25 Agustos 2008 Licata - Sicilya

Pozisyon: 37.11.504 N, 13.29.509 E

Sabah 4.30'da ruzgarin kesilmesini firsat bilip, herseyi neta edip yattik. Sabah 8'e kadar bir guzel uyuduk. Bugun sansimizi denemek istedigimiz yer Licata. Bakalim orada durabilecek miyiz? 

Hafif bir ruzgarla 1 mil kadar aciktan kiyi seyri yapiyoruz. Sicilya kiyilari inanilmaz ciplak gorunuyor. Dogru durust bir cali bile yok gectigimiz yerlerde. Buralara bakinca Turkiye hakikaten cennet. Zaman zaman sera oldugunu sandigimiz yapilar dikkatimizi cekiyor. Turkiye'deki egme plastik seralara benziyorlar. Tepelerde gordugumuz dev ruzgar turbinleri buralarda ruzgarin bol oldugu izlenimi veriyor. 

Buralara bakinca bizim kiyilarimiz cennet 

Hep boyle agacsizdi

Biraz yelken, biraz motor devam ediyoruz. Hava kararmadan Licata'ya varsak iyi olur. Saat 16.00 gibi nihayet Licata limanina giriyoruz, limanin icine girince ne tarafa gidecegimize karar veremiyoruz. Icerde bir mendirek daha var, sanirim eski limanin cevresine yeniden daha buyuk bir mendirek yapmislar. Eski mendirek ici dev balikci tekneleri ile dolu, iki mendirek arasindaki boslukta bir teknenin diregini gorunce hemen oraya dogru ilerliyoruz. Buranin ne oldugunu tam cozemedik ama nasil olsa birileri demirlemis, biz de durabiliriz herhalde. Hemen demiri atiyoruz. (Pozisyon: 37.05.664 N, 13.56.676 E)

Biraz kendimize gelip etrafi toparladiktan sonra kiyiya bir kesif gezisi yapmaya karar veriyoruz. Dingiye atlayip, ic limana gittik. Kocaman trol teknelerinin arasinda zar zor rihtima yanastik. Teknelerin arasi tipki Sirkeci'deki yolcu vapurlarinin yanastigi yer gibi(80'li yillar) Yuzen bilumum cop, deniz yuzunu kaplayan yag tabakasi vb. Dingiyi baglayip yuksek rihtima tirmandik. Ama rihtimin basibos ve terkedilmis goruntusu korkularimizi destekledi, ucusan kagitlar, copler, issiz gucsuz serseri gorunumlu birkac kisi, gobekli balikcilar, kabus gorunumlu bir yer. Bir an once buradaki islerimizi halledip, su, yakit ve yiyecek ikmali yapip buradan ayrilsak iyi olur. Sicilya'da durma konusundaki tedirginligimizde hakliymisiz galiba. Ortam hosumuza gitmeyince, dingiyi birakip gitmeye de korktuk, hemen dingiye atlayip tekneye donduk. Ic limandan cikarken  mendiregin arkasinda yaklasan bir yelken diregi gorduk, onlara yardimci olmak icin biraz bekledik, iceri girdiklerinde de yanlarina yaklasip bizim teknenin oldugu tarafa gitmelerini, yerin demire musait oldugunu soyledik. Onlar da tesekkur ettiler, daha sonra beraber birseyler icmeye davet ettiler ve bizim yakinimiza demirlediler. Bir sure sonra dingiyle yanlarina gittik. Teknenin adi Twice Eleven, Oyster 435 model, oldukca pahali bir tekne(ortalama 200,000$) . Sahipleri Tamsin ve David, bize icecek soguk bir seyler ikram ettiler, biraz muhabbet ettik. Onlar Karayiplere dogru gitmeyi planliyorlar ve okyanus gecisi icin uygun zamanin gelmesini bekliyorlar. Bizim macerayi duyunca cok sasirdilar, Tamsin yillardir yelken yariscisiymis, ama hic uzun yol yapmamislar, hic durmadan yaptiklari en uzun seyir 400 mil imis, hatta o seyri tamamlayinca cok sevindiklerini ve nasil rahatladiklarini belirttiler ozellikle. Bizim maceraya hayret ettiler, kendilerinin o kadar yelken tecrubesi varken Atlantik gecisi icin hala "dokuz olc bir bic" seklinde davraniyorlar, boyle paldir kuldur hadi gidelim diye yola cikmak onlar icin uzaya gitmek gibi olsa gerek:)) Kendilerine ilham kaynagi oldugumuzu defalarca soyleyip, sezon gelince Atlantik gecisini yapacaklari sozunu verdiler. Nitekim gecmisler, simdi bu yaziyi yazarken merak ettik, google'dan bir bakalim dedik, bizim yariscilar Karayiplerde, orada bir yarisma bile kazanmislar, helal olsun.

http://www.oystermarine.com/breaking_news/73/Magrathea-and-Twice-Eleven-take-overall-honours-in-Oyster-BVI-Regatta/

Tamsin ve David bize giderken Ege'de durabilecegimiz bir kac yer de tarif ettiler. Burokrasi ile ugrasmadan demir at, demir al git. Vize ile ugrasmamak isimize geliyor, zaten Tarifa'da acemiligimizi attiktan sonra rahatladik bu konuda, Mallorca'da gayet guzel ciktik, gezdik, kimse birsey sormadi. Burada da oyle yapabiliriz herhalde, cunku hic gumruk ofisine benzer bir yer gormedik.  

