. Tekneyi hemen bize verilen yere bağlayıp kendimizi yiyecek birşeyler bulmak için Horta sokaklarına atıyoruz. Gümrükteki görevlinin bize verdiği haritaya göre marketi kolayca bulup, gözü dönmüş bir şekilde alışveriş yapıyoruz, kendimize iyi bir ziyafet çekiyoruz.</p><br /><br /><p></p>s-y-umitimhttp://www.blogger.com/profile/18379714080654877613noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-4481107421613211859.post-78956165223489849932009-10-20T15:07:00.010+03:002009-10-20T22:37:09.487+03:0011-20 Haziran Git git bitmez!<a href="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/St2plnfvkZI/AAAAAAAAAGQ/BzF6QljtEgs/s1600-h/DSC03901.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5394654392382099858" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/St2plnfvkZI/AAAAAAAAAGQ/BzF6QljtEgs/s320/DSC03901.JPG" border="0" /></a><br />Bulutlardan ve havadan endişeli kaptan<br /><br /><br /><br /><a href="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/St2pMQIB8gI/AAAAAAAAAGI/HTXH0irEXQ0/s1600-h/DSC03893.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5394653956611895810" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/St2pMQIB8gI/AAAAAAAAAGI/HTXH0irEXQ0/s320/DSC03893.JPG" border="0" /></a><br />Müthiş bir gün batımı<br /><br /><br /><strong>11 Haziran</strong>:<br /><strong>Pozisyon</strong>: 36.07.160N, 55.41.092W<br /><br />Gece 0315 gibi heave-to dan çıkıp yola koyulduk. Biz rüzgar artacak diye beklerken tersine az rüzgar var. Galiba boş yere korktuk.Gün içinde barometre önce yükseldi, sonra düştü. Yavaş da olsa yola devame ettik. Akşamüstü Herb saatinden sonra bir daha gerildik. Kuzeyden gelen rüzgar artıyor gibi, deniz hareketli. Dursak mı gitsek mi kararsızlığını tekrar yaşadıktan sonra heave-to yapıyoruz. Bütün gece tangır tungur seslerle geçti, uyumak mümkün değil. Batıya doğru sürükleniyoruz.<br /><br /><strong>12 Haziran</strong>:<br />Pozisyon: 35.46.617N, 54.13.534W<br /><br />Herb 35’in üstüne çıkmayın diye bas bas bağırıyordu ama geri gitmek istemedik. Gece 0400 heave-to dan çıktık, yola koyulduk. Akşama kadar tıngır mıngır gittik, saat 2015 gibi rüzgarın cok azalmasiyla yeniden heave-to yapmak zorunda kaldık. (hem teknedeki rahatsiz edici gurultuleri azaltmak hemde tekrar batiya suruklenmemek icin olsa gerek,su anda neden bunu yaptigimizi tam hatirlamiyoruz)<br /><br /><strong>13 Haziran:<br /></strong>Pozisyon: 35.58.400N, 52.37.745W<br /><br />Sabaha karşı rüzgar çıktı, yelkenleri bastık. 6.5-7 knot hız yaptık. Ama fazla uzun sürmedi, 2 saat gittik gitmedik, rüzgar kaldı. Hava yağmurlu, ama deniz güzel. Bulutlar geçiyor, Bir bulut üstümüze gelince rüzgar birden kuvvetleniyor, geçince durur gibi oluyor, böyle bütün gün az gittik, uz gittik, dalga boyu yol gittik. Akşam ana yelkeni indirdik, ne olur ne olmaz, çok acaip bir gökyüzü.<br /><br /><strong></strong><br /><strong>14 Haziran</strong>:<br />Pozisyon:36.10.777N,51.12.503W<br /><br />Sabahtan itibaren resmen maymun olduk. Yelkenleri aç kapa, habire trim et, fırtına gerçekten de tepemizde oluştu. Birbiri arkası sağanaklar(squall) yiyoruz. Kimisi sagimizdan solumuzdan gecip gidiyor, kimisi tepemizde patliyor. Kaptan iyice sinirli, havuzlukta oturup koca kara bulutlari seyrediyor ve kendince tahmin yurutuyor;ustumuze gelecek mi, dokunmadan gececek mi. Artik yelkenle oynamaktan bikti. Her seferinde direge git gel, gercekten insanda enerji birakmiyor. Kavanca at, tremola at, egitim gunu gibiydi. Bir ara hic yelkensiz otopilotta 4-4,5 knot hiz bile yaptik.Gece olunca tum yelkenleri deli baglar gibi bagladik, dumeni de kilitleyip kamaraya cekildik. Butun gunku mucadeleden sonra bogusacak enerjimiz yok artik. Radarin alarmini kurup, nobetlese kestirdik. Tekne orkestrasi her zamanki gibi is basindaydi: cat pat caldirt tingirt, tak tuk....<br /><br /><br /><br /><strong>15 Haziran:</strong><br />Pozisyon: 36.18.574N, 49.57.223<br /><br />Hava biraz sakinledi, 20-25 knota dustu gibi gorunuyor. Ruzgarolcer olmayinca ancak goruntuyle karar veriyoruz. Tingir mingir yola devam. Yolu ancak yariladik sayilir, eger boyle giderse 1 ay surecek, bizimkiler meraktan olecek :(<br /><br /><br /><br /><strong>16 Haziran:</strong><br />Pozisyon:36.12.103N, 48.01.226W<br /><br />Barometre hizla yukseliyor, ruzgar daha efendi esmeye basladi, ana yelkeni de actik.<br /><br /><br /><br /><strong>17 Haziran:</strong><br />Pozisyon:36.09.850N, 46.07.384W<br /><br />Gece heave-to yapmistik, sabah otopilot iyice tutmaz oldu, ana yelkeni de indirdik. Gun icinde zaman zaman suruklendik, bir ara ana yelkeni bastik ama ruzgarin tadi yok. Aksam ruzgar kaldi.<br /><br /><br /><br /><strong>18 Haziran:</strong><br />Pozisyon:36.00.425N, 45.25.190W<br /><br />Gece bir ara ruzgar cikar gibi oldu. Kulagimiz seste, kalkip yelkeni bastik, ama ruzgar kararsizdi, 1 saat gecmeden indirdik. Sabah daha guzeldi, tum yelkenler acik, iyi yol yaptik.<br /><br />Günler hızla geçiyor, uzun suredir bizden haber alamayanlarin ruh halini dusununce icimiz sıkılıyor. Bir de kuruntu yapıyor insan, sanki oradakilere birsey olacakmis da haberimiz olmayacakmis gibi. Hergun binbir cesit ruya gorup, acaba birsey mi oldu diyoruz. Okyanus ucsuz bucaksiz, insan zaman kavramını yitiriyor, logbook olmasa gunlerin hic farkinda degiliz. Kamera cekimlerinde surekli soruyoruz "bugun ayin kaci" diye. Karayla tek baglantimiz hergun dinledigimiz radyo. Herb'ü takip ediyoruz. Baska birsey degil de adam aramizi bozacak, hergun onun yuzunden bir gerginlik yasiyoruz. Kaptan sinir oluyor Herb'e(her gun bir gun once verdigi bilgiyi tekrarladigi icin), dinlemek istemiyor, ben de dinleyelim, adam ne öneriyor bakalım, kim ne kadar yol gitti duyalım istiyorum, fırtına konusunda uyarıları kaçırmayalım diyorum. Adamin laflarini ezberledik, radyo tiyatrosu dinler gibi dinliyoruz, hakkaten de biraz psikopat gibi biri. Kendi onerilerini dinlemeyip kendi yoluna gidenlere verip veristiriyor, beni dinlemezseniz boyle olur iste, oh olsun, tadinda gondermeler yapiyor. Herkes o nereye git derse oraya gitsin istiyor. Bize de eglence oluyor:)<br /><br /><br />Bu arada bugun asure yaptik. Iyi beslenmemiz lazim ama stoklar gitgide azaliyor, hele cesit cok sinirli. Asure yaptim ama tam kaptana uzatacakken teknenin bir yalpasiyla bir tas asure basimdan asagi dokuldu. Kaptan asurenin kayisilari gitti diye cok uzuldu:) Suyumuzu bol kullanmaya korkuyoruz, ne olur ne olmaz, o yuzden boyle durumlarda buz gibi deniz suyuyla yikanip, ustunden 2 bardak tatli suyla durulanmak gerekiyor:) Dustan bol bol akan suyunuzun kiymetini bilin. Azor gecisi sirasinda hava ve deniz suyu da gayet soguk oldugundan sik sik dus alma sansimiz pek olmadi diyebiliriz.<br /><br /><strong>19 Haziran</strong>:<br />Pozisyon: 35.53.365N, 43.18.300W<br /><br />Gece otopilot tamamen cozuttu. Heave-to yaptik. Sabah fazla ruzgar yokken kaptan dumeni ve otopilotu soktu. Kayışı iyice yipranmis ve yırtılmış. Yedek olarak aldigimiz yeni otopilotun kayışını söküp yeniden yerine taktik. Heave-to'dayken tam istedigimiz yonde suruklenmis olmaktan mutlu olduk.<br /><br />Bugun hava super. Tum yelkenleri actik(topu topu 2 yelken var), cok guzel gidiyoruz. Keske hergun bu kadar guzel olsa! Asure de yedik, keyfimiz iyice yerine geldi. Yemek cok onemli coook!<br />Gece kaptan vardiyada diye gidip yattim, bir uyandim bizim vardiyaci narkoz yemis gibi uyuyor, sarsmama ragmen uyanmadi. Gunlerdir dogru duzgun uyumadigi icin artik bayilmis herhalde. Ben vardiyada olsam da o hep tilki uykusunda. Bir de en kucuk bir seyde hemen uyandiriyorum(benim icin endiselenecek malzeme coook!)<br /><br /><strong>20 Haziran:</strong><br /><br />Pozisyon: 36.47.183N, 41.14.900W<br /><br />Dun super yelken yaptik, bugun de oyle gidiyor. Insallah Horta'ya kadar boyle gider!<br /><br />Herb'u dinlemeye devam, teknelerin isimlerini ve pozisyonlarini not aliyoruz, millet ne bicim hizli gidiyor aklimiz almiyor. Bizden 10 gun sonra cikan tekneler arayi kapattilar, biz mi birseyleri yanlis yapiyoruz, nedir bu anlamadik. Bu arada bir tekne kayıpmış, yalnız başına okyanus geçen biri, bununla ilgili duyurular yapılıyor, adamdan günlerdir haber alınamıyormuş(uydu telefonu olmasına rağmen) Mutlaka birşey olduğu düşünülüyor. Amerikan sahil güvenlik telefondan son sinyal alınan yerlerde aramış ama sonuç yok. Teknenin şekli şemali verilip gören olursa bağlantı kurulması söyleniyor. Bunları dinledikçe hem üzülüp hem endişeleniyoruz. İnşallah düşünülen olmamıştır!s-y-umitimhttp://www.blogger.com/profile/18379714080654877613noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-4481107421613211859.post-6083140729288092382009-10-20T12:59:00.001+03:002009-10-20T13:01:03.340+03:00videolar vimeo.com'dayolculuk videolarini <a href="http://vimeo.com/">http://vimeo.com</a> a eklemeye basladik. simdilik sadece firtinalar eklendi:) yavas yavas artacak.<br />'syumitim' etiketi ile arama yapilarak goruntulenebilir.s-y-umitimhttp://www.blogger.com/profile/18379714080654877613noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4481107421613211859.post-38237271609823109762009-10-20T10:32:00.009+03:002009-10-20T22:18:52.133+03:001-10 Haziran Azor yollarında<a href="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/St18JyNCUwI/AAAAAAAAAGA/0DVzQjmkzc4/s1600-h/DSC03868.