St Lucie Kanalında St.Lucie Locks
( seviye havuzu)
Karadaki islerim bitince tekneyi artik suya indirme zamani geldi. 2 Nisan'da indirdik. 1 gece daha marinada yakit iskelesinde bagli kaldiktan ve herseyin yolunda gittigine emin olduktan sonra cikisimi yaptim. Yine de fazla uzaklasmadim ve marina yakinlarinda kanalda yandan kara yaptim(cok dar aciyla karaya kictan baglandim). Birkac tekne daha ayni sekilde demirlemisti. 23 Nisan'a kadar orada kaldim ta ki park rangerlar gelip bize orada kalmanin yasalara aykiri oldugunu ve ceza kesebileceklerini soyleyene kadar. Ee artik demir alip gitme zamani gelmisti bu diyardan. Nasilsa yapacak fazla isim de kalmamisti, 2. kaptanın 2 Mayis'taki gelisini bekliyordum. Zaten kanaldaki timsahlar yuzunden suya bile giremiyorduk.
-24 Nisan Gercekle yuzlesme zamani-
Rotamiz Stuart, Florida. Demirleyecegim yerde tatli su bulup bulamayacagimi bilmedigim icin teknede tanklari doldurduktan sonra ne kadar su doldurulabilecek cukur kap varsa hepsini doldurdum. On guverteye 50 galonluk plastik konteyner bagladim. Bisiklet (onceden beni biskletin paslanacagi ve ise yaramaz hale gelecegi konusunda uyarmalarina ragmen), yuzlerce ivir zivirla tekne yelkenliden cok Kolorado'ya altin aramaya giden birilerinin at arabasina benzemekteydi:)
Saat 11.3o vira bismillah dedim, demir aldim. Bulunduğumuz kanal Indiantown'ı denize bağlayan, Floridayı doğudan batıya geçen St.Lucie kanalı. Marinadaki arkadaslarla yaptigimiz fikir alisverislerinde kanalda, ozellikle diger kanallarin ana kanala karistigi noktalarda kiyidan uzak durmak gerektigi konusunda uyarilmistim. Bunu aklimin bir kosesine yazmistim, zaten kanalin en derin yeri bile fazla sigdi. Uzatmayalim, heyecan ve korkular icinde motora yol verip Christoph Colomb edasiyla dumende ilk seyrime basladim. 1 mil ilerdeki acilir kapanir kopruye yaklasirken bayagi gerildim. Kopru calisanini gelisim hakkinda VHF'ten mukemmel bir zamanlamayla uyarmam gerekiyordu ki kopru ustundeki arac trafigini fazla aksatmadan kesebilsin, benim de fazla yavaslayarak teknenin dumen dinlememesi gibi bir sorunum olmasin. . Kivrilarak giden bu dar kanalda tekneyi otopilota baglayip, asagiya kosup, VHF'te ilk resmi ricami yapip tekrar dumen basina kostugumda sortum hala temizdi:))
Kopru gorevlisi cok efendi bir adamdi, onunla konusup anlastiktan sonra kendimi bayagi bir kaptan zannetmeye basladim:) Aslinda adam zaten isi biliyordu, beni hic yormadan 'yes sir' deyip kopruyu acti. Arac trafiginin de o kadar onemi yoktu sanirim, megerse tekne daha onemliymis. Biraz rahatlayarak yola devam ediyordum ki, rahatligim sadece yarim mil surdu, iskele tarafinda sanki yukleme bosaltma doklari insaatina benzeyen bir insaatin onunden gecerken, zaten cok genis olmayan kanalda karsidan gelmekte olan diger yelkenliye yol vermek icin biraz daha sancaga yaklasinca(yani kiyiya) ani bir gumburtuyle cenemi kut diye dumende icinde GPS vs aletlerin oldugu kutuya carptim ve oldugumuz yerde cakildik kaldik. Teknede ne var ne yoksa hepsi yarim metre ileriye zipladi. Hemen motorun devrini dusurup tam gaz tornistan yaptim ve camurdan kurtuldum. Karsidan gelen teknekilerin gulmemek icin kendilerini zor tuttuklarini da o esnada farkettim. Bu ilk karaya oturma macerasiydi, cok kisa bir an surmesine ragmen beni oldukca korkuttu.
10 mil ilerde kanaldaki rakim farkini dengelemek icin yapilmis bir seviye havuzu var (St.Lucie Lock). Havuz hergun saat 15.00'te bu yondeki trafige aciliyor, Panama kanalindaki sistem gibi calisiyor. Havuzun onunde guvenli bir sekilde demirlemek de beni fazlasiyla endiselendiren bir konuydu, dar alan, baska tekneler var midir, ruzgar durumu vs gibi bircok soruyla havuza dogru yol aldim.
Neyse ki vardigimda sadece 2 ufak yelkenli vardi, 5 metrelik teknesinin ustunde baykus gibi tunemis ihtiyar denizci bana demirleyebilecegim yeri isaret etti., oraya demirledim (27.06. 37 N, 80.17.08 W) . 45 dakika bekledik, bu arada 3 tane de motoryat gelip onumuze gectiler, ben de onlarin arkasindan havuza girdim. Onlar ne yapiyorsa aynisini yapayim diye dusunuyordum ama tek basimaydim, bu yuzden bir one bir arkaya kosturmam gerekiyordu, atlayip ziplarken bisiklete carpip dustum, Allah'tan bir yerimi kirmadim, sadece egom zedelendi:) Her firsatta bagira cagira herkese bu isi ilk defa yaptigimi, beni aceleye getirmemelerini haykirdigim icin dusmem kahkahalara sebep olmadi. Havuzu selametle gectikten sonra kanal biraz daha genisledi ve Stuart istikametine dogru yola koyuldum. Varacagim yere yaklasirken yine bir camura carpma (benden sonra gelen diger arkadaslar da istisnasiz ayni yerde ayni camur bankina carpmaktan kurtulamadilar) olayindan sonra demir yerine geldim. Bu arada ruzgar kuvvetlenmis, 30 knotlara kadar cikmisti, teknenin uzerinde emanet duran birkac sey ucup nehri boylamisti. CQR'i attim, o arada yakindaki teknelerden bir adam el sallayarak birseyler diyordu, hosgeldin diyor sandim. CQR'i attim atmasina ama bir baktim 2 knot hizla surukleniyoruz, aceleyle demiri topladim, danforth'u deneyeyim dedim. Ama nafile! Tekne basibos kalmis gibi surukleniyor, bu arada teknesinden bana el sallayan, daha sonra tanisinca Arnaud adli Fransiz bir denizci oldugunu ogrendigim kisi dingisine binerek yanima geldi, oada cok buyuk Danforth yoksa hic bir sekilde demir tutmayacagini soyledi, yakinlarda baska bir yer onerdi. Oneriye uyarak cok uzakta olmayan diger yere gittim ve selametle demirledim( 27.11.23 N, 80.16.10 W). Ilk defa milli olmustum, bana karada olum yoktu gayri:)
==Yavuz==
No comments:
Post a Comment