Nihayet demirdeyiz

Kaptan biraz endiseli

yerimiz bol:)

Liman girisinde balikcilari selamlayan Isa heykeli

Balikcilar ag tamirinde

Bu goruntu bize cok tekin gelmemisti

 

Rihtim

24 Agustos 2008 - Sicilya'da kararsiz bir gun

Pozisyon: 37.45.940 N, 12.15.397 E  (03.40)
 Marsala'ya 9 mil var. Bazi Italyan yemeklerine tat katan meshur Marsala saraplarinin anavatani olan bu sehri merak ediyoruz. Nihayet gece yarisi biraz ruzgar cikti, 2.1 knotla gidiyoruz! Ana yelken kapali ve okuzumuz de yarim acik. Limana sabah mantikli bir saatte varma dusuncesiyle hizimizi bu civarda tutuyoruz. Her zamanki kuralimiz: Bilmedigin bir limana gece girme. Ruzgar 5 dakika esiyor, sonra kesiliyor, bizi oynatiyor resmen, yelkeni surekli ac, sar, ac, sar.  Ite kaka biraz daha yaklastik Marsala'ya dogru. Her taraf balikcilarla dolu, bir yandan vizir vizir etrafimizdan gecen irili ufakli feribotlar ve yolcu gemileri. Sagimiz solumuz adalar.

Gun isimaya baslayip, gorerek navigasyon yapilabilir duruma gelince, motoru calistirip, Marsala limanina giriyoruz (Pozisyon: 37.46.761 N, 12.26.185 E). Bu arada sunu da belirtelim: Sicilyalilar hakkinda kliselesmis onyargilar yuzunden biraz tedirginiz aslinda. Sanki tum Sicilya bizi bekliyor, malimizi calip tekneye zarar vermek icin. Ne de olsa Mafia'nin dogum yeri! Hal boyle olunca biri bize gunaydin diyecek bile olsa altinda bir kotu niyet arayacagiz sanki. Bizi dusunduren diger bir konu da suydu: Amerika'da marinalarda kictan baglama diye birsey olmadigindan, orada yapilan teknelerde -ozellikle eski teknelerde- kictan inip binmek icin bir duzenek koymamislar. Bizim teknede de ayni dert var. Zaten musait olmayan kic tarafa bir de davit yapip dinginin distan takma motorunu asinca, bize orada hareket alani kalmadi. Bu yuzden marinaya baglanmaktansa demirde durmayi tercih ediyoruz, ustelik isin maddi yonu de var, bos yere niye para verelim. Bu hislerle limana giriyoruz, ama tam bir hayal kirikligi! Marsala oldukca buyuk bir yerlesim yeri. Liman liman dedigimiz, balikci barinaginin biraz daha buyugu. Limanin icinde demir atmaya musait yer var mi diye bir tur atiyoruz. Demirde kimse yok. Limanin bir kosesine bir kac pontonluk ufak bir marina yapmislar, onlarda dolu gorunuyor. Bir kosede balikcilar, diger bir yanda feribot iskelesi. Teknelerin bagli oldugu rihtimda, orada calistigi belli olan gencten birisi, hevesli el kol hareketleriyle bagirarak birseyler soyluyor, bize yanasacak bir yer isaret ediyor. Amma velakin adamin tipini sevmedik, hemen orada bir U donusu yaparak, hic birsey olmamis gibi havaya  bakip islik calarak oradan uzaklastik. Liman cikisinda, mendirek yakinina demir atmis bir teknenin yaninda gordugumuz polis botu ve tahmin etmeye calistigimiz konusma da bizi huzursuz etti. Ne bu ya, polis botlari orada burada, bizim icin cok fazla hareket olan bir yer, fazla guvenli gorunmuyor. Nasil olsa yolumuz uzerinde daha cok yer var yakit ve yiyecek ikmali yapabilecegimiz, hos, hic ikmal yapmasak da Turkiye'ye kadar idare edebilirdik o da ayri. Sadece yanindan gecerken Sicilya'yi da gormek istemistik.

Marsala'da demirleme sansi bulamayinca rotayi yeniden guney doguya cevirerek, baska bir yer aramaya basliyoruz. Daha onceden demirlenebilecek bazi yerleri  not almistim. Artik hangisi musait olursa orada duracagiz. Kiyi seyri yaparak yolumuza devam ediyoruz. Bir kac saat motorla seyrettikten sonra 12.15'te Mazara del Vallo limanina giriyoruz... ve girdigimiz gibi hemen cikiyoruz (Pozisyon: 37.38.302 N, 12.35.372 E) Bize gore bir yer degil, demir yeri yok. Devam.