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5394604436196840194" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/St18JyNCUwI/AAAAAAAAAGA/0DVzQjmkzc4/s320/DSC03868.JPG" border="0" /></a><br />Teknemize gelip konan ve ayrılmak istemeyen kuş<br /><br /><br /><a href="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/St14jhwYJnI/AAAAAAAAAF4/yU0aZFfQf9Y/s1600-h/DSC03847.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5394600480411756146" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/St14jhwYJnI/AAAAAAAAAF4/yU0aZFfQf9Y/s320/DSC03847.JPG" border="0" /></a><br /><br />Böyle manzaralar yolculuğun en keyifli anları<br /><br /><br /><a href="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/St13Mf3SyuI/AAAAAAAAAFw/LvHHN8r_v50/s1600-h/DSC03841.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5394598985255275234" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/St13Mf3SyuI/AAAAAAAAAFw/LvHHN8r_v50/s320/DSC03841.JPG" border="0" /></a><br />Teknede sakin bir gün<br /><br /><br /><br /><br /><strong>1 Haziran:<br /></strong>Dün son hazırlıklarımızı tamamladık. Bermuda’da su bulmak çok kolay değil. Biz gelirken su stoklarımızı çok fazla tüketmemiştik. O yüzden boşalan bidonları doldurmak yeterli olacaktı. St.Georges’da marina gibi bir marina yok, marina denen yere gittiğimizde 3 tane teknenin kıçtan kara yapabildiği dimdik ve yüksek bir duvar gördük, yakıt istek üzerine getirilen bir tankerden alınıyor, su doldurulabiliyor. Biz de bağlı teknelerden biri su doldururken rica ettik, birkaç bidon doldurduk. Kıyıdaki bir benzin istasyonundan yakıt alırken ne olur ne olmaz diye parasını ödeyerek biraz daha su aldık. Bermuda ile ilgili aklıma gelmişken eklemek istediğim bir olay var:<br />Otobüsle Hamilton’a gitmek için durakta bekliyoruz. Otobüslerin üzerinde yazıyor ama emin olmak için atlayıp kadın şöfore acele acele :<br />-Is this bus going to Hamilton? (Bu otobüs Hamilton’a gidiyor mu?)<br />-Gu’monin.<br />-Ha?<br />-Gu’monin.<br />-???<br /><br />Kadın ısrarla (bana göre)anlaşılmaz bir şey diyor, kaptan anlamış ama şaka yapıyor zannetmiş, kadın bize bir hayat bilgisi ve görgü dersi verdi, ‘Biz burada önce günaydın der sonra bir şey soracaksak sorarız’ dedi. Kaptan da olayı şakaya vererek ‘Kusura bakma, biz New Jersey’liyiz, pek alışkın değiliz böyle selam verme işlerine’ diyince otobüste bir kıkırdama oldu.<br />Bir de Hamilton’da gömlek, kıravat, ceket, altına bermuda şortu, upuzun çoraplar ve mokasenler giymiş, ciddi ciddi işe giden adamlar gördük, gülümsedik. Bermuda pahalı bir yer ama çalışanların ücretlerinin de sıradan işlerde(temizlikçi) bile saatte 23 dolara kadar çıktığını duyunca oldukça şaşırdık. Tabii istihdam alanı sınırlı olduğu için yeni nesil şansını başka ülkelerde deniyor.<br /><br />Bunları unutmadan ekleyeyim dedim. 1 Haziran’da sabah pılımızı pırtımızı topladık, artık daha tecrübeli(!) olduğumuz için biraz daha düzgün bir yerleştirme yaptık. Fernando geçerken teknesiyle bizim yanımıza uğradı, demir atmadan bize aborda oldu, beraber birer kahve içtik. Yolda birbirimize yakın gidip haberleşiriz diye konuştuk, ama denizde böyle planlar pek yürümüyor.<br /><br />O bizden önce çıktı, biz ancak 3-4 saat sonra çıkabildik. Çıkışta yine Bermuda Radio aranıyor. Geçitten çıkıp yönümüzü Azor’a çevirince Fernando’yu aradık telsizle, ama adam deniz yarılmış içine girmiş, ses seda yok.<br />Azor rotamıza karar verirken okunan kitaplardan ve edinilen bilgilerden yararlanıyoruz. Genellikle tavsiye edilen Bermuda’dan direk kuzeye çıkılıp 40. enlem civarına gelince güzel bir şekilde sancağa dönmek ve Azorlara doğru dümen tutmak. Çünkü ticaret rüzgarları 40. enlem civarında esiyor, oraya en kısa yoldan ulaşıp 30 ve 35 enlem arasında kalan horse latitudes denilen rüzgarı az bölgeyi çabuk atlatmak gerekiyor. Tabii bunlar teorik ve genelleme. Ne kadar da kolay görünüyor değil miJ)<br /><br />Adadan fazla uzaklaşmadan tüm yelkenleri açtık. Ama rüzgar çok az, bende hafiften bir deniz tutması var yine. Bermuda’ya gelirken adaya varır varmaz ilk uçakla Türkiye’ye dönmeye niyetlendiğim zamanlar olmuştu, ama insan beyni çabuk unutuyorJ Sakin sakin gidiyoruz, bu arada bugun benim dogum günüm, Turkiye’den smsler geliyor kutlama için, bizim kaptana bakıyorum, hiiiiç aklına bile gelmiyor! İntikam hisleriyle bir kenara yazdım bunu, biz kadınlar böyle hataları hiiiiç affetmeyizJ<br />Gece 2230’a kadar tıngır mıngır gidip, rüzgar iyice bitince yelkenleri indiriyoruz.<br /><br /><strong>2 Haziran</strong>:<br />Pozisyon: 32.53.301N, 64.12.399W<br />Hava güzel, rüzgar iyi, olaysız bir gün.<br /><br /><strong>3 Haziran</strong>:<br />Pozisyon: 34.38.550N, 64.16.670W<br />Rüzgar yok, sürükleniyoruz, kaptan motor çalıştırmak istemiyor.<br /><br /><strong>4 Haziran:<br /></strong>Pozisyon: 34.54.307N, 64.00.244W<br /><br />Kaptan ısrarlarıma dayanamadı, gönülsüz gönülsüz motoru çalıştırdı. 4 saat kadar daha direk kuzeye çıktık. Bir an önce bu rüzgarsız yerleri geçmemiz lazım, 40’lar ve ticaret rüzgarları biz bekliyor(mu?).<br />Öglende biraz rüzgar çıktı, ana yelkeni açtık. Bu arada kaptan uzunca bir kabloyu bir ucunu gurcataya bir ucunu da SSB radyonun antenine bağlayarak anteni kuvvetlendirdi. İlk defa şu meşhur Herb Hilgenberg’ü(<a href="http://www3.sympatico.ca/hehilgen/uscg.htm">http://www3.sympatico.ca/hehilgen/uscg.htm</a>) dinlemeyi başardık. Akşamustu belli bir saatte başlıyor yaklaşık 2 saat yayında kalıp, baglantı kuran teknelerle tek tek ilgileniyor. İlgilenenler frekansları ve saatlerini internetten bulabilirler.<br />Aksamüstü rüzgar kalınca ana yelkeni indiriyoruz. Gece güzel rüzgar var, sadece genovayla gidiyoruz.<br /><br /><strong>5 Haziran</strong>:<br />Pozisyon: 35.30.830N, 62.27.380W<br />Güzel rüzgar var, ana yelkenle hızımız 7 knot civarı seyrediyoruz. Öğleden sonra artmaya başlıyor. Akşam yaklaştığı için daha önce karar aldığımız geceleri mutlaka küçültülmüş yelkenle gitme kuralını uygulayarak 1730 gibi ana yelkene iki camadan vuruyoruz, camadan rağmen hızımız 6.5 knot! Bu kararı alma sebebimiz de beklenmedik herhangi bir duruma karşı hazırlıklı olmak, bizim kaptan tır şoföru oldugundan Amerika’da alıştığı ‘Never let a hazardous situation to turn into an emergency’ (Hiçbir zaman tehlikeli bir durumu acil duruma çevirme) prensibinden vazgeçmiyor.<br />Gece fırtına şiddetleniyor. Kaptan havuzlukta vardiyada. Tam pruvamızda yeşil, kırmızı ve üst üste iki sarı ışık görmüş. Yani kocaman bir gemi direk üstümüze geliyor! Hemen beni çağırdı, emin olmak için dürbünle bakmamı istedi. Dürbünle karanlıkta, şahlanan dalgalar arasında batıp çıkarken karşıda bir yere sabit bakmaya çalışmak ne kadar zor! Gemi kesinlikle üstümüze geliyor, hemen koşup VHF’ten çağrı yapıyorum. Seyir kurallarına göre yol hakkı bizim, ama bizi görüp görmediklerini bile bilmiyoruz. 3-4 mil kalmış aramızda.<br />Baktık adamlar VHF çağrımıza da cevap vermiyorlar, kesin bizi görmediler, ezip geçecekler. Her geçen saniye aramızdaki mesafe kapanıyor, kaptan acil kavança atıp, tekneyi iskeleye çeviriyor. Ben de serpinti körüğünün arkasından ne olacağını gözlemlemeye çalışıyorum. Allah’tan kaptanın uyarısını dinleyip kafamı fazla çıkartmamışım. Çünkü o fırtınada bile motor gürültüsü duyulan hayalet gemi haldur huldur yanımızdan geçip giderken, bizim bumba teknenin yalpalamasıyla kafamı sıyırarak çaaat diye sancağa geçiyor. Geçerken de ana yelken ıskotası arabasıyla beraber dümene monteli kutuyu yerinden koparıp, içindeki GPS ve radarla beraber havuzluğa fırlatıyor, ortalığı savaş alanına çeviriyor. İyi ki denize uçmadılar, ucuz atlattık. Bu arada el pusulası da kopmuş gitmiş, kullanılamaz hale gelmiş. En çok da yaralanmadığıma seviniyoruz. Ne adrenalin ama! İlk panik geçtikten sonra bakıyoruz aletlerin kabloları kopmayıp sadece yerinden çıkmış, kutuyu yerine takamayız ama yatay vaziyette de olsa GPS kablosunu bağlayıp rotamızı takip edebiliyoruz. Biz bunlarla uğraşırken aradan birkaç dakika geçtikten sonra VHF’ten uykulu bir ses ‘Biri bizi mi aradı’ diye soruyor. Kaptan VHF’i alıp ‘az daha bizi öldürecektiniz’ diyor, adamlar çok pişkin, ‘eee bir şey olmamış ya’ diye cevap verince bizim kaptan etrafta aile varken söylenmeyecek sözler söylüyor adama.<br />Bir musibet bin nasihattan iyidir. Bu olay bize güzel bir ders oluyor. İlk fırsatta radarı kabine monte edip, kullanmayı da öğrenmeliyiz. Şimdiye kadar pek ihtiyaç duymamıştık ama böyle durumlarda kesinlikle gerekli. Bu mücadele bizi yordu, heave-to yapıp vurup kafayı yatıyoruz. Gece çok kötü, yağmur, dalgalar, gürültü.<br /><br /><strong>6 Haziran</strong>:<br />Pozisyon :36.03.465N, 60.07.436 W<br />Fırtına biraz sakinledi, ön yelkeni açtık, ana yelken kapalı. Fazla gidemiyoruz.<br />Hergün Herb’ü dinlemeye çalışıyoruz. Adam sürekli gelen cephelerden bahsediyor, sakın 35’in üstüne çıkmayın diyor. Biz onu dinlemeyi başardığımızda zaten gitmeyin dediği yerlerdeydik. Kaptan geri gitmeyi reddediyor, bir an önce buralara çıkabilmek için o kadar motor çalıştırdık, gider miyiz hiç geriJ<br /><br /><strong>7 Haziran</strong>:<br />Pozisyon: 36.01.370N, 59.09.359W<br />Rüzgar yok, bütün gün sürüklendik durduk. Motor çalıştırmama konusunda prensipliyizJ Mazotumuzu Azor’a yaklaşınca kullanmak istiyoruz, çünkü Azorlar çevresi sürekli yüksek basınç alanı ve rüzgarsız pek çok gün olabiliyor. Biz de bugünü tatilmiş gibi değerlendiriyoruz. Radar işini hallediyoruz, nasıl kullanılacağını da iyice öğrendik kullanma klavuzundan. Artık alarmını kurup uyuyabiliriz bileJ Bu arada iki-üç güne bir ekmek yapıyoruz. Bir de olmazsa olmaz, kaptanın Amerika’da denediği ve beğendiği süttozundan yoğurt imalatı var, bize meşguliyet. Süttozunu suyla karıştırıyoruz, bir süre dolapta bekletiyoruz çözünmesi için, hemen pişirince güzel olmuyor. Sonra bir taşım kaynatıp, ılıklaşmasını bekliyoruz. Mayalayıp dökülmeyecek bir köşeye(teknede en büyük sorun) koyuyoruz. Biz genellikle tencereyi bir leğenin içine koyup, etrafını kıyafetlerle sarıp sarmalayıp hareketsiz kalmasını sağlıyoruz.