Granitola Burnu'na (Capo Granitola) dogru yaklasirken guzel, kuvvetli bir ruzgar cikiyor. Burun yuzunden olmali. Daha onceki tecrubelerimizden(ve baskalarinin tecrubelerinden) biliyoruz: Bir yerde burun varsa mutlaka ruzgar da vardir. Bunun gecici oldugunu ve burnu donunce bitecegini dusunuyoruz ama hic olmazsa burnu donene kadar 1-2 saat de olsa ruzgardan faydalanalim diyerek motoru durdurup, emektar okuzu fora ediyoruz. Tek basina bizi cekip goturuyor. Sciacca'da durabilecegimizi umarak devam ediyoruz. Ama cok pahali olabilecegi fikri de aklimizin bir kosesinde duruyor.

Ruzgar kah yavaslayip kah siddetlenerek esiyor, biz de kiyi seyrimize devam ediyoruz. Kiyi seyri ama cok da yakindan degil, ne olur ne olmaz. Seyrimizi durbunle yapiyoruz:)
Aksam 20.15 gibi Sciacca'ya vardik.(Pozisyon: 37.30.103 N, 13.04.458 E) Limana girerken ufak bir varta atlattik. 5-6 metrelik bir surat teknesi, uzerinde 2 adam ve bir kac cocuk, ipini koparmis gibi hizla limandan cikarken, herhalde dumendeki adam birseylerle mesgul oldugundan olsa gerek, direk ustumuze dogru geldi, son saniyede cocuklarin bagirmasiyla adam bizi gordu ve dumeni kirdi, bir kazayi kilpayi atlattik. Elimiz ayagimiz titredi. Tabii bizim kaptan cogu Turk erkeginin bu durumda verecegi tepkiyi verdi :)

Sciacca'da da hic demir yeri yok, ama 2 gunun yorgunluguyla bari bu gece durup marinada da olsa yatalim diyoruz. Binbir manevrayla dar alanda hayatimizda ilk defa kictan baglaniyoruz. Megerse boyle yerlerde demir atilmaz, tonoz alinirmis. Biz nereden bilelim. Attik demiri, yanastik, ama yanasamadik, cunku demiri fazla uzaga atmisiz, iskeleye olmamiz gereken noktadan 1 metre uzak kaldik. Hos degil, hadi yeni bastan, demiri cek, demir alirken capaya takilan eski zincir parcalari ve ivir zivir cercople bogus, hadi yeniden at, neyse ikincide zor zahmet basariyoruz. Yanimizda Malta'dan gelen Fransiz bir aile var, biri bebek 3 cocuk oldukca kalabaliklar. Bizim teknenin uzerini cingene cadiri gibi gorunce biraz tirstilar(kim tirsmaz ki) Onlarla konustugumuzda yeni geldiklerini, marina ofisinin kapali oldugunu ve gorevli kimse bulamadiklarini soylediler. Bizi aldi bir dusunce. Ya bu Sicilyalilar yarin gelince bize ucuk bir fiyat soylerlerse???

Daha once okuduklarimizdan bildigimiz kadariyla fiyatlar fahis olabilir. Biraz dusunup tasindiktan sonra, tekneden karaya hic inmeden(kictan inme sorununu da dusunerek) demir aliyoruz, resmen kaciyoruz:) Hazir guzel ruzgar da varken, gidebildigimiz kadar yol gidelim. Bugunun dersi: nasil kictan baglanacagimizi ogrendik:)

Liman girisinde onumuzden gecen feribot

Marsala liman girisi

Kaptan ruzgarsiz gunleri hic sevmez :)

Mazara del Vallo, limandan sehrin gorunusu

Mazara del Vallo marinadaki tekneler

Sciacca'ya dogru kiyi seyri

Sciacca 

23 Agustos 2008 Marsala'ya yaklasirken

23 Agustos:

Pozisyon:  37.59.177 N, 11.19.624 E

Gecemiz sakin gecmekteyken, geceyarisi birden yakinlarimizda biten ve dosdogru uzerimize geliyormus gibi gorunen balikci teknesi yuzunden rahatimiz kacti. Daha once yasadigimiz deneyimler yuzunden, isi sansa birakmak istemiyoruz, bu adamlar calisirken telsiz basinda olmadiklari gibi teknelerinin nereye gittigine de bakmiyorlar pek, onlerinden kacmak en uygun hareket. Biz de 00.15'te motoru fire-up yapip, balikci ile aramiza emniyetli bir mesafe koyuncaya kadar kaciyoruz. Saat 01.30'da motoru durduruyoruz, hic ruzgar yok, deniz carsaf gibi, biz de yatiyoruz (bu yatmalar hicbir zaman horul horul uyumak degil tabii, radarimizin alarmini aciyoruz, her yarim saatte bir havuzluktan etrafi kolacan ediyoruz. Zaten havalar sicak oldugu icin havuzlugu mekan tuttuk, orada uyukluyoruz ikimiz de)

Bugun ruzgar biraz gecikti, sabah 8'de ancak esmeye basladi, biz de hemen okuzu taktik. Uc saat kadar gittik gitmedik, 11 gibi ruzgar yine kaldi. 

Belki gelir diye bekliyoruz, ama 12.40'a kadar ancak dayanabildik, feci sicak bir hava.  Yine yakinimizda bir balikci teknesi belirdi, dibimize ag atiyor, hic sevmeyiz biz oyle yakinlarda ag filan olmasini, daha onceden okudugumuz aga dolanan pervane hikayeleri bizi temkinli olmaya zorluyor, hemen motora davraniyoruz. Yedek bidonlardan mazot tankina takviye yaptik, prensip icabi tanki devamli dolu tutmaya calisiyoruz, kac saat motor calistirdigimizi, ne kadar yol gittigimizi, ne kadar mazot harcadigimizi kayit altina aliyoruz boylece. Misal, son koydugumuz 3 galon mazot(11.4 L) motorumuzu 11.4 saat calistirmisiz(Boyle seyirlerde saatte ortalama hizimiz 4.5 knot). Yani saatte 1 L mazotla 4.5 mil yol almisiz. Bunun da gayet ekonomik oldugunu dusunuyoruz. Ama bizim kaptan boyle ekonomik olmasi icin motor devrini 1450'den yukari cikarmiyor.

Deniz ayna gibi dumduz. Marettimo adasini pruvamizda goruyoruz, 36 mil mesafede, ama bir Umitim klasigi, gorsek de yaklasamiyoruz. Bu yolculugun ozeti gibi oldu artik: Orada bir ada var uzakta, gitmesek de...

Bizim asil gitmek istedigimiz yer Marsala, cunku bu adaciklarda parkedebilecegimiz bir yer var mi pek bilemiyoruz, elimizde Akdeniz'le ilgili detayli bir guide ya da chart yok. Bir tane buyuk genel Akdeniz chart'i var, GPS'te Akdeniz'e uygun kart olmadigi icin sadece pozisyonlari ve isimleri gosteriyor, fazla detay vermiyor. Kisitli bilgilerimizi de daha once internetten indirmis oldugumuz notlardan edindik. O yuzden daha buyuk limani oldugunu dusundugumuz yerlere ugrama plani yapiyoruz. 

6 saat kadar motor calistirdiktan sonra artik Favignana adasi ve arka planda Sicilya kiyilari secilmeye basladi. Etrafimizda ucan balik suruleri hizla geciyorlar. Bu sakin gunun resimleri ve videosunu yuklemeye calistim ama sorun oldu, belki daha sonra tum videolari Youtube'a yukleyecegiz. Biz bloga basladigimizda malum Youtube yasakliydi, o yuzden  yukleyememistik.

Marettimo adasi pruvamizda, deniz cam gibi

ufuk cizgisi bile kaybolmus

Bekle Marsala, biz geliyoruz:)

Adaya yaklasip telefonlar cekmeye baslayinca yuzum guluyor,
hava cok sicak da olsa gece havuzlukta belli bir saatten sonra
 serin oluyor

Yorgun kaptan manzaraya karsi :)

22 Agustos 2008 Hala Sicilya yollarinda...

22 Agustos:

Pozisyon: 38.22.990 N, 10.08.138 E

Bir kac saat kestirdikten sonra saat 3 gibi ruzgarin geldigini hissedince kalkip okuzu bagladik hemen, yola koyulduk. Buralarda birkac gundur ruzgar hep ayni donguyle esiyor, biz de alistik, sabaha dogru kalk, yelkeni bas, kusluga dogru yelkeni sar, haydi motor, derken gun geciyor. Ruzgar olmadigi zaman hava gercekten dayanilmaz bunaltici oluyor. Insanin bir is yapasi gelmiyor. Tabii disaridan bakanlara gore teknede keyif catiyoruz, pek bir is yapmiyoruz gibi gorunebilir. Ama gunluk hayati idame ettirmek icin mutlaka yiyecek birseyler hazirlamak zorundayiz, o da basli basina bir is. Karadayken cok mecbur kalmadikca disarida yemek yemeyip her turlu yiyecegi kendisi uretmeye calisan bizim kaptan, teknede (biraz da mecburiyetten) ayni sekilde devam ediyor. Lahmacun, pizza, kek, ekmek, yogurt.. malzemesini bulabildigimiz ne varsa, teknede yapiyoruz. Firinimiz ve ocagimiz verimli calisiyor. Mesela yogurt bizim icin, ozellikle de bu yaz sicaginda olmazsa olmaz yiyeceklerden biri. Okyanustayken sutumuz olmadigi icin yogurdu sut tozundan yapmak zorundaydik. Daha sonra Azorlar'da marina bekcisinin karisindan aldigimiz inek sutuyle yaptigimiz yogurdun yerini hicbiri tutmasa da, Tarifa ve Mallorca'da depoladigimiz kutu sutler de gayet iyi is cikardi. Bolca yogurt ve yaninda ev yapimi misir ekmegi dar anlarda imdadimiza yetisiyor. Bazen mevcut sebzelerden yemek yapiyoruz. Bermuda-Azorlar arasi gecisimizde yasadigimiz kitlik yuzunden(sagolsun Bermuda'nin fahis fiyatlari) daha sonra ugradigimiz yerlerden mumkun mertebe dayanacak sebzelerden bolca depolamaya calistik. Mesela yesil domates(yolda giderken kizariyordu), kavun, karpuz, patlican, biber, envai cesit peynir... Bugun de baharatli patlican ve patates yemegi yaptik, yaninda taze yogurt ve ekmekle tadina doyum olmayan bir ziyafet oldu bize. Kilo almaya devam:(