<br /><br /><strong>8 Haziran:<br />Pozisyon</strong>: 35.39.065N, 58.45.662W<br />Sabah rüzgarsız başladık. Bugün açma yaptık. ‘Ne yesek’ sorunu her gün gündemde. Seçenekler sınırlı, yaratıcı olmaya çalışıyoruz. Derin dondurucu olmadığı için buzdolabı etleri ancak birkaç gün idare ediyor. Taze sebze meyve fazla dayanmıyor. En iyi dayanan havuç, lahana, patates, soğan. Genelde en popüler yemeğimiz makarna yanına havuç veya lahana salatası. Ayrıca kuru bakliyatlar da stoklarımız arasında, kuru fasulye, nohut, mercimek çorbası, mercimekli köfte bile yapmışlığımız var:) Türkiye’den getirdiğim birkaç kilo bulgur ve Amerika’dan stokladığımız 2 çuval pirinç acil durumlarda kurtarıcı.<br />Bugün bir kuş geldi tekneye, hasta galiba, kışkışlıyoruz gitmiyor. Ya kuş gribi filansa diye birazcık çekiniyoruz. O da inadına içeri giriyor, mutfakta tencerenin kapağına tünüyor. Kışkışlıyoruz, geliyor kaptanın kafasına konuyor. Hayatında hiç insanoğlu ile tanışmamış herhalde, korku nedir bilmiyor hayvan. Havuzluğun içine bir çorabı yuva gibi yuvarlıyoruz, içine kıvrılıyor, inanılmaz. Verdiğimiz kırıntıları yemedi, sürekli uyukluyor, gerçekten hasta.<br />Öğleden sonra çıkan rüzgarla yelken basıyoruz. Hep böyle esse keşke. Hayvansever kaptan kuşa kartondan bir yuva yapıyor, kuşun gidişatı pek iyi görünmüyor.<br /><br /><strong>9 Haziran</strong>:<br />Pozisyon: 35.37.545N, 57.17.976W<br />Sabah bir baktık, kuş kutusunun içinde hareketsiz yatıyor:(( Hava iyice bozdu, biraz gitmeye çalıştık ama olmuyor, saatlerce heave-to yaptık.<br /><br /><strong>10 Haziran<br /></strong>Pozisyon: 35.59.832N, 57.09.843W<br /><br />Sabaha doğru 0415 gibi heave-to’dan çıkıp yola koyuluyoruz. Akşama kadar bütün gün güzel yol yapıyoruz. Akşamüstü Herb birbiri ardına gelen soğuk cephelerden ve bizim rotamız üstünde ve çok yakınımızda çıkmak üzere olan 45 knot esecek fırtınadan bahsedince biraz gözümüz korkuyor. Gitsek mi dursak mı kararsızız. Gitmektense durup gardimizi alip gelecek yumrugu bertaraf etme amaciyla heave-to yapip bekliyoruz. Aslinda firtinanin baslangic noktasinda olup neler olacagini izlemek de baska bir tecrube(kaptanin fikri). En iyisi uzerimizden gecip gitmesiydi, onunla beraber yolculuk edersek gunlerce icinden kurtulamayacaktik. Bu arada Azor’a doğru yola çıktıktan sonra okuduğumuz Chapman’ın kitabı ve diğer kitaplardan hava durumu hakkında epey bilgi edindik, bulutlardan nem kapmayı, sabah güzel doğan güneşten şüphelenmeyi, hava haritalarındaki izobarlar, kırmızı oklarla mavi yuvarlaklar ne demekmiş iyice öğrendik. Bir de weather chart olsa kesin biz bu işi kıvıracağız:) Yani yorumlamayı öğrendik de chart yok yorumlayacak!s-y-umitimhttp://www.blogger.com/profile/18379714080654877613noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-4481107421613211859.post-73526554172052469322009-10-17T08:14:00.017+03:002009-10-20T10:09:00.526+03:0023-31 Mayıs Bermuda günleri<a href="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/StllAtdMd1I/AAAAAAAAAFg/CL1eo9O9uR0/s1600-h/DSC03815.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5393453091629332306" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/StllAtdMd1I/AAAAAAAAAFg/CL1eo9O9uR0/s320/DSC03815.JPG" border="0" /></a><br /><br />Herkes bu giyotinlerde resim çektiriyor:)<br /><br /><a href="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/StlklSSlvEI/AAAAAAAAAFY/rITUv4kUiec/s1600-h/main+mast+may+26+046.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5393452620480625730" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/StlklSSlvEI/AAAAAAAAAFY/rITUv4kUiec/s320/main+mast+may+26+046.JPG" border="0" /></a><br />Tepeden genel görünüş<br /><br /><a href="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/StlkIAII5VI/AAAAAAAAAFQ/MguY0-GyphM/s1600-h/main+mast+may+26+036.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5393452117388748114" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/StlkIAII5VI/AAAAAAAAAFQ/MguY0-GyphM/s320/main+mast+may+26+036.JPG" border="0" /></a><br />Demir yerimiz, arkada geçidin ağzı görülüyor<br /><br /><br /><a href="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/StljOrn5iyI/AAAAAAAAAFI/PHCZ1SUeYaA/s1600-h/DSC03763.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5393451132632271650" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/StljOrn5iyI/AAAAAAAAAFI/PHCZ1SUeYaA/s320/DSC03763.JPG" border="0" /></a><br />Kaptan direkte<br /><br /><a href="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/Stldb7tBH7I/AAAAAAAAAFA/GxqI0osWrdA/s1600-h/DSC03766.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5393444763217239986" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/Stldb7tBH7I/AAAAAAAAAFA/GxqI0osWrdA/s320/DSC03766.JPG" border="0" /></a><br />St.Georges Limanı, önde antik bir gemi, arkada Bermuda'ya düzenli turist getiren kocaman gemilerden biri<br /><br /><a href="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/Stlcuoz2aqI/AAAAAAAAAE4/dlxegtCcQ60/s1600-h/DSC03765.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5393443985051511458" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/Stlcuoz2aqI/AAAAAAAAAE4/dlxegtCcQ60/s320/DSC03765.JPG" border="0" /></a><br />Şişme yelkenliyle limana gidebildik<br /><br /><br /><br />İngiltere'nin denizaşırı topraklarından olan Bermuda 1503'te Kaptan Bermudez tarafından keşfedilmiş, onun adını taşıyor. 1609'da İngiliz koloniciler 9 gemiyle gelip adaya yerleşmiş, hatta filonun başındaki amiralin gemisi (Sea Venture) adaya yanaşırlarken fırtınada meşhur resiflere çarparak parçalanmış ama can kaybı olmadan kurtulmuşlar. İngilizler böylece adaya yerleşip üzerinde hak iddia etmişler. Sonraki yıllarda başka yerleşimciler ve köleler de getirilmiş. Para birimi Bermuda doları, ama 1 Amerikan doları= 1 Bermuda doları olarak kabul ediliyor alışverişlerde.<br /><br />İlk gün bir kaç saat uyuduktan sonra Kaptan limanda tanıştığı birilerinin dingisiyle kıyıya gidiyor, biraz yiyecek alıp geliyor, günler sonra taze kızarmış balık, içecekler, birkaç meyve bizi kendimize getiriyor.<br /><br />Bulunduğumuz yerde bedava wi-fi bağlantısı olduğunu farkedip hemen internete giriyoruz, herkese sağ salim geldiğimize dair mailler yolluyoruz. Fırtınada kaybettiğimiz dinginin yerine Amerika'daki bir arkadasımizdan dingi alıp DHL'le yollamasını rica ediyor kaptan. Cunku burası stokların kısıtlı oldugu ve coook pahalı oldugu bir yer, bulup bulamayacagımızı da bilemiyoruz. Arkadasimiz jest olarak kendi kullanmadıgı dingisini bize yollamayı öneriyor, bizim için çok güzel çözüm. Ama belli bir adresimiz yok, biraz fikir yürütme ve birkaç telefon görüşmesiyle DHL'in Bermuda'daki terminaline yollayabileceğine karar veriyoruz. Bu telefonların demirde olduğumuz yerden skype üzerinde yapıldığını da belirteyim, pek iyi olmayan bağlantıda kesilip duran görüşme, 'sesim gelüüür müüü'nun ingilizce versiyonu ile, bağırışmalarla sonunda anlaşabiliyoruz.<br /><br />Şimdi geldik nasıl karaya çıkacagız sorunsalına...<br /><br />Alışveriş yapmamız lazım, az olan taze yiyecek stoklarımız çoktan tükendi. Bedava internetimiz de bitti, 1 günlük hoşgeldin jestiymiş. Karaya çıkıp internete bağlanacağımız bir yer bulmamız gerek. Aynı tanıdık denizciler sağolsun bizi de alıyorlar geçerken, ama başkasının ipiyle kuyuya inilmez, hemen dönmek istiyorlar, biz de marketten sadece bir kaç şey alabiliyoruz, internet bağlantısı bulamıyoruz, kös kös geri dönüyoruz adamları bekletmemek için. Ertesi güne başka bir çözüm bulmalı...<br /><br />Bizim kaptanın 4 saatlik yelken tecrübesinin 2 saatini edindigi şişme bir yelkenlisi var(SeaEagle14). Onu şişirdik, biraz yelken biraz kürek, derken rihtimda motor gucuyle bastan kara yapmis calisir vaziyette bekleyen feribotun arkasindan gecerken dumen suyunda kalip suruklenmeye basladik, yanimizdan gecen bir dingi imdadimiza yetisti, bizi halatla limana cektiler, dingilerin oldugu rıhtıma bağlanabildik. Biraz alışveriş yapmaya niyetleniyoruz ama acaip pahalı bir yer burası. Üretim yok denecek kadar az, herşey dışardan geliyor, bu da inanılmaz fiyatlar demek. Örnek verecek olursak 6'lı yumurta 5.84 dolar, bir adet karpuz 16 dolar, 6 elma 6 dolar, vb. Zaten adamlar esprisini bile yapmışlar. Hediyelik kupa satılıyor ama yarım kupa, üzerinde de 'Bermuda o kadar pahalıydı ki kupanın ancak yarısını alabildim' yazıyor, Gerçekten de öyle. Neden Amerika'dan daha fazla yiyecek kuru gıda stoğu yapmadık diye kendimize kızıyoruz ama pahalı da olsa un, makarna, biraz daha konserve almamız lazım.