Ogleden sonra saat 15.00 sularinda ruzgar tamamen bitti, deniz cam gibi. Biz de biraz serinleyebilmek icin  guverteye oturup kova kova su dokunduk, yuzmek kadar olmasa da bir nebze ferahladik. Biraz da camasir yikadik. Nasil olsa Sicilya'ya yakiniz, suyu cok idareli harcama geregi duymuyoruz. Okyanusta iken bir damla bile suyu ziyan etmeye cekiniyorduk, burada kendimizi evde gibi hissetmeye basladik:)

Coook uzaklarda bir balina gorduk, anilarimiz depresti ama Allah'tan yakina gelmedi. Bir yunus surusu bize eslik etti uzun sure. 

Hava durumu raporunda bize yakin bazi cepheler gorunuyor, umarim firtinaya yakalanmadan Sicilya'da bir yerlere  variriz.

Bu sakin gunde yakinimizdan gecen bir konteyner gemisi

Cok hafif ruzgarda bile sansimizi deniyoruz, yelkenler acik,
devasa dingi  on tarafi tamamen kapliyor

21 Agustos 2008 Sicilya yollarinda

21 Agustos:
Pozisyon : 38.34.216 N, 09.05.182 E (sabah 9.15)

Gece pek ruzgar yoktu, o yuzden fazla ilerleyemedik. Sabah 4'ten 9'a kadar 2-3 mil ancak geldik. Saat 9'dan sonra yakitimiz ruzgarin biraz uflemeye baslamasiyla okuzumuzu umutla aciyoruz, ana yelkenimizi de basiyoruz. Okuzumuz cok iyi cekiyor masallah, niye simdiye kadar bunu kesfetmemisiz ki! Bu hafif ruzgarda bile gayet guzel goturuyor tekneyi.
Heyecanimiz cok uzun surmuyor, ruzgar tamamen kesildigi icin saat 12 civari motora kuvvet demek zorunda kaliyoruz. 2 saat calistirdiktan sonra, denizin uzerinde kipirtilar belirince hemen motoru durdurduk, okuzu denemek icin en ufak bir firsati dahi kacirmak istemiyoruz. Butun gun ruzgarin basibos esip surekli yon degistirmesinden dolayi, kavanca atmakla gecti gunumuz. Zaman zaman da ayi bacagi yaparak ilerledik.

Bilmeyenler icin ayi bacaginin tarifi:
Malzemeler:
-1 adet ana yelken
-1 adet cenova(buyukce olursa daha iyi)
-1 adet spinnaker pole(balon gonderi)
-1 adet yelken diregi
-2 adet halka( yelken direginin iki yanina monte edilmis, balon gonderini farkli kavancalarda uygun tarafa ilistirmek icin )
-Aldigi kadar pupa ruzgari ( yani arkadan gelen ruzgar)

Tarif:
-Ana yelken ruzgarin durumuna gore bir tarafa basili olmali (sancak ya da iskele)
-Spinnaker pole'un bir ucu direge tutturulur(ana yelkenin acik oldugu yonun zit yonu-cenovayi acmayi planladiginiz taraf) diger ucu ise cenovanin alt arka ucuna  (iskota deligi) takilir. Amac yelkenin iskota ucunun mumkun oldugunca direkten uzakta ve gergin kalmasini saglayarak, ruzgar alan yuzeyi arttirmak.

Bu gonderi kullanma isi hosumuza gitti, cunku gorulur ve hissedilir bir sekilde hizimizi olumlu etkiliyor. Yalniz ufak bir sorunumuz var, bizim halkalardan bir tanesi kirik. Bugune kadar guvertede yatip duran bu gonderle isimiz olmadigi icin halkanin eksikligi bizi rahatsiz etmiyordu. Elimizde tek halka oldugu icin her kavancada(oynak Akdeniz ruzgarinin her yon degistirmesinde)onu yerinden cikarip kullanilacagi tarafa takmak zorundayiz(cok uzun olmasa da sonucta ugrastiriyor, sopayi cikar, vidalari sok, diger tarafa vidala, sopayi tak).
Bizim gonder teleskopik olmasina ragmen icindeki mekanizmasi calismiyordu, kaptan birbiri icine gecen borulari vidalayarak gonderin uzun durumda kalmasini sagladi.(her kullanim sonunda bu vidalar sokulerek(2)sopa kisaltilip yerine konuyor)

Ayi bacagi bu sekilde arkadan gelen hafif ruzgardan en etkili bicimde yararlanmayi sagliyor ama tekneye biraz yalpa yaptiriyor( ruzgar ve hizimiz gercekten fazla olmadigindan dikkatimizi cekmesine ragmen rahatsiz etmedi bizi). Usta yelkenciler bunun caresini mutlaka biliyorlardir, merak eden olursa Sadun Boro'nun Pupa Yelken kitabini okusun.Pek emin olmamakla beraber saniriz ustadimiz bu konuya parmak basmisti kitabinda. Bu vesileyle kendisine sevgi ve saygilarimizi iletiyoruz.

Gece 12'de ruzgar kaldi. Butun gun calismayla gectigi icin, biz de bunu firsat bilip  bir kac saat yatiyoruz.

19-20 Agustos 2008

19 Agustos:
Pozisyon: 39.31.704 N, 07.16.725 E

Butun gece tingir mingir, hoplaya ziplaya yol aldik, sabah arkamiza bir baktik, yine bir arpa boyu yol gelmisiz:). Gundogumu yonunde Sardinya'nin silueti  hayal meyal gorundu. Ama internetten indirip kaydettigimiz seyir defterlerinden bu ada hakkinda okuduklarimiz cok hosumuza gitti denemez. Adada ugrayip durabilecegimiz en yakin yerlerden biri Carlo Forte adasi idi. Ama marinalarla ilgili cok ucuk fiyatlar yazmislar(geceligi 70-200 Euro arasi degisen) Demir yerlerinden birine gidecek olsak bu sefer yolu iyice uzatmis olacagiz, ama zamanimiz sinirli, okullar acilmadan Turkiye'ye varmak istiyoruz. Zaten ters ruzgarlar yuzunden, surekli iki ileri bir geri, uc asagi bes yukari olmadik rotalarda ilerleyerek Akdeniz'de zigzaglar cizerken cok oyalandik. Yani buralarda demir atip tatil yapacak vaktimiz kalmadi, bir baska sefere bol vakitte daha ayrintili bir gezi fikriyle fazla oyalanmadan yolumuza devam etmek istiyoruz. O yuzden Sardinya'yi teget gecip simdilik Sicilya'nin Marsala sehrine dogru rotamizi degistiriyoruz. (Uc saat sonra ne olacagi bilinmez) Bu arada rotamizi Marsala'ya cevirmeden once havuzlukta yaptigimiz beyin firtinalarinda hem Italya'yi hem Sicilya'yi gorup oradaki bogaz trafigini de tecrube etme sansi verecek olmasina ragmen Messina bogazindan gecmenin bizim icin pek de yerinde bir secim olmayacagini, onun yerine Sicilya'nin guneyinden dolasip, belki Malta'ya da ugrayarak(kim bilir kac kez degisecek olan plan) karar vermistik.

Daha uc saat dolmadan bizim plan tokezlemeye basliyor. Saat 10.30 gibi ruzgarin kalmasiyla haydi motor diyoruz. Bu arada butun okyanus gecisi sirasinda ve Agustos ayinda olmamiza ragmen aksamustleri Mallorca'da dahi giymek zorunda kaldigimiz montlarla kalin oduncu  gomleklerimizi yazliklarla takas edip sandiklara kaldiriyoruz. Hava inanilmaz sicak olmaya basladi, 2 gun icinde Afrikali dostlarimiza benzedik, gunes kremi filan da fayda etmiyor, sudan yansiyan feci Akdeniz gunesi Florida gunesinden eksik kalmiyor.

Zaman zaman motora yuklenmelerle geciyor gun, bir turlu istenen ruzgar esmiyor. Gece 22.30'da pes ediyoruz, bizim motor calistirmaktan nefret eden(kendine Joshua Slocum'u idol kabul etmis) kaptan motoru kapatiyor. Akdeniz iste!!! Boyle hic ruzgar olmadigi zaman, yelkenli teknelerin haciyatmaz gibi olmasinin dogurdugu kotu sonuc, surekli bir saga bir sola sallanma durumu, dolayisiyla gurultu orkestrasi provaya basliyor. Heave-to(faca flok) yapalim dedik, ama yelkenleri olabildigince gerdirmemize ragmen hic ruzgar olmadigindan bizim heave-to (faca flok) bosa gidiyor. Rock'n rolla devam.