<br /><br />Alışverişin büyük bölümünü dingi geldikten sonra yapmaya karar veriyoruz. Bu arada günler geçiyor, aksi gibi Amerika'da pazartesi de tatilmiş, bizim dingi ancak cumaya elimize geçecek gibi. Kasırga sezonu 1 Haziran'da başlıyor, sanki o tarihte hemen kasırgalar kopacakmış gibi endişeleniyoruz. Ama beklemek zorundayız. Bu günleri ıslak çamaşırları kurutarak, çamaşır yıkayarak, ufak tefek tamirat işleriyle geçiriyoruz. Herşeyi kurusun diye teknenin üzerine astık, gelen geçenler bakıyor, pek alışık değiller herhalde böyle bir görüntüye:)<br /><br />Bu arada kaçan ana yelken mandarını kurtarmak için direğin tepesine çıkmak zorunda kalıyorum. Demirdeyken hiç kolay değil, tekne hafifçe sağa sola yattıkça düşeceğim hissine kapılıyorum, ama tepeden güzel fotoğraflar çekebildim, bir de donanımın tepedeki kısımlarında, çatlak, tehlikeli görünen birşey olup olmadığına baktım. Benim gozlemlerimi ve yukarda cektigim fotograflari begenmeyen kaptan donanımı bir de kendi gözüyle görmek istedi, yaptığı düzenekle(düzenekçibaşı)benden sonra direğe tırmandı.<br /><br />Bermuda'da kayalık ve fazla yükseltisi olmayan bir yer, hic bir su kaynagi yok, bu yüzden evlerin çatılarını yağmur suyunu toplayacak şekilde dizayn etmişler, her ev kendi kulanacağı suyu biriktiriyormuş. Bir de tuzlu sudan icme suyu yapiyorlarmis. Bu çatılar ve yüksek olmayan rengarenk binalar şirin bir hava veriyor adaya. Bol bol turist geliyor.<br /><br />Biz de arada karaya çıkıp, ada turu atmak istiyoruz. Bu arada karada bir tanecik cafe buluyoruz, içinde 3 tane uyduruk bilgisayar, ama internet ücreti saati 15 dolar! Mecburen alıyoruz, hiçbir program çalışmasa da mail atabiliyoruz.<br /><br />Toplutaşım otobüsüyle ya da motorsiklet/araba kiralayarak tüm adayı dolaşmak mümkün, zaten çok uzun mesafeler değil, üstelik şoforler otobusleri korkunc bir hızla kullanıyorlar. Abartıyorum sanmayın, 'Bermuda'da bir otobus turundan sağ çıktım' yazan hatıra tişörtler satıyorlar! Günlük bilet alırsan aynı gün içinde otobüs ve feribota sınırsız inip binebiliyorsun, fiyat 12 dolar. St.Georges ve başkent Hamilton arasında feribot işliyor, otobüsle gidip feribotla dönmek mümkün. Yollar daracık, trafik soldan, duvarlar, agaclar ve kargacık burgacık geçitlerle ilerliyor.Ama son derece temiz ve duzenli bir yer. Kısa zamanda çok yer görüyoruz. Hamilton başkent ama orası da çok büyük değil, DHL ofisini bulup görüşüyoruz, bize yardımcı olabilecekler. Denizcilik malzemeleri satan bir mağazadan da biraz yedek halat, malzeme vs alıyoruz.<br /><br />Cuma günü dinginin olduğu paket adaya ulaşıyor, taksiyle gidip aliyoruz. Planlamada kucuk bir hata yapmisiz, DHL ofisinden teslim aldigimiz icin DHL bizim adimiza gumruk vergisini vs odemis, oysa biz transit oldugumuz icin vergi odememeliydik, gumrukten teslim almaliymisiz, bize 200 dolardan fazlaya maloldu.Yine de oradaki fiyatlara bakinca bunun en ucuz cozum oldugunu dusunduk. Limana kadar taksiyle tasidik koca paketi ama tekneye nasil goturecegiz..Kaptanin plani: Dingiyi sisirelim, sisme yelkenliyi arkasina baglayalim, kurekle cekelim. Plan guzel, ama uygulama gorundugu kadar kolay degil. Dingiyi sisirdik, kaybettigimizden 1 metre kadar buyuk ve daha genis, gozumuze fazla buyuk gorunse de yilmak yok. Suya indirip bagladik, kureklere asildik, kurekler emanet, dinginin ici de derin, diz cokerek birimiz sancak birimiz iskelede gitmeye calisiyoruz. Biraz ilerledik ama havada bir ruzgarli, kurekle cok efor sarfetmemize ragmen az yol gidebiliyoruz, dalga ve ruzgar karsidan gelip canimiza okuyor, suruklenmemeye calisiyoruz, gidip demirdeki teknelerden birine carpacagiz neredeyse. Binbir zorlukla ilerliyoruz, bazilari teknesinden bakiyor bunlar ne yapmaya calisiyor diye, ama nedense kimse yardim etmek icin kilini kipirdatmiyor, kaptan bildigi butun kufurleri saymakta tereddutsuz. Aceleyle parmagini bir yere carpan ve cani yanan kaptan 'Insallah batarsiniz hepinizzz' diye avazi ciktigi kadar beddualar ediyor, bunu duyanlar disari cikip bakiyor, sonra saklaniyorlar :)<br />Pilimiz bitmis bir sekilde tekneye ulasiyoruz, oh be, dunya varmis.<br /><br />Dingiyi alinca Bermuda'da daha fazla zaman kaybetmek istemiyoruz. Hava durumu raporlari guzel, son alisverisleri yapip 1 haziran da demir alalim diyoruz. Market, mazot, su derken hazirliklar tamam. Cumartesi gunu yakinimizda bir pearson 28 tekne ve tek basina okyanus gecen Fernando ile tanisiyoruz. Teknesinin adi Pajaro, o da Amerikadan geliyor, Azor'dan sonra Madeira'ya gidecek. Mazot ve su alisverisini beraber yapip ona yardim ediyoruz. O da bize kendisinin Herb Hilgenberg diye herkesten adini duydugumuz bir adami dinleyerek geldigini ve yolda hava raporu icin iyi oldugunu soyluyor. Biz de deneyecegiz bakalim. Bu Herb enteresan bir karakter, ilerki gunlerde yol boyunca bize eslik ediyor. Haftanin her gunu belli saatte gonullu olarak Amerika-Azor arasi kuzey Atlantik'teki teknelerle baglanti kuruyor, onlara hava durumu bilgisi veriyor, tekneler de onun onerisi dogrultusunda rota tutuyorlar. Yayin SSB radyodan, bizde sadece SSB alicisi var ama dinlemek de yetiyor, cunku ayni sezonda ayni rotada pek cok tekne var ve illa ki yakinlarda birileri oluyor, onlara verilen hava raporundan yararlanilabiliyor. Bu radyoyu dinlemek icin uzunca bir kablodan anten yapacagiz en kisa zamanda.<br />Fernando da Pazar yola cikacakmis. Belki beraber gideriz diyoruz, gumrukten cikisimizi alip son rotuslari da yapiyoruz. Onumuzde 2000 millik yeni bir etap ve asil uzun gecis var.s-y-umitimhttp://www.blogger.com/profile/18379714080654877613noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4481107421613211859.post-28946491145544962152009-10-16T19:53:00.027+03:002009-10-17T08:08:40.437+03:0016 -23 Mayis Ya biz yanlis yerdeyiz, ya da hava!<a href="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/StlQ9D1YGYI/AAAAAAAAAEw/6AWZKXajAxQ/s1600-h/agustos17-2008+014.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5393431038684305794" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/StlQ9D1YGYI/AAAAAAAAAEw/6AWZKXajAxQ/s320/agustos17-2008+014.JPG" border="0" /></a><br />Bermuda St.Georges Harbour'a girmeden önce geçilen Town Cut geçidi<br />Tarih aslında 23 Mayıs, makina ayarlanmadığı için yanlış tarih gösteriyor.<br /><br /><strong></strong><br /><br /><br /><strong>16 Mayis</strong>:<br /><strong>Pozisyon</strong>: 30.05.402N, 74.56.700W<br /><br />Dun gece 21.00 civari ruzgarin cikmasiyla yeniden yelken actik. Ama sefamiz cok gecmeden cefaya donustu, ne cabuk firtinaya ceviriyor bu ruzgar ! Sabaha karsi ilk heave-to denememizi yaparak parkettik. Bizim ana yelkende sadece iki tane camadan yeri var, böyle durumlarda ana yelkenin biraz daha küçük olması işimize gelirdi, ama yine de sorunsuz yapabildik. Böyle havalarda kesinlikle uygulanması gereken bir yöntem. Bizim kaptan bitrçok makalelerde başkalarının deneyimlerini okuyarak, yola çıkmadan bu manevrayı teorik olarak iyice öğrenmişti. Yani heave-to'nun rahatlığı kelimelerle anlatılamaz, fırtınada birdenbire limana girmiş gibi oluyorsunneredeyse. Tabii biraz çof çoff sesleri oluyor, tekne rüzgara ve dalgalara omuz veriyor, inatla o pozisyonda kalıyor. Bu şekilde hafifçe sürüklenerek dinlenip, fırtınanın geçmesini bekliyorsun. Böyle sık sık durunca da yolun yarisina bile gelemedik. Barometre caktirmadan hizla dusmus yine. Gece boyunca dalgalar ustumuzden gelip gecti. Saat 0900 a dogru hava biraz musaade ediyor, on yelkeni minicik acip yola devam ediyoruz. Minicik yelkene ragmen hizimiz 4-5 knot arasi. Aksama kadar guzel yol yapiyoruz. Kaptan bir ara barometrede ibrenin 'guzel hava' isaretli yerden 2.5 cm daha asagida durdugunu gormus, 'Allah allah!' diyip sandvicini yemeye devam etmis, ayni dususu simdi gorse farkli tepki verirdi herhalde! :)<br /><br /><strong>17 Mayis</strong>:<br /><strong>Pozisyon:</strong> 30.58.164N, 73.35.180W<br /><br />Dun gece 0200 gibi yeniden heave-to yaptik, hava abarttikca abartti. Bizim ruzgar olcerimiz olmadigi icin, firtinanin siddetini kitaplardaki resimlere ve tariflere gore ve 35 knottan fazla ruzgarda otomatik olarak stop eden ruzgar jeneratorune gore tahmin ediyoruz. Gece boyunca dusen barometre yeniden yukselmeye basladi, buna seviniyoruz, sanki hava iyilesecekmis gibi! (sonradan bunun cephe gecisine isaret oldugunu ogrendik:)) Oglene dogru ruzgar biraz azalir gibi oldu, yelkeni acmaya karar verdik. Ama bu sirada gene olanlar olduuu..Ana yelkeni acabilmek icin ruzgara kafa vermemiz gerekiyordu, motoru calistirdik, ve lanetli preventer halati yan taraftan bize gorunmeden sarkarak kendini pervanenin kollarina ativeriyor ve bir anda sessizlik!<br /><br />Coook sansliyiz ki bir yerleri kirip bize daha buyuk zarar vermedi. Aksamustu hava iyice kalinca bizim kaptan bir kez daha koca balik! riskini goze alip, ipi pervaneden kurtarma operasyonuna giristi. Ama bu sahneyi detaylandirmam lazim:<br /><br />Bizim zor zamanlarda cok yaratici olan kaptan, acil durum kurtarma operasyonu icin bir duzenek hazirladi. Bir ucu kaptanin beline bagli olan kurtarma halati davitteki makaraya cikiyor, asagida kupestedeki bir makaradan gecip yatay olarak havuzluktaki buyuk vinclerden birine gidiyor. Acil durum(koca balik ya da ocu!) olursa kaptani vincle yukari cekebilecegim.<br /><br />Kaptan teknedeki en keskin bicagi alip merdivenden yavasca suya girmeden, asagilarda gorunen birsey var mi diye bakiyor. Simdilik guvenli gibi. Yavasca kendini okyanusa birakiyor. Duzenegi test edelim diyor, kendisini yukari cekme talimatini veriyor. Ama tabii ben herseyi carsafa dolayarak, bir turlu vinci calistirmayi basaramiyorum, halat ustuste biniyor. Gecen saniyeler kaptani strese sokuyor ve 'Cabuk su <a href="mailto:%$&@#@#$#@##$">%$&@#@#$#@##$'nun</a> halatini ceeeeek!' diye bagiriyor.