20 Agustos :
Gece yarisindan sonra (00.45) zaten butun vardiyalari tutan, bu yuzden de uyku duzensizliginden gerilmis kaptan, artik gurultu orkestrasinin provalarina dayanamiyor, motoru fayrap ediyor (fire-up) (Bu kelime bana cok sacma geldi ama Turkce'ye bu sekilde girmis valla). Sabaha kadar motorla devam, bir turlu Sardinya'nin golgesinden kurtulamiyoruz.

05.30 itibariyla pozisyonumuz 38.56.864 N, 08.04.692 E

7.30 civari yakinda gordugumuz bir benzin istasyonuna dalip depoyu fulluyoruz (saka tabii, ama doldurma kismi dogru). Ruzgarin hafiften esmeye baslamasiyla rahatlayarak motoru durduruyoruz. Ruzgar guzel ama her zamanki gibi tam bizim gitmeye calistigimiz guneydogu yonunden, yani burnumuza esiyor.
Biz de kendimizi ayarlayarak, once biraz guneye, ruzgarin yon degistirmesiyle de doguya dogru ilerliyoruz, surekli tremolalarla devam etmeliyiz..
VHF 68. kanalda saat basi yayinlanan hava raporuna gore ogleden sonra kuzeybati ruzgari esecekmis, bizim icin super, tam Sicilya'ya dogru gitme havasi.
Bu arada, ac kedilerin etrafta ucan kuslara agzi sulanarak bakmasi gibi biz de iki gundur tekne cevresinden gecen ucan balik surulerine istahla bakiyoruz. Ama balik yakalamaktaki beceriksizligimiz aynen devam ediyor, ne olurdu su ucan baliklardan ucu besi bizim guverteye konsaydi:)

Ogleden sonra yine mecburen 2 saat motor calistiriyoruz. Mehter takimi gibi Sardinya'ya bir gitsek bir gitmesek havasindayiz, ruzgar o yana goturmeye baslayinca gidelim diyoruz, sonra vazgeciyoruz.
Saat 18.00 gibi bir katamaranin karsimizdan geldigini gorduk, gecerken baktik  Amerikan bayrakli, hemen telsizden cagri yaptik, hemsehrim kimsiniz dedik(ne de olsa hemseriyiz). Teknenin adi Cenou, EMYR rallisine katilmislar, Turkiye, Yunanistan, Sicilya derken Balear adalarina dogru gidiyorlarmis, 2006'dan beri coluk cocuk hep beraber denizlerde geziyorlarmis, artik Amerika'ya donus yolundalarmis. "Sail the blue" isimli bir bloglari da var. Yalniz bunu anlatmamizin bir sebebi var: Bu ruzgarsiz havada biz yerimizde sayarken, onlar koca cenovalari acik, keyifli bir yelken seyri yapiyorlardi ( gerci o tekne hem buyuk bir katamaran, hem de ruzgari kic omuzluktan aliyor ama). Bizden uzaklasip giden katamaranin dumen suyunu hayranlikla izlerken bizim de kafada ampul yaniyor: Daha once bir kac kez muhabbetini yapip da tembelligimizden, (ya da benim "kucuk yelken guvenlidir, hava aniden kacak yaparsa-squall- o koca yelken yirtiliverir alimallah"sloganina derin inancimdan) dokunmadigimiz, basaltinda bir cuvalda tikili, bir basina biraktigimiz, daha hafif ve daha buyuk cenovamizi hatirliyoruz. Soyle birbirimize bakip "Faydasi olur mu, denesek mi acaba" diyoruz. Karar vermemiz cok uzun surmuyor. Birkac gundur istedigimiz yere yaklasamiyor olmanin verdigi hayal kirikligi yerini heyecana birakiyor. Bir hevesle kosup o karman corman teknenin icinden yelkeni buluyoruz, palas pandiras guverteye alip, cuvaldan cikariyoruz. On yelkeni indirip furlingden(sarma) cikarip yerine koca yelkeni takiyoruz. Birkac ufak tefek ayardan sonra yelkenin yerinde durusunun hosumuza gittigine karar veriyoruz. Hemen ana yelkeni de basip, gerekli trimleri yapiyoruz, o da ne! Teknenin ileriye dogru yaptigi ani atilimdan dolayi nerdeyse bir yere tutunmamiz lazim( saka tabii ki, bir yere tutunmamiz gerekmedi). Ama ortada kocaman bir gercek vardi ki, bizim bu koca yelken 1 knot ile yerinde sayan teknenin hizini 3.5 knota cikarmisti carsaf gibi denizin uzerinde. Her gun bu yelkenciligi biraz daha ogreniyoruz, bu da bizi mutlu ediyor:) Bizim kaptan gazoz kapaklarini kaybettikten sonra bulan cocugun sevinciyle(bugunlerde cocuklar kaybettikleri neleri bulunca seviniyorlar bilmiyoruz ama) naralar atip "Okuz gibi gucluymus bu yelken yaa!'' derken bizim yeni cenovanin adi da konmus oldu, o gunden sonra "Okuz" kaldi ve yelken degisikliklerinde verilen komutlar gayet acik secik anlasilir oldu:)

O sevincle ve hazir biraz yol almaya baslamisken Sardinya'ya hic ugramadan Sicilya'ya dogru gitmeye(bir kez daha) karar veriyoruz.

Kaptan yeni kesfine sevincle bakiyor:)

Sardinya gorunuyor, ama gecemiyoruz bir turlu

18 Agustos 2008 Sardinya'ya Dogru

18 Agustos:

Pozisyon: 39.15.526 N, 06.08.345 E (09.35)

Gecenin bir yarisi makinanin gurultusuyle uyandim. Saate baktim, sabahin 2.30'u. (Pozisyon: 39.32.851 N, 05.50.377 E) Neler olup bittigini anlamak icin havuzluga cikiyorum. Ne oldugunu sorunca, balina fosurtusu gibi bir ses duydugunu, ruzgar da tamamen durdugu icin, o bolgeden uzaklasmaya karar verip. motoru calistirdigini soyluyor bizim kaptan. Hey Allahim, sen nelere kadirsin:) Azor'daki yuksek basinc alaninda gunlerce ruzgarsiz, carsaf gibi sakin deniz uzerinde otururken nasil olsa ruzgar gelecek diye inat eden adam, can korkusu olunca benim birsey dememe gerek kalmadan nasil da calistirivermis motoru:) Dun yasadigimiz balina vakasinin ardindan surekli diken ustundeyiz.

3.5 saat motor calistirdiktan sonra, olasi balina tehlikesinden yeterince uzaklastigimiza kanaat getirip motoru kapatiyoruz. Zaten hava da aydinlaninca, insan ne olup bittigini goruyor, daha rahat seyir yapiyor.

Sabah saatlerinde ruzgarin dogudan esmeye baslamasiyla birlikte biz de rotamizi zorunlu olarak guneye ceviriyoruz. Simdi yonumuz Afrika, bakalim Sardinya'ya gidebilme umudumuz ne kadar surecek.

Ama bu Akdeniz'in ruzgarlari dedikleri gibi cok guvenilmez, her zaman en olmayacak yonden esiyor, ya da tamamen duruyor, surekli yon degistiriyor vs. Bu arada ben Sardunya ve Sicilya hakkinda internetten indirip kaydettigim yazilari tekrar tekrar okuyorum, demir yerleri vb. konularda biraz bilgi biriktiriyorum ki oralara vardigimizda bocalamayalim. Kaptanin balina yuzunden hissettigi korkuyu ben her an ters esebilecek bir ruzgar yuzunden hissediyorum, cunku pek cok seyir defterinde aniden cikan, kisa suren ama bazi teknelere zarar verebilen ruzgarlarla ilgili hikayeler okudum. Ozellikle su gunlerde icinde bulundugumuz bolgenin ruzgarlari olan Mistral beni cok korkutuyor. Iyice kontrol hastasi oldum denebilir, o yuzden yelkenimizin cok acik olmasini hic istemiyorum, her zaman tedbirli gitmek istiyorum. Aslinda bizim kaptanin gecen yazdan beri kullandigi anti-depresanlari(gecen yaz konan panik atak teshisi yuzunden) avuc avuc yutmasi gereken benim, butun seyir boyunca bu korkum yuzunden adama hic dogru duzgun yelken actirmadim, surekli camadanli ana yelkenle ve yari kapasitesindeki on yelkenle (bir kac sefer haric) yolculugumuzun bu noktasina kadar geldik.

Ogleden sonra ruzgarin yon degistirmesiyle rotamizi yeniden Sardinya'ya dogru cevirebildik, bakalim ne kadar musaade edecek.

Aksama dogru saat 7 sularinda bes mil mesafede alti tane yelkenli gorduk. Ordek surusu gibi bir arada suzulup gidiyorlardi. Herhalde bir ralli olsa gerek. Ardindan devasa bir yelkenli daha, iki direkli, cok guzel ruzgar olmasina ragmen bir tane bile yelkenleri acik degildi, ne hikmet anlamadik. Direkleri sus olsun diye koymuslar herhalde. Karaya cok yakin olmasak da FM radyolari dinleyebiliyoruz, hosumuza gidiyor, cunku okyanustayken tek duyabildigimiz bir kac kisa dalga radyo idi. VHF'de cekiyor, hava durumunu (cok anlasilir olmasa da )dinlemeye calisiyoruz. Italyanca, Ispanyolca, Arapca, artik ne kadar kapabilirsek.

Bu arada havuclu kek yaptik, her zamanki gibi nefis oldu, bu gidisle verdigimiz kilolari geri alacagiz:) Aslinda normal olarak yemek ve ekmek yapma isleri hic aksamadan devam ediyor.