<br /><br />Bu sozlerle ben daha bir yeteneksiz hale geliyorum ve kendisi teknenin kicindan tirmaniyor. Sonuc: Duzenek iptal. Kaptan asagida basi belaya girerse kendi imkanlariyla kurtulacak(yani gecen gun brendisini bosa harcadigi icin kufrettigi Neptun'e emanet). Neyse ki dalis kazasiz belasiz atlatiliyor, ip pervaneden kurtariliyor. Sonrasinda bu ipin laneti konusunda bol geyik yapiyoruz. Bu halati bir arkadasi kasa yapmayi ogrensin diye kaptana vermis, rahmetli babasindan kalmaymis. Rahmetlinin bu ise taraftar olmadigina, bu yuzden ikide bir basimiza bela oldugu fikrini yuruttuk :)<br /><br />Gece yeniden ruzgar cikti, biraz yol gidebildik.<br /><br /><br /><br /><strong>18 Mayis</strong>:<br /><strong>Pozisyon</strong>: 31.08.649N, 73.17.206W<br /><br />Bu sabah ilk defa bir yunus surusu gorduk, insana moral veriyorlar:) Oglen ana yelkeni de actik, guzel guzel gitmeye basladik, derken aksamustu hava yine bindirdi. Geceleyin heave-to yaptik, ama katlanilabilir gibi degil. Kaptanin bile sabri bitti. Kapinin 3 tahtasindan 2sini kapattik, birini gozetlemek icin biraktik, kostebek gibi kafamizi cikarip bakiyoruz, iceri giriyoruz tekrar. Kuru bir kiyafet kalmadi ustumuzde, tam birsey giyip yukari cikiyorsun, fosss diye gelen bir dalgadan kacamayarak sirilsiklam oluyorsun. Bir de biz nasil olsa yaz diye almisiz tisortleri filan, kalin kiyafetler hep biryerlerde tikistirili ve oralardan bulup cikarmak zor. Dedigim gibi, hicbirsey zaten kuru kalamiyor, minderler vs, hersey islak, hava hic musaade etmiyor. Dis fircalamak, dus almak gibi insani ihtiyaclari ertelemis durumdayiz, hani yapabilsek tuvalete de gitmeyecegiz, o derece. Cunku tuvalete erismek, akrobasi gerektiriyor, teknenin icinde, tutunarak, bir yerlerden maymun gibi gecerek, dar alanda kisa paslasmalar seklinde. Bir de 45 derece yalpalayan teknede hedefi tutturmak!<br />Her adimi dikkatli atiyoruz, surekli tutunuyoruz, buna ragmen her yerimiz morluklar icinde, surekli bir carpma durumu var, adimini atiyorsun, aa bir bakiyorsun merdiven adimi attigin yerde degil, kuttt! Yemek isini basit seylerle gecistiriyoruz, ama firsat buldukca ekmek yapiyoruz. Oyle hamur yogurma luksumuz yok, unu maya ve suyla soyle bir karistirip tepside sismeye birakiyoruz. Kabarinca firinda pisiriyoruz.<br /><br />Ikimiz de salonda karsilikli yataklarda yatiyoruz. Seslerden uyumaya imkan yok, ama gece bir ara hafifce dalmisim, birden uykumun arasinda uzerime bir kova su bosalmasiyla 'Eyvaaah iste oldu ! Batiyoruz!' diye yataktan bir kalkisim vardi, kaptan halime cok acidi. Megerse kicimizda kirilma cesareti gosteren bir dalga butun hismiyla acik olan araliktan dogruca benim yattigim iskele tarafina gelmis! Gecenin karanliginda uyku sirasinda, gumburtuyle uzerine bir damla da su gelse insan herhalde battigini zanneder:)<br /><br /><br /><br /><strong>19 Mayis</strong>:<br /><strong>Pozisyon:</strong> 32.07.243N, 70.48.452W<br /><br />Firtina tum siddetiyle devam ediyor. Yine minicik on yelken, guzel yol yaptik.<br /><br /><br /><br /><strong>20 Mayis</strong>:<br /><strong>Pozisyon</strong>: 32.05.454N, 69.18.701W<br /><br />Sabahtan ogleye kadar acaip bir sis vardi, goz gozu gormuyordu. Ana yelkeni actik ama hava fazla musaade etmedi. Dalgalar kicimizdan geliyor ve otopilot zorlaniyor, hava da gittikce kuvvetleniyor, ana yelkene camadan vurup, genovayi da kuculturyoruz. Biz boyle tedbirli giderken, birden iskele bas omuzlukta dalgalarin arasinda batip cikan bir yelken diregi goruyoruz. Hay Allah, bu da nereden(ve ne zaman!) cikti. Hemen kosup VHF'i aciyoruz, gunler sonra ilk kez bir insanoglunun yakinindan gecmek bizi sevindiriyor. Fransiz teknesi, Maryland'a dogru gidiyor. Telsizden konusutugumuzda onun da bizi gormemis oldugunu anlayarak, kendi lisanimizda yaptigimiz gaflete kufrettik. Ama bizi asil sasirtan, biz camadanla giderken, adamin tum yelkenler acik orsa seyri yapmasi oldu.<br /><br />Aksamustu yelkeni tamamen indirdik. Balancinanin (bumbayi tutan diregin tepesine bagli ip)ic ormesi kopmus, sadece disindaki kabuk tutuyordu. Her an onun da kopabilecegi endisesiyle, bostaki balon mandarini balancina olarak kullanalim dedik. Ama mandar tam o sirada elimizden kacti gitti bir anda! Tepeye dogru ne kadar donanim, ip halat varsa hepsine dolanarak direge guzelce sarildi:(<br /><br />Balancina kopup da sorun yaratmasin diye gevsettik, bumbayi indirerek sancak guverteye yatirdik.<br /><br />Gece cok huzursuz, heryerde patlayan simsekler, yine heave-to yaptik.<br /><br /><br /><br /><strong>21 Mayis: </strong><br /><strong>Pozisyon</strong>: 32.36.780N, 67.42.923W<br /><br />Yagmur devam ediyor. Hersey islak. Az yolumuz kaldi, bu sefer de ben ,malzemecibasi olarak nasil limana yanasacagimizdan endiselenmeye basladim. Imray'in Bermuda chartini ezberledim, ama oyle uyarilar yazmislar ki insan geriliyor. Adanin limanina girmek icin Town Cut denilen bir gecitten gecmek gerekiyor. Yok efendim, asla gece girilmemeliymis, daha once yuzlerce kez bu giristen gectigi halde kendine fazla guvenen bilmemne gemisi gece ordan giris yapmaya kalkinca resiflere carparak batmis, resiflerden uzak gecilmeliymis(batan gemilere ornek: <a href="http://www.bermuda-attractions.com/bermuda_000045.htm">http://www.bermuda-attractions.com/bermuda_000045.htm</a> ) Eee beni aldi bir tasa, sanki gidip birden kayaliklara carpacakmisiz gibi geriliyorum. Kaptana haritayi incelemesini soyluyorum ama ona gore cok kolay bir is, eliyle koymus gibi gececekmis. Ben de kendime kiziyorum, niye daha once rotamiz belli oldugu halde Bermuda ile ilgili bilgi toplamayi ve resimlere filan bakmayi dusunmemisim hic!<br /><br />Gece simseklerle, yildirimlarla geldi. Butun elektronikleri kapattik, insanin gozlerini kor eden yakinlikta cakip, etrafi gun isigi gibi aydinlatan simseklerin ve dusen yildirimlarin arasinda diken ustunde sabahladik. Etraftaki tek diregin biz olmasi, kaptani uykusuz birakti. Surekli saganaklar geldi gecti.<br /><br /><br /><strong>22 Mayis: </strong><br /><strong>Pozisyon:</strong> 32.21.712N, 65.30.566W<br /><br />Adaya iyice yaklastik, mutluyuz, gururluyuz:)<br /><br />Ama Imray'in uyarisina gore kuzeyden degil guneyden yaklasmaliymisiz. Kara gorundu, cok guzel bir his. Bir yandan hava hala sert. Olsun, gorunce sanki cok yakinmis gibi oldu. Gun icinde adaya dorgu yaklasip, guney kosesinden kuzey doguya dogru adayi gececegiz. Resiflerin korkusundan 5 mil acigindan geciyoruz. Aksam artik telefonlarimiz cekmeye basladi. Yakinlarimiza mesaj yolladik, onlar da hayatta oldugumuz icin coook sevindiler:)<br /><br />Limana gece varmamak icin cok acele etmiyoruz, sabaha biraktik, bu arada gunler sonra ilk kez dus alabildik. Eeee limana varacagiz ya, ayip olmasin:)<br /><br />Ruzgar da aksine guzel esiyor, gitmek istesen olmaz boyle hava, Murphy gene is basinda. Yavas gitmek icin, yelkene camadan vuruyoruz. Gece sakin ve keyifli. Sabah girise yaklasinca Bermuda Radio'yu VHF'ten arayip 'Biz geliyoruz' dememiz lazimmis, bu bile bayagi bir is gibi gorunuyor insana, herkes bizi bekliyor:)<br /><br /><br /><br /><strong>23 Mayis:</strong><br /><strong>Pozisyon:</strong>32.10.970N, 64.52.170W<br /><br />Yola devam ediyoruz, hedefimiz adanin guneyinden kuzey dogusuna dogru gidip, gecitten gecip St.Georges Limani'na girmek.<br /><br />Ruzgar yavasladi, nasil olsa yaklastik diye motoru da aciyoruz, adaya paralel gidiyoruz. Bermuda Radio'yu aradik, biraz erken davranmisiz, gorevli bize hosgeldiniz diyip, oyle sicak ve profesyonel davrandi ki varinca bize karsilama toreni yapacaklar sandik:) Gecide yaklastigimiz zaman tekrar aramamizi soyledi. Motor yelken gitmemize ragmen ogle uzeri ancak yaklasabiliyoruz gecide. Samandiralar arasindan gecmemiz gerek. Bermuda Radio'yu tekrar ariyoruz. Megerse ayni gecitten kocaman cruise gemileri de geciyormus, ancak onlarin sigabilecegi kadar da kisitli bir yer, tehlikeli bir durum olmasin diye radio araniyor, eger giren veya cikan bir gemi varsa onlar seni bekletiyor. Samandiralardan gectik ama bir yerde kafa karisti, bir baktik fazla kenara yaklasmisiz, odumuz koptu tabii, hemen kirdik dumeni, dogru yere ilerledik. Gecitten gecerken disari cikan yelkenlilerle karsilasiyoruz, bunlar ARC Rallisine katilanlar olmali, hava musaade edince hepsi birden demir almislar Azor'a dogru. Icimizde 'gec mi kaliyoruz' endisesi, genisce demir yerine dogru ilerliyoruz. Saga sola bakinarak, haritanin da yardimiyla yanasmamiz gereken rihtimi buluyoruz. Ama minicik rihtim, 3 tekne baglamislar, girecek yer yok, bagli teknelerden birine aborda oluyoruz. Saat 12.30 gibi 14 gun sonra ayagimiz karaya basacak:) Ama hic hos bir duygu sanmayin! Diger tekneden gecerek karaya adim atmamla birlikte yer sanki ayaklarimin altindan kaymaya basliyor. Oy anam! Tipki bir buyuk bitirmis gibi bir his(hic bitirmedim ama herhalde boyledir) Denizde olmaktan da beter, kara tuttu! Islemleri yaptiriyoruz, ama kalemi tutamiyorum, nasil bri bulanti ve bayginlik hissi! Kaptana benim yerime de belgeleri doldurmasini soyluyorum ama onun hali de en az benimki kadar kotu. daha önce okumuştuk, ama yaşayınca anlıyor insan. 'Sea leg' denen bu durum uzun süre denizde kaldıktan sonra ilk kez karaya çıkışta oluyormuş, sonraki seferlerde böyle birşey yaşamadık. Uzun süre zor da olsa sallanan bir zeminde hareket etmeye adapte olan beyin, hareket etmeyen ortamı hemencecik algılayamıyor, bir kaç gün sürüyor. Ön takım ayarları bozuk araba gibi, beynin bir yeri hedefliyor ama ayakların seni dinlemiyor ve başka yere doğru çekiyor. Bu yüzden sonraki günlerden birinde Bermuda'da gezerken, göz göre göre kaldırımdaki bir direğe küüütt diye tosladım:)<br /><br />Neyse ki gümrükteki islemler kisa suruyor, gorevli kizcagiz merak edip haritada Turkiye'nin yerini bulmaya calisiyor, ama uzunca bir denemeden sonra ancak Yunanistan'in yaninda diyince bulabiliyor. Bu arada 3 tane denizci cikis yapiyorlardi, onlar da Azor'a gidiyorlarmis. Hava durumu raporuna bakiyorlardi, belki birseyler ogrenirim diye sordum, adamlar 'hava guzel olacak, bak soguk cephe uzaklasiyor' filan diyerek haritada bazi isaretleri gosterdiler ama yine birsey ifade etmedi tabii bana:) Bu derse mutlaka calismam gerek.<br /><br />Islemler biter bitmez hemen yakindaki demir yerine gidip demir attik (Pozisyon: 32.22.725N, 64.40.372W). En buyuk sorunumuz bizi demir yerinden kiyiya getirip goturecek bir dinginin olmayisi, yine de bunu gecici olarak yoksayip guzel bir uyku cektik.s-y-umitimhttp://www.blogger.com/profile/18379714080654877613noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-4481107421613211859.post-62085074256333375352009-10-16T14:42:00.015+03:002009-10-17T08:04:07.334+03:0012-15 Mayis Firtinaaa!<a href="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/StlPqrIRYAI/AAAAAAAAAEo/cwHziV5S9CM/s1600-h/DSC03700.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5393429623303397378" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/StlPqrIRYAI/AAAAAAAAAEo/cwHziV5S9CM/s320/DSC03700.JPG" border="0" /></a><br />Yine bir fırtına, kaptan artık bıktı!<br /><br /><a href="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/StlPQLdi3RI/AAAAAAAAAEg/qmPLgDQcVXA/s1600-h/DSC03679.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5393429168126090514" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/StlPQLdi3RI/AAAAAAAAAEg/qmPLgDQcVXA/s320/DSC03679.JPG" border="0" /></a><br />Arada sakin bir gün, yelken tamiri<br /><br /><br /><br /><strong>12 Mayıs</strong><br /><strong>Pozisyon:</strong> 29.33.650 N, 76.54.521 W<br /><br />Bütün gece fırtınada bir o yana bir bu yana sallandıktan sonra sabah gün ağarınca baktık ki kaptanın hayatını kurtaran dingimiz maalesef uçup gitmiş:(<br />Dun aksamustu firtina siddetlenmekteyken, bimininin ustundeki plastik ortuden cikan pat pat seslerden rahatsiz oldugumuz icin, ipleri sokmekle ugrasmayip, birkac bicak darbesiyle ortuyu serbest birakarak, ruzgarin alip goturmesine seyirci kaldik. Bu bile psikolojimizi aciklamaya yeter saniyorum.<br />Fırtına artarak devam etti. Tüm yelkenleri indirmiş olmamıza rağmen, 2 knota yakın bir hızla doğuya doğru sürükleniyoruz. Barometre yükselmeye başladı. Gece buyukce bir kus gelmis, biminiye konarak outboardun ustune filan bir guzel pisledi, yakinlarda piyango bayii de yok ki bilet alsak:) Iyi sans desek, havaya bakinca hic de sansli gorunmuyoruz. Biraz dinlendikten sonra ucup gitti.<br /><br /><br /><br /><strong>13 Mayıs:</strong><br /><br /><strong>Pozisyon</strong>: 29.38.487N, 75.57.381W<br />Fırtına devam ediyor, hiç mutlu değiliz. Dalgaların yüksekliği 8-15 metre arası. Teknenin icinde muazzam bir orkestra calip duruyor. Her yerden binbir cesit ses ruzgarin ugultusuna eslik ediyor. Kaptan ses dedektifligi yapip, surekli dolaplarin icinde yuvarlanan konserveleri, saga sola kacan objeleri sucustu yakaliyor. Dun aksam biraz makarna yemeyi basardim ama genellikle elma-kraker ikilisinden baska birsey koyamiyorum agzima. Bermuda'ya varana kadar biraz zayiflayacagim kesin, bu da zugurt tesellisi diyelim:) Kaptan deniz suyu icmenin iyi gelecegini soyluyor ama pek inanamiyorum.<br /><br /><br /><br /><strong>14 Mayıs</strong>:<br />Pozisyon: 29.46.455N, 75.34.500 W<br /><br />Fırtınaya ve sürüklenmeye devam. Biz mi yanlis yerdeyiz, hava mi yanlis yerde diye soruyor kaptan. Neptun'e agzina geleni sayiyor. Herhalde yola cikarken denize doktugumuz 1 kadeh brendiyi yetersiz buldu:) Zaten pek inanarak yapmamisti icki torenini, ne olur ne olmaz dimyata pirince giderken yukardakinin desteginden olmayalim diye, hani iki tarafi da idare edelim durumu:)<br /><br /><br /><br /><strong>15 Mayıs</strong>:<br /><strong>Pozisyon</strong>: 30.00.267N, 75.11.004W<br /><br />Nihayet bitti fırtına ama bu sefer de hiç rüzgar yok. Daha 570 mil yolumuz var, bir turlu ilerleyemiyor gibiyiz:( 4 saat kadar motor çalıştırdık. Baktık rüzgarın çıkacagı yok, motoru kapattık, beklemeye başladık. Fırtınaları atlattıktan sonra sakin bir gün çok iyi geldi. Aksamustu yelkeni tamir etmek aklımıza geldi, nedense hep geç akla gelir zaten, belki sonra fırsatımız olmaz, kaptan hamarat hamarat dikti yırtık yeri. İçimiz rahat.<br /><br /><br /><br /><br /><p>Not: Buraya foto ve videolari eklemeye calistik ama baglanti sorunu var, sonra tekrar deneyecegiz.<br /></p>s-y-umitimhttp://www.blogger.com/profile/18379714080654877613noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4481107421613211859.post-2254996010613386812009-10-07T09:01:00.003+03:002009-10-07T20:30:49.350+03:0011 Mayıs- Kaptan denize düştü!!!!<strong>10 Mayıs</strong><br />Pozisyon: 28.19.329 N, 79.48.148 W<br />İlk 2 gün pozisyon filan yazamamıştık ama her gün çektiğimiz videolarda pozisyonumuzu belirttiğimiz için, sonradan izleyince bulmak mümkün oldu.<br />Yolculuğun ikinci günü sakin geçiyor. Yavaş yavaş alışmaktayız. Tek sıkıntımız umduğumuz kadar hızlı ilerleyememek. İlk gün yaklaşık 60 mil yol katetmişiz. Sancak baş omuzluktan gelip 300 metre önümüzden geçerek kuzeye doğru devam eden gemi günün olayı oluyor. Telsizden temas kurma çabalarımız da boşa gidiyor. İnşallah karşılaşacağımız başka gemiler böyle sağır gibi davranmaz diyoruz ama… Bütün yelkenler açık yola devam ediyoruz. Öğleden sonra hava sertleşiyor. Ana yelkene camadan vurup genovayı da 2/3 sarıyoruz. Hala Gulf akıntısı ile mücadele ediyoruz, ama kuzeye sürüklenmeyi engelleyemiyoruz. Gece zifiri karanlık, Allah’tan fazla gemi trafiği yok, sanki koca okyanusta bir biz varız.<br /><br /><strong>11 Mayıs</strong><br />3. günümüzde sabah hava güzel, yelkenleri sonuna kadar açıyoruz. Bende deniz tutmasının etkisiyle havuzlukta ordan oraya sürünerek ve sürekli yatar pozisyonumu fazla değiştirmeden devam ediyorum. Zaman zaman içtiğim bulantı hapları uyku getirmekten başka bir işe yaramıyor. Bir yandan bir an önce yelkenle ilgili bir şeyler öğrenmeliyim ve kaptanın yükünü biraz olsun hafifletmeliyim hisleri var. Yola çıkarken annemin telefonda söylediği ‘Sakın denize düşmeyin haaa!’ lafı beni iyice paranoyak yapıyor, şom ağızlı demek istemiyorum ama bu kadın ne zaman böyle boş bir laf etse kısa zamanda gerçekleşir. En korktuğum şey birimizin denize düşmesi. Bunun için bulantımın el verdiği ölçüde bu konuda neler yapılmalı okuyup öğrenmeye çalışıyorum. Amatör Denizcilik el kitabındaki denize adam düştü manevralarını ezberledim neredeyse, ama lafta, aslında yelkenle nasıl durulur kısmını bir türlü kafamda oturtamıyorum. En çok aklımda kalanlar: varsa GPS’in MOB düğmesine basmak bir de düşen kişiyi gözden kaybetmemek.<br />Durum böyleyken, motorun nasıl çalıştırılacağını öğreniyorum kaptandan. Vanaları seyirde kapalı tuttuğumuz için önce aşağıya inip su vanasını açmak, sonra anahtarı ‘on’ yapmak gerekiyor. Havuzluktaki 2 düğmeden de ön ısıtma(20’ye kadar say) ardından start’a basınca çalıştığını öğrendim. Vitesler ise benim gibi araba sürme özürlü biri için bile yeterince basit: İleri, boş, geri. Üç gün için fena değil öğrendiklerim, genova sarmalı, kaptan açıp kapatırken görmüştüm, kolay. Ana yelken klasik(her işlem için direğe gitmek gerekiyor) olduğu için oldukça zor, onu öğrenmek için acele etmiyorum.<br /><br /><strong>Pozisyonumuz</strong> : 29.19.030N, 78.06.841W<br />Kaptan bütün işlere koşturuyor, ben ancak can yoldaşı oluyorum. Bu arada güvenlik önlemi olarak can yeleği giymesini, emniyet halatsız bir teknede gezinmemesini söylüyorum, ama kendim diyor, kendim duyuyorum. Kaptan ‘biz Türküz, bize bir şey olmaz yaaa’ mantığıyla, havanın sıcak oluşunu da bahane edip can yeleği takmıyor. Kadınları dinlemeyen erkeklerin başına neler geldiğine kısa bir süre sonra hep beraber şahit oluyoruz!<br />Öğleden sonra hava yeniden sertleşmeye başlıyor. Rüzgarı batı kuzey batıdan (iskele kıç omuzluktan) alıyoruz, yani iskele kontradayız. Teknenin kıçı sürekli güçlü rüzgar ve dalga yüzünden sağa sola savrulunca otopilot (dümen pilotu) zorlanıyor, garip gacırtılar çıkarıyor. Bizim kaptan o günkü tecrübesiyle tekneyi biraz daha doğuya, yani rüzgarın önüne çevirmeye karar veriyor, ama bumbanın açısını değiştirmeden Bu da istenmeyen kontrolsuz bir kavançaya sebep oluyor, ‘eyvah!’demesiyle bumba iskele tarafına geçmeye çalışırken tak diye kalıyor olduğu yerde. İstenmeyen kavança olmasını engellemek için daha önce bumbaya taktığımız preventer bumbayı engelleyince yelkenin alt kısmında minik bir yırtık oluşuyor, kaptan saçlarını yoluyor. Can havliyle kasaraya zıplayıp preventeri söküyor. Yelkende hasar tespiti yaparken olanlar oluyor! Direğin dibinde sancak tarafında tam eğilmiş yelkene bakarken, zaten rüzgara çok dar açıyla ilerlediğimiz için, otopilotun tekneyi hafifçe iskeleye kaçırmasıyla bumba tekrar sancağa doğru yükleniyor, kasara üstündeki kaptanı göğsünden ittirip denize fırlatıyor (Bu olay sırasında tekne zaten sancak tarafa yatıyor, kaptana tutunacak bir yer ve ayakta duracak açı kalmıyor, her şey yarım saniye içinde anam bile diyemeden olup bitiyor!) Bir kabusun gerçek olması gibi bir şey! İlk saniyede inanamıyorsun en çok korktuğun şeyin olmasına. Eyvaaaaah ne yapacağım ben şimdi???!! İnanın o anda insan bildiği her şeyi unutuyor, en yakınımdaki can simidini atmayı bile akıl edemiyorum. Gerçekten insanın beyni duruyor. Şaşkınlıktan ve panikten ilk aklıma gelen MOB düğmesine basmak, genova iskotasını da boşluyorum, sanki tekneyi durdurabilecekmişim gibi. Tekne otopilotta, kaptan yüzüyor, o birkaç kulaç atana kadar hızla uzaklaşıyoruz. Arkadan çektiğimiz dingi bu noktada devreye giriyor, ben panik halinde bir öne bir arkaya bakarken kaptan dingiye tutunuyor. Derin bir oh çekiyorum, ama o da ne! Dingi elinden kaçıp gitmiş, biz 5 knotla uzaklaşıyoruz, adam kaldı geride! Eyvah, işte şimdi bittim ben, Allah’ım yardım et! Hemen aklıma motoru çalıştırmak geliyor, tek bildiğim o, koşarak aşağıya inip vanayı ve anahtarı çeviriyorum. Hızla yukarı çıkıp, 20'ye kadar inanılmaz bir hızla sayıp, starta basıyorum. Oh şükür çalıştı! Azcık sakinleşiyorum, bir yandan da gözüm sürekli üzerinde, kaybetmemem lazım, ama aksilikten onun üzerinde tam da okyanus mavisi tişört, sadece bir kafa görüyorum kocaman dalgaların arasında. Otopilotu devreden çıkarmam lazım, standby düğmesine basıyorum aceleyle (bu arada sürekli uzaklaşıyoruz) keşke dikkat etseydim nasıl devreden çıktığına, ama öğrenmemiştim. Dümene takılı otopilot kilitleme kolunu çekiştirerek kurtarıyorum, kopsa da umrumda değil o anda. Tekneyi kaptanın olduğu noktaya döndürmeye çalışıyorum, bu işlerle uğraşırken insan yön duygusunu da yitiriyor, arada bir saniye GPS’e göz atıyorum bip bipleyip duruyor, bir de kırmızı adam işareti mi ne, herhalde MOB alarmı. Saniyeler içinde yüzlerce şey düşünüyorum, bu arada adrenalinle ne deniz tutması kalıyor ne bir şey. Adamı gözden kaçırmamam lazım, yelken ne olmuş, bumba nerde fazla önemsemeden 180 derece dönmeyi başarıyorum, o kafayı hala orda batıp çıkarken görmek biraz rahatlatıyor. Kaptanı köpek balıklarına yem olmadan kurtarabilirim inşallah!<br />Batıp çıkan kafaya odaklanarak, bulunduğu yere doğru motora yol veriyorum, gaz kolunu sonuna kadar bastırıyorum. Tek umudum yanına yaklaştığımda dingiye tutunabilmesi, iyice yaklaşınca vitesi boşa alıyorum, ama gaz kesmeyi unutmuşum. Motorun durdurma kolunu çekiyorum ama hiç oralı değil, neyse boştayız fazla uzağa gitmiyoruz nasıl olsa, o arada bana bağırıyor, uğultudan ‘yelek’ lafını anlıyorum sadece, elime geçen yüzer minderi fırlatıyorum ama minder rüzgarda frizbi gibi uçup gidiyor. Neyse ki kaptan dinginin halatını yakalıyor, dingiyi elinden kaçırmıyor.<br />Dinginin ipini can havliyle çekip zor da olsa tekneye yanaştırmayı başarıyorum. Bir yandan da ‘Bu motor nasıl durduruluyor??!’ diye bağırıyorum, artık kurtuldu sayılır ya, derdim motoru durdurmak:). Hiç tekneye çıkmasına filan yardım edecek halim kalmıyor, kendi başına tırmanıp çıkıyor. Bacakları yara bere içinde, suya düşünce üzerindeki eşofman sıyrılıp çıkmış, dingiye çıkmaya çalışırken kekamozlar jilet gibi kesmiş her tarafını, ama kimin umrunda, hayatta olması bir mucize. Sevinçle birbirimize sarılıyoruz. Sanırım bundan sonra ikimiz de farklı insanlar olacağız.<br /><br /><em><span style="font-family:times new roman;font-size:130%;"><strong>Bir de kaptanın ağzından dinleyelim:</strong></span></em><br />Birden sudayım, tabii suya düşünce önce bir batma olayı var, su yüzüne çıkana kadar geçen birkaç saniye ve hızla uzaklaşan teknenin görüntüsü(Boyası da bayağı parlaktı haa :) ) Eşofman ayak bileklerime kadar sıyrılmıştı. Bu sabah denize düşmesin diye tişörtümün yakasına uzunca bir iple bağladığım gözlüğüm, gözümden fırlamış ayaklarıma dolanıyordu. Kaybedecek zaman yoktu, dingi önümden geçip gitmek üzereydi, birkaç kulaç atarak dinginin halatını yakaladım(dingi 60-70metre arkamızdaydı). Şimdi sırtım tekneye doğru, yüzüm dingiye doğru. Tekne o hızla giderken, başımdan aşağıya şelale gibi sular dökülüyor, nefes almak başlı başına bir iş. Bir an önce dingiye varmak istediğim için halata tutunarak ilerliyorum. Eşofmandan kurtuldum, ayaklarım serbest hareket ediyor ama koca bir balığın gelipte güneş görmeyen yerlerimi ısırması düşüncesi ile dingiye baş tarafından tırmanmaya çalışıyorum(büyük hata!) Dingi sanki bol yağlanmış Kırkpınar güreşçisi gibi ellerimden kayıp gidiyor. İşte şimdi ayvayı yedik. Meğerse 5 knot ne kadar hızlıymış yaaa..<br />Tekne çabucak uzaklaşıyor. Sesimi duyurabileceğimi zannedip sürekli bağırıyorum. Birkaç dakika sonra boşuna bağırdığımı fark edip enerjimi saklamaya karar veriyorum. Ama koca balık sürekli aklımda:)<br />Bilmem herkese olur mu ama, zaman zaman nerede nasıl öleceğimi düşündüğüm olmuştur, ama böyle bir senaryo hiç aklıma gelmemişti. Beni sevenlerin başıma gelip Fatiha okuyacakları bir mezarım bile olmayacaktı. Şehadet getirmedim desem yalan olur. Numaralı gözlüğüm ayaklarıma dokundukça ‘iyi ki gözlüğüm düşüp gitmedi’ diyor, bir yandan da gitme ihtimalim olan yerde bir daha gözlüğe ihtiyacım olmayacağını düşünüyordum. Böyle karmaşık duygular içinde su üstünde kalmaya gayret ederken, birden bizim tekne döndü, iskele tarafını gördüm, ön yelken iskotası salındığın koca bir bayrak gibi dalgalanıyordu, ama ana yelken sonuna kadar açıktı. Tekne öyle bir bayılıyordu ki en altını görebiliyordum. Bir süre sonra tekne tam bana doğru döndü ve hızla bulunduğum yöne doğru gelmeye başladı. Yaklaştıkça, teknenin altında kalıp ezilme korkusu başladı. Allah’tan ikinci kaptan benim tam yerimi tespit edince rotasını ona göre ayarladı ve bana daha tehlikesiz (ama süratli) bir biçimde yaklaştı. Teknenin dalgayla her şahlanmasında salmanın büyük bir bölümünü rahatça görüyordum. İkinci kaptan yanımdan geçerken bana yüzen bir minder fırlattı fakat rüzgarın tesiriyle havalanıp aksi istikamette uçup gitti. Zaten bu sefer dingiyi yakalarsam kesinlikle bırakmayacaktım, bir önceki tecrübem sayesinde baştan değil kıçtan tırmanacaktım. Dingiye ulaştığımda tekne yavaşlamıştı, bacaklarımda bir sürü kesikler oluşmasına rağmen dingiye tırmandım. Emniyette olmanın verdiği rahatlıkla dingiye tırmandığım pozisyonu bozmadan kalakaldım(yüzüm dinginin tabanına yapışık, güneş görmeyen yerler açık seçik güneş görür şekilde)<br />====<br />Kaptanı kurtarma operasyonundan sonra, hava daha da sertleşmeye başlıyor, otopilot tekneyi tutamaz oluyor. Ana yelkeni indiriyoruz. Kaptan dinlenmek yerine, yaşadığımız travmadan olsa gerek, üzerindeki ıslak tişörtü bile değiştirmeden, dümen tutmaya çalışıyor. Kendimize sonradan çok sorduk: Niye o anda tüm yelkenleri indirip, biraz kendimize gelmeye çalışmadık da iyice abartmaya başlayan havada ıslak, yorgun, şok vaziyette, ısrarla dümen başında oturduk diye.. Yaklaşık 2,5 saat bu halde dümen tuttuktan sonra, akşam 20.30 gibi gücü şimdi zaman zaman 40 knotın üstüne çıkmaya başlayan fırtınada, üstümüze dağlar gibi gelen dalgalar içinde bu şekilde ilerlememiz imkansız hale geliyor. Kaptan zaten soğuktan titriyor, durmaya karar veriyoruz. Hava iyice kararıyor. Kaptanın kafasında fırtına taktikleri yerleşmiş durumda ama ilk fırtınamızda gündelik kullandığımız yelkenlerimizi faça flok yaparak riske atmak istemiyor, ön yelkeni de sarıp, tekneyi kendi haline bırakıyoruz. Dingiyi biraz daha tekneye yaklaştırıyoruz ama bu havada yapacak bir şeyimiz yok. İçeri girip her şeyi sıkı sıkı kapatıyoruz. Artık Allah’a emanet( O gece gemi trafiğinden bile korkmamışız, ilerleyen haftalarda radarımızı nasıl çalıştıracağımızı ve alarmını kurmayı öğrendiğimizde, bu geceyi hatırlayarak ürperdik) Her şeyi kapatıp salondaki yataklara karşılıklı uzandık ama, uyumak ne mümkün. İçerideki çok sesli orkestrayı dinleyip düşünüyoruz. Kaptan lumbozdan dışarıyı seyredip bir şeyler görmeye çalışıyor. Teknenin gelen her dev dalganın üstünden ceviz kabuğu gibi yükselip öteye geçmesinden çok memnun kalıyor, bu kız bizi korur, aslan kızım diyor, ben de batıl bir şekilde öyle demesinden korkuyorum. Tavanda asılı poşetin her yalpada tavana çarpacak gibi yaklaşıp dokunmadan tekrar aşağıya inişini seyrederek sabahı ediyoruz.s-y-umitimhttp://www.blogger.com/profile/18379714080654877613noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-4481107421613211859.post-23780236164736470622009-10-07T08:46:00.005+03:002009-10-07T08:59:20.120+03:009 Mayıs- Okyanusta ilk gün ve gece<a href="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SswtfNDOslI/AAAAAAAAAEQ/7ScNfxJc7Xw/s1600-h/DSC03674.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5389732868158042706" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SswtfNDOslI/AAAAAAAAAEQ/7ScNfxJc7Xw/s320/DSC03674.JPG" border="0" /></a><br />Tam çıkışta<br /><br /><a href="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SswsmFh4GgI/AAAAAAAAAEI/bg2rapMiah8/s1600-h/DSC03676.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5389731886886558210" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/SswsmFh4GgI/AAAAAAAAAEI/bg2rapMiah8/s320/DSC03676.JPG" border="0" /></a><br /><br /><br />Okyanus pruvada! Şamandıralar arasından geçip çıkacağız.<br /><br />Sabah erkenden uyanıp hazırlanıyoruz, geçiştirme bir kahvaltıyla, arkamızdan atlı kovalar gibi Fort Pierce Inlet’ten demiri toplayarak 2 mil ötemizdeki okyanusa doğru yola çıkıyoruz.. Bütün yerleştirme çabalarına rağmen teknenin üstü yedek su ve mazot bidonları ve bisikletle oldukça kalabalık. Dingiyi şimdilik arkadan çekmeye karar veriyoruz. Hava durumu hakkında bir önceki gün aldığımız 3 günlük tahmin dışında bir bilgi yok. Zaten kaptanın fikri: Fırtına geleceğini bilsen de fırtınadan daha hızlı kaçamazsın(teknenin hızı belli), okyanusta saklanacak bir yer yok, en kötüye hazırlıklı ol! Klasik navigasyon yöntemleri hakkında yüzeysel bir bilgimiz var(zaten sekstantımız bile yok), o yüzden GPS bizim için çok önemli. Yedek bir el GPS’i ayrıca laptopta yüklü 2 ayrı GPS’i ne olur ne olmaz diye yanımızda taşıyoruz. Okyanus geçişinde herkesin en önemsediği şey yaşamsal cihazların yedeklenmiş olması, teknede pek çoğu eski sahibinden kalma onlarca yedek parça var, kaptan da kendince önemli gördüğü pek çok tamir aletini, parçaları ben gelmeden stoklamıştı.<br /><br />Sabah saatlerinde akıntı kanaldan okyanusa doğru, dalgalar da karşı yönden geldiği için okyanusun kanala bağlandığı yerde deniz yüzü çırpıntılı, girdaplı, kaptanın yüreği ağzına geliyor, ama pilavdan dönenin kaşığı kırılsın diyip devam ediyoruz.Bir anda kendimizi beşik gibi sallanırken buluyoruz, aniden gelen sallantıyla beni daha bismillah okyanusa çıkar çıkmaz deniz tutuyor. Kaptan okyanusa girdikten ve her şeyin yolunda gittiğine emin olduktan sonra yelkenleri açıp motoru kapatıyor. Telefon henüz kapsama alanındayken bir yandan son bir kez merak eden arkadaşlarımızı bilgilendirelim diyoruz, çünkü önümüzde yaklaşık 10 gün süreceğini tahmin ettiğimiz yolculuk boyunca haberleşemeyeceğiz. Amerika’lı arkadaşlar ‘Emin misiniz, gerçekten gidiyor musunuz?!’ diyorlar, hala inanamayarak.<br /><br />Kaptan bana logbooka pozisyonu, barometreyi vs yazmamı söylüyor ama o mide bulantısıyla bırak içeri girmek, içeri doğru bakmak bile durumu daha kötüleştiriyor. Barometreyi bir kez not almıştım ama onu da yanlış almışım zaten. Yani yazsam da faydası olmayacaktı. Büyük bir hevesle alıp okuduğum Amatör denizcilik el kitabında ‘aman barometre düşmesin, düşerse halin yaman’ yazıyordu ama ne kadar düşerse ne olur onlara hiiiç dikkat etmemiştim(ya da yazmıyordu!) Kaptanın barometre bilgisi ise: Barometre üzerinde ok ‘Fair’ yazan yerdeyse hava güzel, başka bir yerdeyse Allah kerim!<br /><br />Yolculuğumuzun ilk uğrağı yaklaşık 900 mil uzaklıktaki Bermuda adası. GPS’teki pozisyona bakarak teknenin burnunu Bermuda’ya çevirip 4-5 knot hızla sallana sallana gidiyoruz. Kaptanın keyfi yerinde ama ben deniz tutması yüzünden olduğum yerden kımıldayamıyorum. Bermuda’ya burnumuzu çevirdik çevirmesine de ünlü Gulf akıntısı bizi kuzeye doğru sürüklüyor. Bütün gün havuzlukta, kah uzanıp kah uyuklayarak geçiyor. Akıntı üzerinde olduğumuzdan hava gayet ılık(Gulf stream birkaç derece daha sıcak oluyor). Bir de teknenin yarattığı sarsıntıya alışabilsek! Bulantının dayanılmaz olduğu zamanlar kaptana ‘St.Augustine’e gidelim, biraz alışalım sonra çıkalım’ diyorum, ama hiç oralı olmuyor (Eee suratımdan anlıyordu herhalde, karaya bir ayak basarsam tövbe bir daha denize çıkmam diye hissettiğimi!) Bu arada gitmesine gidiyoruz da, ne pozisyon yazıyoruz, ne barometre, gidiyor muyuz, gidiyoruz!:) Oysa başkalarının seyir günlüklerini okuduğumda saat başı bütün verileri kaydettiklerini öğrenmiştim, eh alışınca yaparız diyerek kafaya takmıyorum, o anda tek derdim hayatta kalmak. Kaptan bütün fiziksel işlerle uğraştığı için bana en azından logbooku yazmamı söylüyor ama yazmayı bırak deftere baksam midem bulanıyor, içeri giremiyorum, yemek yiyemiyorum, günde bir elma, birkaç krakerle ve sürekli yatarak idare ediyorum. Kaptan benden şanslı, o bir şeyler yiyebiliyor. Hala soluganlara alışamadık. Doğal ihtiyaçları bile karşılamak çok zor, en basit iş bile insanın enerjisini bitiren bir projeye dönüşüyor. Bu yüzden mümkün mertebe bulunduğumuz durumu koruyor, hareket etmekten kaçınıyoruz.<br /><br />Okyanusta ilk gece, ilk gece seyri, uçsuz bucaksız sularda bir başına, buna rağmen fazla yadırgamıyoruz. Ama kafamızı karıştıran bir durum var. Pusulamız Bermuda'yı gösteriyor, teknenin yönü de Bermuda'yı gösteriyor(doğu) gelgelelim GPS’e göre tekne kuzeye gidiyor. Pusula, etrafındaki manyetik alet edevat yüzünden sapıttı mı acaba diyoruz, kaptan yıldızlara bakmaya çalışıyor(marinada kaldığı 3 ay boyunca her gece yıldızlara bakıp 1 tane yıldız takımının yerini ezberlemiş yön için) ama uzunca bir süre neler olup bittiğini anlayamıyoruz, taa ki kafamıza dank edene kadar! Burnumuz Bermuda’ya dönük olmasına rağmen Gulf akıntısı yüzünden yan yan kuzeye doğru gidiyoruz, bu yüzden GPS teknenin hareketine göre kuzeyi gösteriyor. Jimmy Cornell’in Pilot kitabında en iyi yöntemin Gulf akıntısını direk keserek gerekirse motor yardımıyla karşıya geçip ondan en kısa zamanda kurtulmak olduğunu yazıyordu, ama biz yelkenli teknede motor çalıştırmaya karşıydık(bizim kaptan Joshua Slocum'a hayran olduğu her motor çalıştırma isteğimde Slocum dünya turunu motorsuz yaptı der..) Bilen bilir, Gulf akıntısı kuzeye doğru akarken kendisine farklı yönden gelen rüzgar olursa ortam hiç hoş olmuyor. Bu şekilde tekne otopilotta, biz havuzlukta teknenin sarsıntısından yorulmuş bir şekilde yarı uyuklayarak sabahı ediyoruz.s-y-umitimhttp://www.blogger.com/profile/18379714080654877613noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-4481107421613211859.post-42817318488488862322009-10-04T12:20:00.009+03:002009-10-04T13:41:29.097+03:008 Mayıs 2008- Okyanusa doğru<a href="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/Ssh7u0TgzaI/AAAAAAAAADY/IH9FwODvHYM/s1600-h/DSC03664.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5388692998393482658" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/Ssh7u0TgzaI/AAAAAAAAADY/IH9FwODvHYM/s320/DSC03664.JPG" border="0" /></a><a href="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/Ssh7SzgghjI/AAAAAAAAADQ/kQyP0Zopd7I/s1600-h/DSC03663.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5388692517143217714" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_m0cxQ7DIwqI/Ssh7SzgghjI/AAAAAAAAADQ/kQyP0Zopd7I/s320/DSC03663.JPG" border="0" /></a><br /><br /><div><div></div><br /><br /><div></div><br /><div></div><br /><div></div><br /><div></div><br /><div></div><br /><div></div><br /><div></div><br /><div></div><br /><div></div><br /><div></div><br /><div></div><br /><div></div><br /><div>Dümen suyumuzda Roosevelt Bridge.</div><br /><div></div><br /><div></div><br /><div>8 Mayıs sabahı son rötuşlar yapılıyor, arkadaşlarla vedalaşma filan derken saat 14.00 gibi yola çıkıyoruz. Kanaldan okyanusa çıkışta en önemli kriter gel-git saatleri, çünkü su seviyesinde yaklaşık 95 cmlik bir fark olabiliyor. Şamandıraları takip ederek yola koyuluyoruz. Sakin bir motor seyri ile ilerlerken, kaptan biraz öğrenmem için dümeni bana veriyor. 3 saat seyir yaptıktan sonra okyanusa açılmayı planladığımız St.Lucie Inlet'e yaklaşıyoruz, araç trafiği de artıyor, motoryatlar, yelkenliler hızla gelip geçiyorlar. Kaptan herşeyin yolunda gittiğinden emin olmak için aşağıya iniyor, bu arada kanalın kıvrıldığı yerde birden teknenin kırmızı şamandıraya çok yaklaştığını farkediyorum, kaptanın havuzluğa çıkmasıyla 'eyvah' deyip dümeni alması ve tekneyi sancak tarafa çevirmesi geç kalmış bir manevra oluyor, kuma oturuyoruz <strong>(27.09.56 N, 80.11.29W)</strong>. Panikle tornistan yaparak kurtulma denemesi arkamızdan çektiğimiz dinginin halatının pervaneye dolanmasıyla motor duruyor(hızla öğrenilen dersler!) Kaptan elinde bıçakla atlıyor suya, halatı kesmeye çalışıyor, ama akıntı acaip kuvvetli, tekne iskeleye yatıyor. Bir yandan VHF'ten kurtarma botu istiyoruz. Bu sırada yanımıza botuyla bir Şerif yardımcısı gelip herşeyin yolunda olup olmadığını soruyor. Sular gittikçe çekiliyor, kaptan akıntıdan suda duramıyor, beline ip bağlıyoruz, kafasını gözünü vura vura, Şerif yardımcısı(deputy) da başımızı beklerken bıçakla birkaç deneme daha yapıyor, ipi kesmeyi başarıyor. Şerif yardımcısı etrafımızda daire çizerek dalga yaparsa kurtulabileceğimizi söylüyor. Gerçekten de işe yaradı, kumdan hoplaya zıplaya çıktık, biz kurtulduktan sonra gelen kurtarıcıya teşekkur edip geri yolladık.<br />Bu kuma oturma yüzünden çok yakın olmasına rağmen St. Lucie Inlet'te Hell's Gate denilen yerden çıkmayı göze alamadık, çünkü sular iyice alçalmıştı, fazla riskli görünüyordu. ICW'de devam etmeye karar verdik. Ama o ne yolculuktu! Tekneyi azcık bir tarafa kaçırsan küüüt! diye bir ses, yüreğimiz ağzımızda, sürekli demirleyecek bir yer aradık, bulana kadar 5 saat geçti! Akşam karanlık bastırınca işler iyice vahim hale geliyor. Duracak uygun bir yer yok, devam etmemiz gerek, yolumuzu şamandıralara göre buluyoruz ama şamandıralar görünmüyort artık!<br />GPS'ten yararlanmayı deniyoruz, ama lanet aletin ışığı nerden kısılır bilmiyoruz ve fazla parlamasın diye üzerine bir havlu örtüyoruz. GPS'e ne kadar güvenilir onu da bilmiyoruz çünkü ICW, ortası sonradan drenajla derinleştirilmiş öyle belalı bir kanal ki, dümeni azıcık sağa veya sola kaçırsan küüüt çamura-veya kuma çarpıyorsun. Her dakika kuma oturma gerginliğiyle, el yordamıyla nihayet gece 22.00 gibi Fort Pierce Inlet'in sonlarında bir demir yeri buluyoruz. Burada demirlemiş bir tekne görünce derin bir oh çekip biz de yanına demirliyoruz(<strong> 27.27.791 N/80.18.958 W</strong>) Bu yaşadıklarımızdan sonra daha fazla buralarda oyalanmadan yeterince DERİN! bir suya kendimizi atmak istiyoruz. Nasıl hevesle, arkamıza bile bakmadan okyanusa açıldığımızın resmidir:)<br />==Umit==</div></div>s-y-umitimhttp://www.blogger.com/profile/18379714080654877613noreply@blogger.com0